ΚΕΦΆΛΑΙΟ 16 - Τα γενέθλια

402 49 90
                                    


Όλοι κατευθηνθήκαμε προς την κουζίνα για να δούμε τι πρέπει να αγοράσουμε από αναψυκτικά και φαγητά. Προσωπικά δεν θέλω να κάνω κάποιο μεγάλο πάρτι με πολλούς καλεσμένους. Απλά θα έρθουν μερικοί φίλοι και συγγενείς μου και θα κόψουμε την τούρτα. Ένα απλό, φυσιολογικό πάρτι.
《Παιδιά πάω να πάρω τηλέφωνο κάποιους φίλους μου γι αύριο.》λέω και πάω προς το δωμάτιο, ενώ ο Ιάσονας με ακολουθεί.
《Ποιους θα καλέσεις;》 με ρωτάει, ενώ φτάνουμε στο δωμάτιο μου. 《Εμ σίγουρα τη Ναταλία, μάλλον τον Harry και την ξαδελφο μου. Αυτούς.》του απαντάω και πιάνω το κινητό μου απο το κομοδίνο και καλώ τον Harry.

《Παρακαλώ;》λέει μια γυναικεία φωνή. Το πρόσωπο μου χλωμιάζει και ο Ιάσονας το καταλαβαίνει και μου ψιθυρίζει 《Όλα καλά;》 εγώ του γνέφω και απαντάω στο τηλέφωνο.
《Γεια, εμ είναι εκεί ο Harry;》ρωτάω όσο πιο ήρεμα μπορώ.
《Εμ κάνει μπάνιο ποιος είναι;》με ρωτάει η κοπέλα που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω ποια είναι.

Μήπως είναι η αδελφή του;

《Είμαι η Στέλλα μια φίλη του.》λέω και μετά ψιθυρίζω 《Περίπου.》ενώ εκείνη μου απαντάει 《Χάρηκα εγώ είμαι η Gemma η αδελφή του.》 λέει και εγώ αφήνω μια ανάσα την οποία δεν ήξερα ότι κρατούσα.
《Εντάξει χάρηκα Gemma. Πες του να με πάρει τηλέφωνο αργότερα.》 της λέω και κλείνουμε. Τότε παίρνω τηλέφωνο την Ναταλία και αφού της τηλεφωνώ ο Ιάσονας παίρνει το λόγο.

《Τώρα μένει ο ξάδερφος σου δηλαδή;》 με ρωτάει ο Ιάσονας. 《Ναι αυτόν θα πάρω τηλέφωνο.》
《Γεια σου Δημήτρη τι κάνεις;》τον ρωτάω και χαμογελάω στο άκουσμα της φωνής του.
《Οπ Στελλίτσα. Καλά είμαι εσύ;》 με ρωτάει γλυκά.

Πόσο τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο.

《Μια χαρά. Εγώ και η Φωτεινή έχουμε γενέθλια αύριο, θες να έρθεις;》 τον ρωτάω ελπίζοντας να απαντήσει θετικά 《Πιστεύω θα μπορέσω. Τα λέμε μικρή》μου λέει 《Τα λέμε τεράστιε. Στις 7 εε!!》 γελάμε και κλείνουμε.
《Θα έρθει;》με ρωτάει ο Ιάσονας. 《Είπε πως πιστεύει θα μπορέσει τώρα δ-》 με διακόπτει ο ήχος κλήσης μου

《Παρακαλώ;》 λέω αν και είδα στην αναγνώριση πως είναι ο Harry.
《Στέλλα όλα καλά; Σε πλήγωσε κάποιος; Ποιος είναι; Θα πεθάνει.》 λέει γρήγορα και εγώ το μόνο που καταφέρνω να κάνω είναι να ξεκαρδιστώ στα γέλια.
《Χαχα όχι Harry είμαι μια χαρά, απλά έχω αύριο γενέθλια, μαζί με την φωτεινή φυσικά και είπαμε μήπως θες να έρθεις.》του λέω και ο Ιάσονας κοιτάει λίγο προς το παράθυρο, σαν να μην θέλει να με ακούει να μιλάω με τον Harry.
《Ναι μπορώ τι ώρα;》 με ρωτάει και εγώ σκουντάω τον Ιάσονα που είχε χαθεί κοιτώντας το απέραντο κενό 《Κατά τις 7 στο σπίτι μου. Θυμάσαι που είναι έτσι;》τον ρωτάω. 《Όχι θα σε βρω από την συσκευή εντοπισμού.》λέει και γελάμε 《Χαχα ότι πεις Styles》 του λέω

Here comes forever Donde viven las historias. Descúbrelo ahora