OBSTACLE

16

Do Kyungsoo

Günün ilerleyen saatlerinde Chanyeol sinirini yatıştırmış bir şekilde eve geri döndüğünde Luhan ve Sehun, onu görür görmez dışarı çıkmışlardı. Birbirlerini sevmediklerini sanıyordum yada en azından Sehun için böyle düşünüyordum ama sarışın çocuk son zamanlarda şaşırmamı sağlacak şeyler yapıyordu.

Çalışmaya başladığını söylemişti mesela. Nerede işe başladığını, ne yaptığını bilmiyordum fakat öğlene doğru evden çıkıyor, akşam Jongin'in dönüşüne yakın içeri giriyordu. Bu hususta Luhan'ın payı olduğunu seziyordum çünkü onu bir türlü yanından ayırmıyor, her an bir aksilik yaşansa üzerine atlamaya hazır gibi tuhaf davranıyordu.

Şimdi ise Chanyeol ve ben, yalnız kaldığımız bu evde sanırım ilk kez başbaşa olmamayı diliyorduk.

Karşımdaki koltukta ellerini bacaklarının arasına sıkıştırmış, bakışlarımızın çarpışmaması adına gözlerini seyre daldığı halıdan çekmeyi reddederken, ben onu izliyordum. Her daim gülümseyen kırmızı saçlı yakışıklı surat, bugün keyifsiz görünüyordu. Kendimi suçlu hissedemiyordum, hatam vardı kabul ama adam evliydi yahu. Üstelik bir de sevgilisi vardı ve benden hoşlandığını söylerken, onun ile tanışmamı sağlamıştı. Kim daha suçlu, tartışmayalım isterseniz.

Yutkundum. Bazı gerçekler insanın canını yakmakla kalmıyor, ciğerini söküp atıyordu.

"Konuşmak istemiyor musun?"

Bunu sorması gereken kişi ben miydim, emin değilim ancak susmamızın kimseye faydası yoktu. Bir konuşmayı başlatabilirdim, eskiye döneceğimize söz veremez fakat sorunlarımızı biraz olsun çözmemizi sağlayabilirdim. Aramızdaki çekim inkar edilemeyecek düzeydeyken bunu halletmek korkutucu gelmemeliydi.

"Ben değil, sen konuşmak istemiyordun en son."

"Chanyeol, kızgın mısın?"

"Hayır."

"Kırgın mısın peki?"

Şimdiye değin yüzüme bakma gereği duymayan adam bakışlarını bir anda bana çevirdiğinde, yüzüne yansıyan samimiyetsiz gülümseme sayesinde ürperdiğimi hissettim.

"Kırgın mıyım sence?" Oturduğu yerden kalkarak birkaç adım ile yanıma ulaştığında, zaten büyük olan gözlerini irice açarak kendini işaret etti. "Bak bakalım bana bir, kırgın gibi mi görünüyorum."

Kırgın gibi değil de daha çok ... "Bin parçaya bölünmüş gibi görünüyorsun Chanyeol."

"Aldatılmış gibi hissediyorum. Bu normal değil, değil mi?"

Normal, demek istedim. Sana bağlandıktan sonra bana evli olduğunu söylediğinde, aynı şeyi hissettim pis herif nasıl oluyormuş gör şimdi! Diye bağırmak istedim. Benimki sadece bir oyundu, aramızda hiçbir şey olmadı, birbirimizden nefret etmeye devam ediyoruz ama sen, sen evlisin Park Chanyeol, şimdi ne yapacağım? Diye sormak, birazda onun düşünmesi için herşeyi yüzüne vurmak istedim.

"Normal değil."

Söylediğim tek şey ise; iki kelimeden oluşan bu cümle oldu. Ben Do Kyungsoo, korkak serserinin tekiydim.