hoofdstuk 22

339 16 4
                                    

*De volgende ochtend*

Voor derest van de week heb ik geen les. Dan hoef ik me daar alleszins geen zorgen over te maken. Ik maak me klaar om straks naar de winkel te gaan. Zo een zwangerschapstest zal wel betrouwbaar zijn. Ik heb zelf geen zin meer om te ontbijten. Stel nu dat ik wel zwanger ben. De gedachte dat er een klein wezentje in mij zal groeien, het is toch raar. Tuurlijk wil ik kinderen. Maar nu? En Thomas en ik zijn niet eens getrouwd. Nou ja, nog niet. Later wil ik er zeker wel met hem.

En daar zit ik dan. Alleen aan de keukentafel met het doosje waarin de zwangerschapstest zit. Oke, gewoon doen en kijken wat het resultaat  is. Als ik zwanger ben, bel ik Thomas en anders zeg ik gewoon niets. Ik neem de test mee naar het toilet.

Na een drietal minuten zou ik het resultaat moeten kunnen aflezen van dat ding. Nog 15 seconden... 10 seconden...5,4,3,2,1 Ik draai het ding om en 1 STREEPJE! Ik ben niet zwanger. Wat een opluchting. Binnen een paar jaartjes zou het wel goed zijn om er 2 te zien maar voor nu is 1 streepje wel genoeg. Oke, Thomas hoeft hier toch niets van te weten. Ik bedoel maar, hij zou zich toch teveel zorgen maken.

De week was zo snel om en het is eindelijk vrijdag. Dan gaan ik en Thomas weer eens iets leuks doen. Ik maak me extra mooi omdat het ook zolang geleden is dat ik Thomas heb gezien. Okeey, een weekje is niet lang. Maar zo voelt het echt wel. In die tijd is mijn beste vriendin naar Australië vertrokken en dacht ik even dat ik zwanger was. Maar dat is nu voorbij. Ik trek mijn nieuwe kleedje aan dat ik gisteren had gekocht. Even mijn haren krullen en mijn make-up opdoen.

Na een half uur ben ik klaar en vertrek ik naar Thomas. En juist wanneer ik aankom, gaat Thomas zijn deur open. Dat noem ik nog eens timing. Ik stap de taxi uit en roep: OMFG, THOMAS BRODIE SANGSTER. HIJ IS IN HET ECHT NOG CUTER! AAAAH!! Paniekerig kijkt Thomas in het rond. Hij wil bijna terug naar binnen lopen. "Tommy, ik ben het."probeer ik te zeggen, maar ik kan  zelf amper ademen door het lachen. "Je moest je gezicht zien, dat je dat zelf niet hoorde dat ik het was. "Ally, god. Ik dacht even dat ze ontdekten waar ik woonde. Damn, mijn hart." Hij begon opeens te lachen. "Okeey, het was best wel grappig."

We horen de taxichauffeur opzettelijk hard hoesten, als teken dat we ons wel eens mochten haasten om terug in de taxi te gaan zitten. Thomas en ik stappen in. "Waar zullen we eens naar toe gaan?" vraagt Thomas me. "Hmm, wat dacht je van een gezellige avondwandeling langs de Themes, daarna lekker een filmpje bij mij kijken en chinees bestellen." "Perfect plan."en hij plant zijn lippen op die van mij. "Zeg stelletje pubers, waar moet ik nu naar toerijden. Ik heb niet de hele avond tijd. Thomas draait met zijn ogen: "Breng ons maar naar de Londen Bridge, als dat niet teveel gevraagd is." De taxichauffeur mompelt nog stil iets en vertrekt.

Na een kwartiertje zijn we er. Met een vuile blik geeft Thomas het geld aan de chauffeur. "Ik kon je een fooi geven van zeg maar 20 euro, maar tja, jij wilde zo graag de zure brompot  spelen."en hij steekt duidelijk een briefje van 20 terug in zijn jaszak. "Sinds wanneer zit je iemand te dissen."vraag ik. "Lieverd, die man was een echte zak. Zo moet hij niet zijn als mijn meisje erbij is." Als antwoord begin ik te giegelen. Ooh, ik lijk net een klein meisje.

Na ongeveer 2 uur gewandeld te hebben, stel ik voor om naar huis te gaan. We hebben over van alles en nog wat gepraat. Over hoe de bruiloft er zou uitzien, favoriete films en nog zoveel andere zaken. Thomas begon op een moment wel over kinderen, waar ik wel lichtelijk nerveus werd. Gelukkig merkte hij dat niet en waren we snel over dat onderwerp gegaan.

Nadat we terug een taxi naar huis hebben genomen, (gelukkig deze keer met een heel wat vriendelijkere man), bestel ik chinees voor ons twee. Ik trek mijn unicorn onesie aan en geef een beertjes onesie aan Thomas. Hij kijkt me raar aan:" Wat moet ik daar in hemelsnaam mee doen." "Wat denk je Einstein? Je mat dit lekker aantrekken en cute zijn." "En waarom zou ik dat doen?"vraagt hij.  Ik stap naar hem toe en we staan nog geen 2 centimeter van elkaar. "Omdat je toekomstige vrouw het zegt!"zeg ik en  kom dichter naar hem maar voor onze lippen elkaar raken, trek ik me terug. "Eerst aantrekken!"en geef een tikje op zijn neus alsof het een klein kind is. "Goede reden, goede reden!" mompelt hij en gaat naar de badkamer.

Hey iedereen. Het spijt me heel erg dat ik zolang niet heb geüpdatet.  Ik was een maand op vakantie en mijn verhaal wilde er niet opengaan. Maar nu ik terug ben kan ik eindelijk verder schrijven.  Ik wil ook graag de titel van het boek veranderen. Hebben jullie ideetjes. Laat het me zeker weten! En nu ga ik stoppen met praten😜 Doeeei xx

After A Broken LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu