Here comes forever

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 15 - Πιάστηκαν στα πράσα

《Jus απλά μην μιλάς. Καλά που είχα κλείσει πόρτα.》
Ανοίγω την πόρτα και Ελένη αρχίζει να μιλάει πριν καν μπει στο δωμάτιο 《Λοιπόν Στέλλα είσαι να...》σταματάει να μιλάει όταν μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και βλέπει τον Justin να κάθεται στο κρεβάτι μου. Γνέφει στον εαυτό της, ενώ γλειφει τα χείλη της και στρυφογυριζει τα μάτια της σαν να περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο. 
《Μάλιστα.》λέει και κατεβάζει το κεφάλι της.
《Περαστικά σου Jazzy.》μου λέει και βγάζει ένα πνιχτο γελάκι.
《Τι;》την ρωτάω με απορία.
《Με δουλεύετε εσείς οι δύο;》 λέει γεμάτη νεύρα.
《Μα για ποιο πράγμα μιλάς;》 την ρωτάω με παραπάνω απορία από πριν.

*Πλευρά Ελένης*

Γνωρίζω πολύ καλά την σχέση μεταξύ της Στέλλας και του Justin. Είναι αχώριστοι και δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό, αλλά όχι να μου πει ψέματα το αγόρι μου για να έρθει σπίτι της και να κλειδωθούν στο δωμάτιο της! Αυτό με ξεπερνάει.
《Justin είναι εντάξει η Jazzy; Της έπεσε ο πυρετός; Η μήπως θέλει να της δώσουμε φαρμακακι;》 λέω ειρωνικά.

《Σταμάτα Ελένη.》 μου λέει ο Justin έντονα και έρχεται μπροστά μου κοιτάζοντας με δολοφονικά. Η Στέλλα σπρώχνει τον Justin πιο πίσω και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί.

Όχι και μπροστά μου βρε παιδιά. Τώρα έχουν περάσει κάθε όριο. Ακόμη και αν υπήρχε ένα κομμάτι μου πού νόμιζε ότι  δεν έκαναν τίποτα ύποπτο πριν, με αυτή της την κίνηση πιστεύω με όλο μου το είναι ότι κάτι τρέχει μεταξύ τους και δεν αφήσω τον εαυτό μου να του συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Δεν το αξίζω.

《Για πείτε μας και εμάς εδώ να μάθουμε τα μυστικά σας.》 λέω πηγαίνοντας κοντά τους με σταυρωμένα χέρια.
《Ελένη σταμάτα. Μου είπε απλά να ηρεμισω. Τι σε έχει πιάσει;》μου λέει ήρεμα και μου πιάνει τα χέρια μου. Τραβιέμαι από το άγγιγμα του και του χαμογελάω στραβά.

《Λοιπόν για πες μου γιατί μου είπες ψέματα γαμωτο;》 του λέω και τον σπρωχνω με δύναμη.
《Μα δεν σου είπα ψέμματα μωρό μου.》 μου λέει ακόμη πιο ήρεμα και με πλησιάζει κοιτάζοντας με έντονα στα μάτια.
《Σου ζήτησα να συναντηθούμε και μου είπες πως δεν μπορείς γιατί η Jazzy είναι άρρωστη και πρέπει να την προσέχεις, κάνω λάθος;》του λέω με τεράστια ειρωνεία.

《Μα η Jazzy είναι αλήθεια άρρωστη απ-》τον κόβω 《Απλά τι; Μου είπες ψέματα για να έρθεις να δεις την Στέλλα. Ας μην το βασανιζουμε Jus.》 του λέω με απελπισία.
《Άκουσε με λίγο μωρό μου. Όταν με πήρες τηλέφωνο η μητέρα μου έλειπε από το σπίτι και έπρεπε να προσέξω μόνη μου την Jazzy και τον Jax. Ήξερα πως η μητέρα μου δεν θα γυρίσει νωρίς έτσι σου είπα πως δεν μπορώ να συναντηθούμε. Μετά από λίγο πήρα τηλέφωνο την μητέρα μου για να την ρωτήσω τι να δώσω στην Jazzy και εκείνη πήρε άδεια και ήρθε κσπίτι και μετ-》 τον κόβω για άλλη μια φορά. 《Πόση ώρα σε πείρε να το σκεφτείς όλο αυτό; Απλά πες μου χωρίζουμε να τελειώνουμε. Μην με χλωμόνεις στα ψέματα Justin.》 του λέω και ένα δάκρυ μου κυλάει 《Μα δεν το θέλω, αλήθεια. Δεν θέλω να χωρίσουμε. Δε σου λέω ψέματα, η αλήθεια είναι!》 μου λέει σκουπίζοντας μου τα δάκρυα που έχουν γεμίσει όλο μου το πρόσωπο.