Αν θέλετε ακούστε το τραγούδι. Βοηθάει λίγο και ήταν και η έμπνευση μου για αυτό το κεφάλαιο, οπότε άλλος ένας λόγος να ευχαριστούμε τον Justin χαχαχ. Καλή ανάγνωση :)
*Πλευρά Harry*
Καθώς περπατούσα προς το πάρκο, που πάω καθημερινά για να χαλαρώσω, είδα μια κοπέλα να φύγει γρήγορα από ένα σπίτι και ένα αγόρι με γνώριμη φωνή να φωνάζει "Που πας;". Ακολούθησα την κοπέλα και καθώς την πλησίαζα παρατήρησα πως έκλαιγε. Καθώς περπατούσε με γρήγορο βηματισμο μπροστά μου ένα φως του δρόμου χτύπησε τα κατάξανθα μαλλιά της. Αυτό το χρώμα κάπου το ξέρω... Αυτή είμαι η Στέλλα είμαι σίγουρος. Έτρεξα προς το μέρος της και όταν έφτασα ακριβώς από πίσω της την γύρισα προς το μέρος της.
《Έι έι γιατί κλαις εσύ;》την ρωτάω γλυκά και εκείνη προς έκπληξη μου χώνεται στην αγκαλιά μου.
Δεν την απομάκρυνα ίσα ίσα προσπάθησα να την κάνω να νιώσει καλύτερα χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιά της.
Μπορεί να μην τα πάω καλά μαζί της όμως ξέρω πως είναι κάποιος να πονάει. Η αδελφή μου προδώθηκε από τον καλύτερο της φίλο και από τότε δεν μπορώ να βλέπω κοπέλες να πονούν.
Μπορεί να πλήγωνα την Στέλλα με αυτά που έλεγα τότε, αλλά αν την έβλεπα να κλαίει θα λύγιζα.
Πάντα λυγίζω.
Την βγάζω σιγά σιγά από την αγκαλιά μου και της λέω απαλά
《Λοιπόν θες να μου πεις τι έγινε;"》
Εκείνη άρχισε να μου λέει τα πάντα για εκείνη και τον Justin. Δεν περίμενα να με εμπιστευτεί, όμως το έκανε και αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα.
"Μικρή μήπως είσαι λίγο τσιμπημενη μαζί του;》
Μου αρέσει να είμαι τρυφερός μαζί της. Κατά βάθος φαίνεται πολύ γλυκιά και ευαίσθητη.
《Harry!!》με μαλωνει και δεν μπορώ να κρατήσω το χαμόγελο μου.
《Βαριέμαι πάμε σπίτι μου να δούμε καμία ταινία;》 την ρωτάω χωρίς να έχω κάτι πονηρό στο μυαλό μου.
《Μπα πάμε στο δικό μου θα λείπουν οι δικοί μου, και να είναι εκεί όμως, δεν θα μας ενοχλησουν》μου λέει ήρεμα.
《Σε ακολουθώ.》 της απαντώ.
Στην διαδρομή ήταν υπέροχα λέγαμε συνέχεια αστεία και το χαμόγελο της ήταν εκθαμβωτικό. Κάθε φορά που την πείραζα και εκείνη με χτυπούσε στον ώμο. Κάθε φορά που γελούσε με την ψυχή της στα αστεία μου. Τι ωραία που είναι.... Μπαίνουμε στο σπίτι της γελώντας και είναι εκεί η, αν θυμάμαι καλά αδελφή της, μαζί με ένα αγόρι.
《Γεια σου αδελφούλα.》λέει στην Στέλλα και ενώ τρώει λίγα πατατακια.
《Γεια είμαι η Φωτεινή η δίδυμη αδελφή της.》μου λέει.
ESTÁS LEYENDO
Here comes forever
Novela JuvenilΔεν μπορώ να μείνω μακριά της. Το ξέρω πως πρέπει αλλά απλά δεν γίνεται. Είμαι η τέλεια καταστροφή της και είναι αυτή που ησυχάζει τους δαίμονές μου... 《Σε αγαπώ》μου ψιθυρίζει μεσα στην αγκαλιά μας λίγο πριν ενώσει τα χείλη μας. 《Και εγώ σε αγαπώ》τ...
