ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 - Και δηλάδη τώρα είστε μαζί;

360 51 56
                                    

Ακούστε το τραγούδι βοηθάει.

Το φιλί του Harry ήταν τόσο απαλό και ήρεμο. Με εσφυξε περισσότερο κοντά του, ενώ έβγαλε το ένα χέρι από την μέση μου και με το άλλο άρχισε να μου τρίβει το μάγουλο απαλά κάνοντάς με να χαμογελάσω μέσα στο φιλί μας. Το τραγούδι είχε σταματήσει και εμείς δεν είχαμε διακόψει το φιλί μας. Καθ' όλη τη διάρκεια έκανα μίτες για να τον φτάσω έτσι πάτησα στα πόδια μου διακόπτοντας το φιλί. Τον κοιτάω και μου χαμογελάει αχνά, ενώ σηκώνει τον καρπό μου βάζοντας τον ανάμεσα μας.

《Όταν είπα ότι θα είμαι πάντα εκεί για 'σενα το εννοούσα》 μου λέει και χαϊδεύει το βραχιόλι που μου χάρισε 《Βρε Harry σταμάτα να είσαι τόσο γλυκούλης.》λέω και του χαμογελαω, ενώ με αγκαλιάζει για άλλη μια φορά. 《Οπότε;》με ρωτάει 《Οπότε τι;》του λέω με απορία.
《Οπότε τώρα είμαστε μαζί;》με ρωτάει ντροπαλά 《Δεν ξέρω Harry θέλω λίγο χρόνο. Άλλαξες απότομα και φοβάμαι να σε εμπιστευτώ. Λυπάμαι》 του απαντάω ήρεμα 《Όχι καταλαβαίνω. Κανένα πρόβλημα》λέει και μου χαρίζει ένα στραβό χαμόγελο.

Γυρνάω και βλέπω ότι κανένας δεν είναι στο σαλόνι και πηγαίνω προς την κουζίνα για να τους αναζητήσω. Ούτε εκεί είναι. Πηγαίνω στο δωμάτιο της Φωτεινής, ενώ ο Harry με ακολουθεί. Φτάνω στο δωμάτιο της, ανοίγω την πόρτα και τους βλέπω όλους εκεί. Η Ελένη κάθεται στα πόδια του Justin, η Φωτεινή στου Τάσου και ο Ιασονας καθόταν στο κρεβάτι παίζοντας με την Jazzy και τον Jaxon καθώς λατρεύει τα παιδιά. Η Ναταλία μιλούσε με τον Δημήτρη και την Κατερίνα. Όταν ανοίγω την πόρτα όλοι κοιτούν προς το μέρος μου και η φωτεινή σηκώνεται και έρχεται απέναντι μου.

《Γιατί ήρθατε εδώ;》 ρωτάω με απορία 《Σας είδαμε που φιλιόσασταν και σας αφήσαμε μόνους για να μην σας είναι αμήχανο.》λέει η φωτεινή και εγώ δεν καταφέρνω να πω τίποτα. Ο Harry το καταλαβαίνει και μιλάει για χάρη μου 《Εμ ευχαριστούμε.》 λέει και η φωτεινή απαντά 《Τώρα τα έχετε εσείς;》

Αχ ρε φωτεινή γιατί το ρώτησες αυτο τώρα;

*Πλευρά Harry*

Όταν η φωτεινή ρώτησε αν τα έχουμε έχασα την γη κάτω απο τα πόδια μου. Η Στέλλα έχει δίκιο έχω αλλάξει απότομα, αλλά δεν είμαι κακός άνθρωπος, απλά ένιωθα την Στέλλα ως απειλή στη φιλιά μου με την Ναταλία. Όταν την γνώρισα καλύτερα κατάλαβα πως δεν είναι κακία και πως δεν υπήρχε λόγος να της φέρομαι με αυτόν τον τρόπο. Την φίλησα μόνο και μόνο επειδή το ήθελα. Για κανένα άλλο λόγο. Ούτε για επίδειξη στον Justin. Έπραξα αυτό που ένιωθα. Η ανταπόκριση της με έκανε πολύ χαρούμενο, αλλά δεν εμβάθυνα το φιλί. Ήθελα να την αφήσω να να καταλάβει πόσο πολύ χρειαζόμουν το φιλί της.

Here comes forever Donde viven las historias. Descúbrelo ahora