İyi okumalaar. Multimedia da sizin için hazırladığım Gece Güneşi 2. tanıtım videosu var! İzlemeyi unutmayın. Eğer açılmazsa 'dış bağlantılar'a tıklayıp açabilirsiniz. xx
"Bakıyorum yine karşılaştık Daniel." Duyduğum tanıdık sese doğru döndüm. Harry duvara yaslanmış bizi izliyordu..
"Oh, Dylan.. Yoksa Harry mi demeliydim?" Daniel beni rahat bırakmış Harry'nin yanına doğru ilerliyordu.
"Bence, 'Aman tanrım, ecelim geldi!' demen daha iyi olur." Harry oldukça rahat görünüyordu. Daniel güldü.
"Çok uzun bir isim değil mi?" Harry bir saniye kadar bana baktıktan sonra tekrar Daniel'a döndü.
"Onu rahat bırak." Daniel yüzünü bana doğru bakarak "Çok büyük birşey istiyorsun, Harry." dedi. Diken üstünde oturuyor gibiydim. Daniel bile kolyemin gücüne ulaşabilmişken bende hala bir gelişme yoktu.
"Sana onu rahat bırak dedim." Harry'nin gözleri ani bir şekilde kırmızıya dönüşmüştü ve bu boğazımı kurutmuştu. Tamam işte şimdi korkmuştum. Onu daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim. Daniel başını öne eğerek gülümsedi. Ardından bana doğru yaklaştı ve beni ayağıya kaldırıp önüne aldı. Ne yapmaya çalıştığını anlamama fırsat vermeden kolyemi boynumdan çekip çıkardı. Sonrasında boynumu öpmeye başladı. Hiç birşey yapamıyordum çünkü birşekilde bedenim hareket etmiyordu. Harry sinirle bir adım öne atıldığında Daniel kolyemi havaya kaldırdı.
"Yaklaşma playboy." dedi. "Eğer bir adım daha atarsan gözümü kırpmadan seni yakarım. Anladın mı beni?" Boynumu öpmeye devam ederken arada bir Harry'e bakıp gülümsüyor ve elini sütyenimin askısına geçiriyordu. Harry gülmeye başladığında yanaklarımı ıslatan göz yaşlarımı farkettim. Bize doğru yürürken konuşmaya başladı.
"Ne istersen onu yap Daniel." Harry bize doğru yürüdükçe Daniel gerilemeye başlıyordu.
"Ne dediğimi duymadın herhalde!"diye bağırdı Daniel. Kısık sesimi düzeltmeye çalışarak "Uzak dur Harry."dedim. Tanrım! Onu öldürecekti. Harry bir adım daha atıp aramızda ki mesafeyi kapattığında konuştu.
"Neden birşeyler yapmıyorsun Danny? Dur tahmin edeyim. Kolye işe yaramıyor değil mi?" dediğinde gözlerimi kırpıştırdım. Beynim bütün bu olanları algılamak için yetersizdi.
"Ne saçmalıyorsun sen?!" Daniel korktuğunu belli etmemek için bağırıyordu. Ama bunu gizleyememişti. Harry sertçe kolumdan tutup beni kendine doğru çektikten sonra Daniel'a baktı.
"O sahte."dedi Harry. Ağzım resmen açık kaldı. "O kolye sahte."
"Ne?" dediğinde Daniel ayak sesleri işittim. Arkamı döndüğümde benim kurtarıcım olan Jessie ile karşılaştım. Elinde bir kutu tutuyordu. Harry, Jessie'nin elinden kutuyu alıp bana doğru uzattı. Kutuyu açtığımda gece güneşini buldum.
"İşte."dedi Harry. Şımarık gülümsemesini takınmıştı.
"Lanet olsun." Daniel'ın fısıltısını işitebiliyordum. Harry yanına doğru gidip onun suratına bir yumruk attığında Daniel gözlerini bana doğru dikti. "Beni dinle Alison. Hepsi seni çok sevdiğim için oldu. Seni çok seviyorum Alison. Bunu unutma."dedi. Harry gözlerini devirirken dişlerini ortaya çıkardı.
"Dur! Ona ne yapıcaksın?"diye sordum Harry'e. Bana bakmadan konuştu.
"Onu geberteceğim."dediğinde ben bile ürpermiştim. Dişlerini Daniel'a geçirmek üzereyken bağırdım.
"Hayır, dur!" Harry yüzünü bana çevirdi. Gözlerinde ki kırmızılık tüyler ürperticiydi. "Şey, sanırım benim daha iyi bir fikrim var."
