(İyi okumalaar.)
Güneş batmak üzereydi. Çantamdan anahtarımı çıkarıp eve girdim. Annem endişe içinde salonda beni bekliyordu. Eve 2 saat geç kalmam onun için çok ciddi bir sorundu. Geldiğimi görünce hemen ayağıya kalkarak yanıma koştu.
"Tanrım! Seni çok merak ettim Alison. Neredeyse akşam oldu."dedi bana sarılırken. Kendimi ondan çektim.
"Üzgünüm anne. Okulda işim uzun sürdü."dedim gülümseyerek.
"Tamam canım. Bende bütün gün kargaları bahçeden uzak tutmaya çalıştım."dediğinde koltuğa oturmuştu. Bende karşısına geçtim.
"Evet, şey ben sana birşey söylemeliyim."dedim.
"Tabi canım söyle."dediğinde yanına geçtim. Bunu söylmek için Harry'le 2 saat alıştırma yapmıştım. Sonuçta bu çok korkunç birşeydi.
"Anne.. Ben bir süredir.. Bir vampirle ilişki gibi bişi yaşıyorum."dediğimde gözleri hayretle büyüdü.
"Ne?! Bir vampirle mi yattın!" dedi bağırarak. Yüzümü buruşturdum.
"Hayır anne. Sadece birlikteydik."diye açıkladım.
"Şey.. Anladım." Şimdilik çok sakin bir tepki vermişti. Beni oldukça şaşırtmıştı.
"Şimdi de benim bir vampir olmam gerekiyor."dedim aniden. Kasıldığını hissetim. Yutkundu. Ama hala konuşmamıştı. "Anne?"dediğimde gözlerime baktı.
"Bunun olacağını biliyordum."dedi ve hızlıca yanımdan kalktı. Ne demek bunu olacağını biliyordum? Neyse ki kalp krizi falan geçirmemişti. Bir dakika. Annem hiç şaşırmamıştı. Bu çok..saçma.
**
"Buna inanamıyorum! Bir vampir mi olucaksın?" Ella ben arabayı çalıştırırken telefondan bağırıyordu.
"Evet Ella. Şimdi telefonu Jessie'ye verebilirmisin?"dedim sakince.
"Pekala." Arabayı çalıştırdım. "Alo Alison? Ella'ya daha sakin bir biçimde söylemen gerekiyordu."dedi gülerek. Bende güldüm.
"Haklısın. Neyse siz bardamısınız?"
"Evet. Sende geliyorsun değil mi? Birlikte son insanlığında ki gecene içelim."dedi kahkaha atarak. Arkadan Jack'in sesi geliyordu.
"Herkes orda değil mi?"dedim.
"Evet evet. Hepimiz seni bekliyoruz."
"Tamam geliyorum. Bayy."dedim ve telefonu kapattım.
Hava çok karanlıktı bu yüzden arabanın farlarını açtım. Ardından radyoda güzel müzik aramaya başladım. Katy Perry - Firework çalan bir radyoda durdum. Bu şarkıya bayılıyorum! Tam gaz giderken bir ses duydum. Ardından arabanın frenine basıp durmayı denedim. Ama fren çalışmadı. Ayağımı yavaşca gazdan çekmeyi denerken araba sarsıldı. Korku içinde telefonumu çıkardım ve aklıma ilk gelen kişiyi aradım. 2. çalışta açtı.
"Alo Harry! Çok kötü birşey oldu!"
"Şuan dersteyim Alison çok mu önem- Derste telefonla konuşmak yasak bayım." Ses kesildi. Anladığım kadarıyla öğretmenleri telefonunu almıştı. Lanet olsun! Etraf sislerle dolmaya başladı. Yoğun sis bulutu. Kafayı yemek üzereyken karşıdan gelen arabayı farkettim ve aniden arabayı sağa çevirdim. Araba bariyerleri ezerek aşağıya yuvarlanmaya başladığında gözülerimi kapattım ve dua etmeye başladım. Ölüyordum.
Bir süre sonra parça parça sesler işittim. Harry'nin sesi.
"Kahretsin. Onu dönüştürmek zorundamıyım?"
"Yap şu işi Harry! Yoksa kız ölecek."
Acıyı hissettim. Kollarımda. Boynumda.
"Lanet olsun!"
"Neler oluyor?"
"Alison..o." sesler kesildi. Ve tekrar karanlığa daldım.
**
Gözlerimi açtım. Üzerimde sanki bir sis bulutu vardı. Başımı hafifçe yana çevirdim. Bir çift yeşil gözle karşılaşınca gülümsedim.
"Harry.." dedim. Yanıma yaklaştı ve elimi tuttu. Ağlıyormuydu?
"Bunu bana daha önce söylememiştiniz!"diye bağırdı. Benimle konuşuyor gibi görünmüyordu. Ardından başka bir ses konuştu.
"Bunu bizde bilmiyorduk evlat."dedi. Sanırım Bay Montgomery'di. Sadece karşımda ki yeşil gözlere odaklanmıştım. Hüzünlüydüler.
"Bana ne oldu?" Kimse konuşmadı. "Harry! Cevap ver!"sesimin çıktığı kadar bağırdım.
"Seni arabanın içinden çıkardım ve..ısırmak zorunda kaldım. Ama bu dönüştürmek için değildi yani.. Böyle birşey olmamalıydı." dedi gözlerime bakarak.
"Yani ben dönüştüm mü? Bu kadar erken?" Gitmişti. İnsanlığım. Duygularım. Benliğim. Yoktu artık.
"Üzgünüm Alison. Seni ben vampir yapmadım."dediğinde gözlerimi irileştirdim."Ben sadece süreci hızlandırdım. Yani..demek istediğim, seni dönüştürdüğümde.." sustu. Ellerini ellerimden çekti.
"Evet? Artık söyle!"
"Sen zaten bir vampirdin Alison. Sadece dönüşmek için daha zamanın vardı. Başından beri senin hikayen buydu. Sen.. kökenlilere aitsin."
UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİRR :) BU BÖLÜMÜ BAZI SIRLARI ORTAYA ÇIKARMAK İÇİN YAZDIM. YENİ BÖLÜMÜ PAZARTESİ OKULDAN GELİR GELMEZ PAYLAŞACAĞIM :))) AYRICA KISA OLDUĞU İÇİN YENİ BÖLÜMDEN BİR KESİT PAYLAŞACAĞIM YARIN. BU ARADA 15.000İ GEÇMİŞİZ. GÖRÜNCE ÇOK ŞAŞIRDIM ÇÜNKÜ KISA BİR SÜREDE OLDU. BENİ ÇOOOK MUTLU MUTLU ETTİNİİZ. BÖLÜMLE İLGİLİ YORUM BIRAKIRSANIZ ÇOK SEVİNİRİM. ÖPÜYORUUUM :*
