OBSTACLE

13

Do Kyungsoo

"Bana bir şey söyle."

"Üzerimden in."

Chanyeol üzerimdeki konumunu bozup bedenini, bedenimden açıkta kalan kanepenin boş kısmına bırakırken zihnimi toparlamaya çalışıyordum.

"Bana kız arkadaşım var demiştin. Telefonda tanıştığım kadın, karın mıydı yani? "

"Hayır, o benim sevgilim."

Bir bok anlamıyordum. Beynimin içinde filler halay çekiyordu sanki, öyle gürültülüydü içerisi. Doğru düzgün düşünemiyordum.

"Anlamıyorum." diye mırıldandığımda sesim beni şaşırtacak derecede çatallı çıkmıştı. Söz ettiğimi hatırlamıyorum ancak bilmelisiniz ki, o benim bir şeyler hissetmeye başladığım ilk adamdı.

Ondan beklentim yoktu, ona dair heveslerim vardı. Gerçeğe dönüşmesini istediğim rüyalarım, uykuya dalmadan önce kurduğum hayallerim... Bir erkek böyle ince düşünür mü? Diye sormayın. Sabahtan akşama kadar yatmaktan başka bir işi olmayan herkes, belli başlı şeyler düşünür.

Fakat şansı varsa kimisinin varsayımları benim gibi kursakta kalmak yerine faaliyete geçer. Yaşadığım şeyler göz önüne alındığında, tüm planlarımın yerle bir olması ise yadırganamaz.

Şansız serseri Do Kyungsoo. Sanırım her zaman böyle kalacak.

"Üzgünüm Kyungsoo, her şeyi çok önceden anlatmalıydım."

"Şimdi anlat, yargılamayacağım."

"Biliyorum, sadece duyacaklarından sonra benden uzaklaşmanı istemiyorum. Seni kaybetmekten korkuyorum."

"Anlat Chanyeol, dinliyorum."

Ellerimi avuçları arasına alıp dudaklarını araladığında, ona destek olmak için kendimi geri çekmedim. Kötü biri değildi, kötü biri olamayacak kadar merhamet doluydu kalbi.

Şu anda içinde bulunduğum durum karşısında ; hani uzaktan uzaktan platonik olduğunuz kişinin fazla mükemmel göründüğünü düşünüp ona yaklaşmaya cesaret edemezsiniz de evrenin bir oyunu sayesinde yan yana gelince sandığınız kadar harika olmadığını anlarsınız, işte bunun gibi hissediyordum.

Hayal kırıklığımın acımasız çıtırtısını ilk kez Chanyeol'u gözümde fazla yücelttiğim için duymuştum.

Onun bir insan olduğunu unutmak benim hatamdı. Birazda Jongin ile kıyasladığım için esmer adamın payı vardı.

"Geçen sene yaz aylarını yurt dışında geçirmiştim. Zorunlu eğitim programındaydım yani mecburen gitmiştim. Gittiğim yer, pek hoş bir yer değildi. Kaldığım pansiyonda sürekli kavga çıkar adam gibi ders çalışamazdım. Bu yüzden birkaç aylığına yanına ev arkadaşı arayan birinin yanına yerleştim.

Byun Baekhyun.

Güney Koreliydi fakat uzun zamandır orada yaşıyordu. Sıcak bir insandı, fazla kafa dengiydi. Artık ders çalışabiliyor ve rahatça yaşıyordum. Günler günleri kovalarken, sınavını vermek zorunda olduğum eğitim dönemini tamamlamış ve geri dönmeme bir hafta kalmıştı.

Sikeyim, neden o kadar çok içtiğimi bilmiyorum."

Elimi tutmayı bırakıp içkinin etkisi şimdilerde kendisini vuruyor gibi başını ovmaya başlamıştı. Hikayenin sonunu merak ediyordum fakat anlatmasa da olurdu. Canının yanmasını istemiyordum.