OBSTACLE

4

Kim Jongin

Evim sidik kokuyordu. Kyungsoo, onu eve aldığıma pişman olacağıma dair şeyler zırvaladığında önemsememiştim fakat dediğini yapıyordu. İtiraf etmem gerekirse hareketsiz birinin dudaklarından dökülen tehtitvari cümleler ciddiye alacağım bir şey değildi ama Kyungsoo serserisinin varlığından rahatsız olmaya başlamıştım.

Üstelik kendisi yetmiyormuş gibi düzenimi bozması için birde arkadaşını getirmişti yanında. Kendi evimde sığıntı gibiydim.

Chanyeol geldikten bir süre sonra ortamın boğucu havasına katlanamayarak evden çıktım. Gece haberlerini sunmak için can atmıyordum fakat bu sefer işe koşarak gittim.

CnKorea binasından çıktığımda yorgun hissetmeme rağmen eve dönmek istemediğimi fark ettim. Oysa ben evde zaman geçirmeyi seven, sosyallikten haz etmeyen adamın tekiydim. Hayatım alt-üst oluyordu.

Arabama doğru yürürken çalmaya başlayan telefonumu kimin aradığını biliyordum. Annem yine yayını izlemiş olmalıydı. Pantolonumun cebindeki aygıtı kavrayarak, kulağıma götürdüğümde işittiğim ses tahminimi doğrular nitelikteydi.

"Jongin, bil bakalım ben ne yaptım?"

Şıklarım sınırlı sayıdaydı çünkü annem ya bana ya da ablama görücü usulü randevu ayarlamaktan başka bir şey yapmıyordu son günlerde. Onu anlıyordum, torun istiyordu belki kendine arkadaş olabilecek gelin yada damat fakat benim için henüz erkendi.

"Ah, bu zor."

Burun kemerimi sıkarak çaresizce homurdandım. Onun dünyası bizimkinden farklıydı. İnsan yaşlandıkça değişiyordu ve asla çocuklarının seçimlerine karışmayan annemde bu akıma uymuştu.

"Senin için bir randevu ayarladım."

Sesindeki heyecan bile yüzümdeki bezgin ifadeyi değiştirmeye yetmedi.

"Öyle mi?"

"Evet, hemen şimdi buluş onunla."

"Şimdi mi?"

"Şimdi."

Şaşırarak sorduğum soruya karşı verdiği net cevap ile pes ettim. En son bana randevu ayarladığında kaza yapmıştım ve bunu ona söyleyemediğimden, yorgun olduğumu, canımın istemediğini bahane etmiştim.

Kadınlarla sorunum yoktu onlarla ilgileniyordum. Sorunum, annemin benim için beğendiği kadınlarlaydı. Bir çok buluşmaya gitmiştim fakat onların çoğunun yaşı oldukça küçüktü. Bazılarının karakterini bazılarının ise görünüşlerini beğenmemiştim.

"Anne, gerçekten yorgunum."

"Kız çok güzel Jongin, üstelik hanımefendi tam istediğin gibi."

Eminim öyledir.

Sadece yarım saat , diye düşündüm. Yarım saat onunla takılacak sonra ise artık eskisi kadar rahat olamadığım evime dönecektim. İstediğim tek şey, odama girip vücudumu yatağım ile buluşturmaktı Tanrı aşkına! Belki de bankadaki paramı kullanma zamanım gelmişti. Kendime yeni bir ev almalıydım.