CHAPTER XXVIII: When the sky turns red

430 22 6
                                    

i dedicate this chapter to ladyromancer. salamat sa suporta friend! read her stories din po lalo na yung Redeeming Love! <3

wolfrik in his wolf form ----------------->

***

 

Here I am waiting. Staring at Faye’s perfection. I’d have to leave soon. Why am I holding on? He sighed. Bakit hindi na lang siya kumanta ng Daylight by Maroon 5? Eksaktong ganoon ang lyrics ng kantang yun sa iniisip niya ngayon eh.

 It’s not like I’m not going to come back or something. Of course I’d be back. But when the moon comes, I’ll really have to go. Faye’s going to be fine here. Alone. She will. God, she’s a witch! Of course, she’ll be fine..

Tss. Sino bang niloloko ko? Ang katotohanang isa siyang witch ang isa sa mga dahilan kung bakit parang gusto ko na lang i-cancel ang Hunting Season.Pwede bang i-abolish na lang ang pagdidiwang na iyon? Hindi ko talaga kayang iwan si Faye ng mag-isa dito!!!! Ahhh!!!! Nakakabanas!!!

 

And why do I have this feeling that something terrible is going to happen?

               

“Wolfrik, it’s time.”

Narinig niyang tawag sa kanya ni Adolff, ang kanyang best friend, sa labas ng cabin nila. Yes, it is time. It’s hunting season. Ayaw man niya, kailangan niyang iwan ng mag-isa si Faye. The other wolves outside their cabin howled. Nagising si Faye sa ingay na likha ng mga ito.

“It’s time, babe.” Sabi niya rito.

“Yes.” Napansin niya ang paglungkot ng mga mata nito.

“Hey, I’ll be back in a jiffy! You just sleep here and you’ll—“

“I’m a witch—“

“Be fine. Hush!” his eyes glowed out of anxiety. Nakikita niyang nagkakaroon ng yellow tint ang itsura nito at maging ang paligid niya kaya nakakasiguro siyang muntik ng mag-take over ang halimaw sa loob niya.  “Faye, you know it’s not yet time for them to know that I married... YOU.” He said gritting his teeth. Hindi niya masabing isa itong witch gayong nasa labas at maaring makarinig ang kanyang pack.

The Bewitched WolfTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon