Bölüm şarkısı 'dış bağlantılar' da, açmayı unutmayın. İyi okumalaaar.
Harry'den..
"Bana neden bütün bunlardan bahsetmediğini anlamıyorum." dedim tek ayağımı yere ritmik bir şekilde vurarak. Jessie başını kaldırdı.
"Seninle arası bozuktu. Ama söyliyecekti yakında. Zaten önemli olan bu değil. Neden hala bu kabusları görmeye devam ettiği."dedi.
"Bir fikrin var mı?"diye fısıldadı Zayn bana bakarken. Başımı iki yana salladım.
"Kahin olan ben değilim dostum."dedim ve gözlerimi Jessie'ye diktim. Sırtını dikleştirdi ve Alison'ı seyretmeye başladı.
"Onu bayıltman gereklimiydi?"dedi bana bakmadan. Alison'ı bayıltıp karanlık bir odaya getirmiştim. Eğer bayıltmasaydım onu buraya getirmek imkansız olabilirdi. Çünkü dolunaydan yararlanmak isteyecekti. Tıpkı aç bir kurt gibi.
"Evet."dedim. Sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Onu bayıltmak tabi ki tercihim değildi ama zorunluydum. Jessie üşümüş bir şekilde kollarını sardı. O sırada Zayn boş yataktan bir battaniye alıp onun omuzlarına sardı. Jessie Zayn'e tebessüm edip başını öne eğdi. Onlara göz devirdim. Ergen sevgililer gibi davranmayı kesip işimize odaklanmamız lazımdı.
"Bir dakika."dedi Jessie olduğu yerden kalkarak. "O bütün bu rüyaları görürken kolye boynundaydı." Kaşımın tekini havaya kaldırmıştım. Dediklerinden hiç birşey anlamamıştım.
"Neyden bahsediyorsun sen?"dedim. Kısa bir süre bana baktı. Sonra Alison'ın yanına gitti. Ayağıya kalkıp onu takip ettik. Alison'ın boynunda ki kolyeyi avuçladığında hemen geri çekildi.
"Lanet olsun, beni hala yakıyor."dedi. Ardından tekrar kolyeyi avuçladı ve Alison'ın boynundan çıkardı. Canı acıyormuş gibi görünüyordu. Gözlerini kapattı
"Ne yapıyorsun?"dedim. Bana elini kaldırıp susmamı söyledi. Zayn'e baktım. Benim gibi neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Jessie gerçektende acı bir çığlık attı. Zayn'le hemen yanına gittik. Gözlerini açtı ve sendelemeye başladı. Zayn onu omuzlarından tutarak bir yere oturttu. Ardından başını omzuna yaslattı. Jessie çok yorgun görünüyordu.
"Ne oldu?"dedim biraz soğuk bir sesle. Zayn bana bakıp gözlerini devirdi. Anlıyorum, kız zor bir durumdaydı ama Alison beni daha çok ilgilendiriyordu.
"Kolye yüzündendi. Rüyalarının sebebi kolye. Arthur bir şekilde kolyeden güç alıyor ve Alison'ın rüyalarına girmeyi başarıyor. Kolye Alison'ın yakınlarında olduğu sürece devam edicek. Hatta şuanda bile görüyor olabilir."dedi bir nefeste. Gözlerimi kıstım. Kolye Alison'ın güç kaynağı olmaktan çıkmıştı. O Arthur'un güç kaynağıydı. Ve eğer Alison şuanda bile kabuslarını görmeye devam ediyorsa kolyeden hemen kurtulmamız lazımdı. Alison'ı uyandırma gibi bir şansımızda yoktu. Çünkü dolunay çoktan çıkmıştı.
"Peki kolyeden nasıl kurtulacağız?"dedim. Jessie elinin yanında olan kolyeye bakarak konuştu.
"Onu okyanusta kaybedeceğiz. Alison'ın gördüğü kabuslar suyla ilgiliydi. Boğuluyordu yada nehre yuvarlanıyordu. Bu yüzden kolyeyi suda yok edeceğiz. Hemen."
Alison'dan...
Sadece koşuyordum. Neden koştuğumu bilmeden. Tek bildiğim bulunduğum yerin güvenli olmadığı idi. En sonunda bir ağacın altına oturdum. Rüzgar saçlarımı dalgalandırıyor, omuzlarımı okşuyordu. Buradan hemen kurtulmak istiyordum ama bunu bi türlü başaramıyordum.
"Ah, Alison. Benden kaçabilmeyi başaracağını mı sandın?" Duyduğum sesle irkildim ve gözlerimi sıkıca kapattım. Başımı bacaklarımın arasına yerleştirerek bağırmaya başladım.
