-5-

234 9 2
                                    

[Austin]

Ik controleer nog een keer het adres. het is het goede adres. Waarom ben ik zo zenuwachtig om aan te bellen. Ik schud mijn hoofd en loop het trappetje richting de voordeur op. Ik druk op de bel en wacht tot de deur open gaat. Wanneer de deur opengaat staat er een oudere man in de opening. Zijn uitstraling is streng en meteen twijfel ik of dit wel het goede huis is. 

'Euhm woont euhm..' Kut ik weet haar naam niet. 

'Pap dat is voor mij ga maar terug aan het werk.' Ze verdwijnt in de deuropening en haar vader bekijkt me van top tot teen. Wanneer ik blijkbaar goedgekeurd ben verdwijnt hij en loopt een ander kamertje in. 

'Austin kom binnen ik heb alles al klaar gezet. Wil je wat drinken?' ik knik en ze loopt voor mij uit de keuken in. Het is een mooie keuken. Alles is zwart en wit en het ziet er strak uit. Geen vuiltje op de vloer, de muur of zelfs maar op het aanrecht. Ze trekt de koelkast open en kijkt me dan vragend aan.

'We hebben geen fris ofso.. Kijk zelf maar even wat je wilt drinken.' Ik knik en loop naar haar toe. Wanneer ik naast haar ga staan en mijn hand haar hand raakt, krijg ik een tinteling door mijn hand. Het is niet vervelend en als ik opzij kijk zie ik ook een rilling door haar heen trekken. Ze kijkt me niet naar aan dus ik denk dat ze het zelfde voelde. Ik kijk in de koelkast en mijn mond valt open bij het zien van alles wat daar in ligt. kaviaar, tomatensap, verse jus, een gigantische groenten bak en fruit bak en nog meer gekke dingen. Euhm ik pak een fles uit de deur en kijk haar vragend aan. 

'Dat drink ik ook altijd het is wel te drinken wil je dat?' Ik knik. 

'Lijkt me prima.' 

'Oké ik heb alles al klaar gelegd, pen, papier, laptop en alles wat we misschien nog meer nodig kunnen hebben. Volg mij maar.' Ze loopt de trap op met het dienblad met onze glazen en ik volg haar. Ze loopt nog een trap op en stopt dan voor een gigantische deur. 

'Oké het stelt niet zoveel voor maar hier maak ik altijd mijn schoolwerk, let alsjeblieft niet op de rommel ik had geen tijd om het op te ruimen.' Ik knik en volg haar de kamer in. Mijn mond valt open van de gigantische ruimte. in het midden staat een groot bureau met de fijnste bureaustoel dat ik ooit gezien heb. De linker wand van de ruimte bevat alleen maar boekenkast en staat helemaal vol. De rechterkant staat ook een kast, maar die bevat papier, tekenspullen en wat kunstboeken. Wanneer ik naar die kast loop zie ik verschillende tekeningen liggen ze kan goed tekenen. Ze heeft echt talent.

'Oké laten we beginnen.' Ze start haar laptop op en begint wat te krabbelen op een papiertje.

'Waar zullen we een werkstuk overmaken?'  vragend kijk ik haar aan. Ik moet echt achter haar naam komen. Ik sta op en begin de kamer rond te lopen. Ik moet hier toch iets vinden met haar naam erop. In de boekenkast zie ik een envelop liggen met de naam Miral Mazier. Trots dat ik nu haar naam weet en dat zonder te vragen neem ik weer plaats naast haar aan haar bureau. 

'Mij maakt het niet uit kies jij maar wat.' Ik ga wat onderuit zitten en kijk Miral aandachtig aan. Ze is eigenlijk helemaal geen lelijk meisje. En ze is eigenlijk ook vet aardig. 

'Oké goed ik zat te denken over de ontwikkeling van de Nederlandse taal aangezien het een werkstuk is voor Nederlands?' ik knik. het lijkt me echt een lastig onderwerp, maar goed ik wil het best proberen. 

'Laten we dan maar eerst bedenken hoe we het werkstuk willen opbouwen.' Stel ik voor. Miral knikt en begint wat te zoeken. 

'We kunnen eerst wat kantjes gebruiken om te vertellen hoe de taal tot stand is gekomen en dan hoe het zich ontwikkeld heeft. Tot de dag van nu en hoe wij denken dat het in de toekomst zich verder zou ontwikkelen.' Ik steek mijn duim op het is een stom gebaar, maar ik ben het knikken zat. 

Na heel wat uren werk en na vier glazen van het rare drankje klap ik de laptop dicht. 

'Ik denk dat het nu wel weer genoeg is voor vandaag. We zijn een heel stuk gekomen. Ik kan morgen wel weer langskomen als je dat uitkomt.' Ze denkt na en terwijl ze dat doet bijt ze op haar lip en OMG wat zit dat er super schattig uit. Ik moet me inhouden om haar nu geen kus te geven. Wow  hu Austin dit hoor jij niet te denken. Ze is de nerd van de school en jij vindt niemand leuk. Alleen voor je plezier. Ik kan haar ook voor mijn plezier gebruiken. Maar dat wil ik niet. STOP AUSTIN dit hoor jij niet te denken.  Om mijn gevoelens niet helemaal zijn gang te laten gaan sta ik op en loop de deur uit. 

'Ik app je wel om een vervolg afspraak te maken doei.' en ik gooi de deur achter mij dicht. Gast wat was dit. Zij kan je stil krijgen en je wilt haar niet gebruiken zoals je bij anderen doet. 

Ik plof op mijn bed neer en knijp in mijn neusbrug. Na enkele seconden sta ik weer op en loop naar de kamer van Emm. 

'Emm dit klinkt raar, maar mag ik het nummer van Miral?' Ze kijkt me inderdaad verbaast aan.

'En waarom zou ik jou die geven zodat je haar net als Rosa voor schut kan zetten?' Ik schud mijn hoofd.

'Nee we moeten samen een werkstuk maken en ik heb gezegd dat ik haar wel zou appen om het verder te maken.' Emm begint te lachen en ik sla haar. 

'Wat?' vraag ik haar en trek een wenkbrauw op. 

'Jij moet een werkstuk maken met een 'nerd'?' Bij dat laatste woord maakte  ze aanhalingstekens met haar vingers in de lucht. Ik knik en geef haar mijn mobiel.

'En nu het nummer graag.' Ze zet het erin en ik loop terug nar mijn kamer.

Ik zet mezelf op mijn bureaustoel en twijfel wat ik in het appje moet zetten. Na enkele minuten gedacht te hebben begin gewoon maar te typen.

Austin: Hee Miral, wat mij betreft kunnen we morgen na school wel verder aan het werkstuk we kunnen er beter snel vanaf zijn. Dat lijkt me voor beiden het beste. 

Nog binnen een minuut krijg ik een reactie. 

Miral: Ja dat lijkt me inderdaad het beste. Kom je dan weer naar mij of zal ik naar jou komen?

Austin: Ik kom wel naar jou.

Ik krijg geen reactie dus ik denk dat ze het wel goed vindt. Ik kijk op de klok en ik zie dat het al 19.00 is. 

'Emm ben je aan het koken?' Ik krijg geen reactie en met een zucht loop ik naar beneden. Geen Emm. Ik pak mijn mobiel en stuur haar een sms niet wetend waar ze is en of ze internet heeft. Ik slaag opnieuw een zucht en haal een pizza uit de vriezer en schuif hem in de oven. Wanneer de pizza klaar is eet ik hem op en val inslaap met het bord nog op mijn schoot. 

She means nothing to me {Dutch}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu