OBSTACLE

30

Do Kyungsoo

Jongin, beni öptükten sonra gün boyu yanıma uğramamıştı. Hayır, elbette beni bırakıp bir yere gitmemişti ancak çalışma odasından da çıkmamıştı. Sinir bozucu herif. Dışarıdan gören biri benim, onun hiçte yumuşak olmayan dudaklarını ele geçirdiğimi sanardı. Utandığı için böyle davrandığını düşünmüyordum çünkü bilirsiniz adam, pişkinliğin kitabını yazmıştı.

Burnumun ucuna kadar inen ve başımı ağrıtmaya başlayan gözlüğü hızlı bir şekilde geri itelediğimde, duvardaki saatin içinden çıkan kuşun, ilaç zamanımın habercisi olarak öttüğünü duydum. İstemsizce suratımı buruşturup, gözlerimi yumdum. Susmak bilmeyen guguklu saat Jongin denen herifin fikriydi, son günlerde benim için yaptığı şeylerin yanına bir yenisini daha eklemiş ve gurur dolu bir ifade ile ; "sana en iyi ben bakarım." diye söylenip, egosunu arşa çekmişti.

Jongin görüş alanım içerisine girdiğinde, ötmeye devam eden saatin yanına alacaklı gibi çalınan kapı zili eklendi. Gürültü, baş ağrımı tetiklerken gözlüklerimi çıkarıp atmak istedim.

"Eğer bunu yapan Sehun ise onu tekmeleyeceğim."

Esmer adam ve Sehun arasında sular durulmuş gibi görünse de, aralarındaki ilişkinin temeli sağlam değildi. Birbirlerine tahammülleri yoktan biraz fazlasıydı ve ben, yumruklaşabilme ihtimallerine karşı her an tetikteydim.

"Senin burada ne işin var?"

Zilin sesi odada yankılanmayı bıraktığında Jongin'in sesi kulaklarımı tırmaladı. Kimin geldiğini bilmiyordum ancak tahminlerime göre beklenmedik bir misafir olmalıydı.

"Kyungsoo'yu göreceğim."

"Hayır, görmeyeceksin."

"Onu görmek istiyorum."

"O, seni görmek istemiyor."

"Buna sen karar veremezsin!"

"Öyle mi dersin?" Sandalyemi arkası dönük bir şekilde Chanyeol ile konuşan Jongin'in yanına doğru ilerlettiğimde, esmer herifin kapıyı kapatmak üzere olduğunu gördüm. "Bu ev ve içindeki her şey bana ait dostum. Canının yanmasını istemiyorsan bir an önce gitmelisin."

Doyumsuz pislik.

Ona ait değildim. Ben bir eşya değildim, Tanrı aşkına! Erkek olduğuma dair bir kanıt sunmam gerekirse önümde sallanan bir uzvum vardı ve benim üzerimde hakimiyet kurmak istiyor olması canımı sıkmaya başlamıştı.

Sabah yaşananlar yüzünden gergindim. Sevgilisi ile yaşadıklarını bana anlattığı için kırgın, kirli dudaklarını acemi dudaklarım ile birleştirdiği için kızgın sonrasında bu konuya dair hiçbir söylemde bulunmayarak yaşanmamış saydığı için sinirliydim.

Bugün Kim Jongin'i zihnimde bir çok kez öldürmüş, kemiklerini parçalara ayırarak köpeklere yem etmiştim.

Chanyeol ile konuşmak istediğim konusunda emin değildim çünkü kocası geldiğinden bu yana yüzünü görmemiştim fakat esmer adamın bana dair kararlar alması hoşuma gitmediği için -sanırım birazda gün boyu hissettiğim kötü ruh haline onunda bürünmesini amaçlayarak- içimden geçeni yaptım.