(İyi okumalar xx )
Yüzüme soğuk suyu çarptım. Havluyla yüzümü sildikten sonra banyodan çıkıp odaya geçtim. Harry yatağın üstünde oturup telefonunu kurcalıyordu. Onunla 2 saat önce bu otele giriş yapmıştık. Telefonundan yüzünü kaldırıp bana gülümsedi.
"Kendine gelebildin mi?" Başımı salladım.
"Evet, şimdi daha iyiyim."dedim ve yanına geçtim.
"Sevindim."diye mırıldandıktan sonra tekrar telefonuna gömüldü.
"Ne yapıyorsun telefonunla?"dedim sıkkın bir şekilde.
"Zayn'le konuşuyor-" sözünü çalan telefonum kesti. Amanda arıyordu. Hemen açtım.
"Alo?"dedi telefonun ucundan. Sesi endişeliydi.
"Amanda?"dedim. Hala sesli bir şekilde anne diyemiyordum.
"Alison merak etmeni istemiyorum. Arthur sana zarar veremeyecek, bunu engelleyeceğim."dedi. Sesi kısık geliyordu. Muhtelemen Harry onlara durumu iletmişti.
"Hayır! Zarar görmeni istemiyorum. Senden tek istediğim arkadaşlarımı ve ailemi güvenli bir yere götür."dedim. Nefes verdi.
"Umrumda değil. Bende senin incilmeni istemiyorum. Ayrıca Klausla beraber çoktan işe koyulduk bile."dedi. Ne?!
"Tanrım! Nerdesiniz şuan?!"diye bağırdım. Harry'e bakıyordum.
"Okuldayız, Alison. Ayrıca arkadaşların ve ailen güvende merak etme."dedi.
"Bekleyin bizde geliyoruz."dedim ve çantamın fermuarını tek elimle kapatmaya başladım.
"Hayır hayır! Sakın Alli. Gelme!" Jessie telefonu eline almış bağırıyordu.
"Jessie! Ordamısın, iyimisin?"diye bende bağırmaya başladım.
"Evet Alli. Beni dinle buraya gelmek yok tamam mı? Jack ve Ella'ya kaldığınız oteli mesaj attım. Yanınıza gelecekler. Annen ve baban da güvenli bir yerde."dediğinde gözlerimi kısarak Harry'e baktım.
"Sen oteli söyledin öyle değilmi?!"diye bağırdım. Harry gözlerini devirdi.
"Evet."dedi fısıldayarak.
"Ona kızma Alison. Senin iyiliğini düşünüyor. Herneyse. Bak ben burada Amanda ve Klausla birlikte duracağım. Zayn ve Haldon Montgomery'de burada. Bana ihtiyaçları var. Ama sen buraya gelmeyeceksin. Bana söz ver."diye bağırdı.
"Hayır Jess, buraya gelmelis-" Sözümü kesti.
"Söz ver!"diye bağırdı. Gözlerimi devirdim.
"Söz."
"Güzel. Şimdi kapatıyorum."dedi ve hemen kapattı. Bir kaç saniye telefon kulağımda kaldım. Onun orada kalmasına izin vermemeliydim. Odanın kapısı çalınca telefonu yatağa fırlatıp kapıyı açmaya gittim. Harry'e ergenler gibi trip atmayı planlıyordum. Kapıyı açmamla Ella'nın bana sarılması bir oldu. Ağlamıştı. Jack de berbat haldeydi. İçeriye geçtik ve oturduk. Kimse konuşmadı. Harry'nin gözlerini üzerimde hissediyordum.
"Kaç kişiyi öldürdü?"dedim sessizliği anormal bir biçimde bozarak.
"4"dedi Jack gözlerini yere eğerken. Ella tekrar ağlamaya başladı.
"Finn."dedi hıçkırarak. Gözlerimi irileştirdim. Finn Ella'nın erkek arkadaşıydı. "O da..öldü."dedi. Yanına giderek kocaman sarıldım.
"Ben..çok üzgünüm Ella. Benim yüzümden."dedim ve başının üstünü öptüm. Onun erkek arkadaşı benim yüzümden ölmüştü. Daha 17 yaşındaydı ve muhtelemen yapması gereken onca şey vardı hayatında. Ailesinin durumunu düşünmek bile istemiyordum.
Ardından Ella uykuya daldı. Saat gece 12'ye geliyordu. Jack onu yatağa yatırdı. Bende üstümdekileri çıkarmadan Ella'nın yanına geçtim. Jack ve Harry kendilerine ayrı bir oda tutmak yerine başımda beklemeye karar verdiler. Jack kısık seste televizyonda Ellen izliyordu. Harry hala telefonuyla ilgileniyordu. Şuanda kim bilir okulda neler oluyordu ve ben buradaydım. Benim yüzümden herkes tehlikedeydi. Uykum yoktu ama fena halde yorgundum. Zaten saat anlayışım baya değişmişti. Yorganı üstümden attım. O sırada Harry ayağıya kalktı ve ceketini giymeye başladı.
"Nereye?"dedim kısık bir sesle. Ella'yı uyandırmak istemezdim.
"Daha fazla burada bekleyemem. Jack burada size göz kulak olur."dedi Jack'e bakış atarak. Jack kısa bir süre duraksadı ardından başını onaylarcasına salladı. Yataktan kalktım ve Harry'nin bileğini tuttum.
"Hayır, gitmiyorsun."dedim. Elimi itti.
"Gitmek zorundayım, bana ihtiyaçları var."dedi sertçe. Gözümü yumdum. Gitmesini istemiyordum.
"Gitmiyorsun."dedim. "Gidersen bende gelirim."
"Hayır. Sen gelmiyorsun ve ben gidiyorum."dedi kapıya doğru yönelip. Tekrar bileklerinden tuttum ve durdurdum.
"Seni tehlikeye atacağımı mı sandın?"dedim. Çok güzel..gözlerim dolmuştu.
"Sen atmıyorsun, ben gidiyorum."dedi çarpık gülümsemesiyle. Gidiyordu. Beni dinlemeyecekti. Lanet olsun! O..ölebilirdi. Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladığında başımı öne eğdim.
"Gitmene izin vermememi istemiştin. Öyleyse gitme."diye fısıldadım. Ellerimi tuttu.
"Bak, sana söz veriyorum geri döneceğim. Ama şimdi gitmem lazım Alison. Sende biliyorsun bana ihtiyaçları var."dedi. Başımı salladım. "Geri döneceğim ve doğum gününü birlikte kutlayacağız tamam mı? Hep beraber. Hem..sana çilekli pasta alacağım."dedi.
"Meyveli olsun."diye hemen düzelttim. Güldü.
"Peki.. Meyveli olsun. Ardından mumunu üfleyeceksin ve bir dilek tutacaksın. Şahsen benim gibi yakışıklı ve karizmatik birine sahip olduğun için artık dilek tutmana gerek yok."dedi ve göz kırptı. "Daha sonra sana beni hediye edeceğim. Herşeyimle. Elini tutacağım ve bir daha hiç bırakmayacağım. Bazen beni çıldırtsanda bırakmayacağım elini. Şimdi ağlamayı kes tamam mı küçük hanım? Benden kurtuluşun yok."dedi ve gözyaşlarımı sildi. Ona sarıldım. Son sarılmamızmış gibi. Sıkıca ve sevgi dolu. Sonsuzluğum yok olabilirdi. Benim için..
"Bana söz verdin, geri döneceksin."dedim gözlerimi kırpıştırırken. Başını salladı ve sağ eliyle yanağımı okşadı.
"Söz."dedi ve kapıdan çekip gitti. Sözünü tutmasını çok istedim.
**
Gece yarısı kapının kırılırcasına çalmasıyla uyandım. Ne ara uyuya kalmıştım ben? En son telefon elimde haber bekliyordum. Gerçi hiçbir haber gelmemişti. Koşarak kapıyı açtım. Etrafa bakındığımda kimseyi göremedim. Tam kapıyı kapatacağım sırada gözüme yerde duran birşey çarptı. Daha dikkatli baktım.
"Aman Tanrım!"diye küçük çaplı bir sevinç çığlığı attım. Şükürler olsun ki kimse duymamıştı. Peki benim kolyem buraya nasıl gelmişti?
**
UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİRRR :) YORUM BIRAKIRSANIZ ÇOK SEVİNİRİM. BU ARADA +75.000 OLMUŞ HİKAYEMİZ :DD ÇOK SEVİNDİM BAYA BAYA SEVİNDİM HATTA OKULDA GÖRDÜĞÜMDE ÇIĞLIK ATTIM ASJDJKHSF. SONRA HERKES DELİYMİŞİM GİBİ BAKTI TABİ... NEYSE HEPİNİZE ÇOK ÇOK TEŞEKKÜRLER SİZİ SEVİYORUM! BU ARADA BU BÖLÜMÜ BEN PEK BEĞENMEDİM ÇÜNKÜ İLHAM PERİLERİM YOKTU YANIMDA. SİZE SÖZ VERDİĞİM İÇİN YAZDIM. BANA KALSA YARINA ERTELERDİM ÇÜNKÜ GERÇEKTEN KENDİMİ İYİ HİSSETMEDİM. NEYSE BU BÖLÜMÜN SONUNA ESRARENGİZ BİR ŞEY EKLEDİM ^.^ ASLINDA BU HEP PLANIMDA VARDI SADECE ZAMANINI BEKLİYORDUM. YENİ BÖLÜMDE GÖRECEKSİNİZ NELER OLACAĞINI TÜYO VERMİYORUM :DS:F HEPİNİZİ ÖPÜYORUUUM :*
**
