She means nothing to me {Dutch}

-11-

[Austin]

Ik word wakker en een gelukkig gevoel overvalt me als ik naast me kijk. Opgekruld ligt het meisje waar ik verliefd op ben. Haar haren liggen verspreidt over het kussen en haar mond is iets geopend. Ik strijk met mijn hand over haar hoofd en langzaam opent ze haar ogen. Ze is zo schattig op dit moment.  

'Hee.' zegt ze als ze me ziet.

'Goedemorgen lekker geslapen?' ze knikt en draait zich nu helemaal op haar zij naar mij toe. 

'Dusssss.' zegt ze.

'Dussss.' doe ik haar na

'Gaan we vandaag wat samen doen?' de vlinders razen in mijn buik, ze wilt wat samen doen met mij.

'Dat lijkt me een prima idee.' zeg ik blij en het laat een glimlach op haar gezicht ontstaan. 

'Wat zullen we gaan doen?' vraagt ze en ik denk na. 

 'Euhmm ik stel voor dat we nu eerst gaan ontbijten dan pakken we mijn scooter en gaan naar een mooi plekje.' Ze knikt.

'Kunnen we even langs mijn huis, moest van mijn vader in de ochtend langskomen anders kwam hij hierlangs om te kijken of je me niet vermoord had.' Ik lach 

'Dat is helemaal prima.' Miral stapt uit het bed en doet de mitella om haar nek. En verdwijnt naar de badkamer. Wanneer ze terug komt is ze helemaal aangekleed en zit haar haar in een knot. 

'jouw beurt.' Ik knik en stap uit bed. Ik voel haar ogen in mijn rug prikken, maar ik draai me niet om. Ik laat haar rustig staren. 

'Bevalt het uitzicht je?' grap ik naar haar en wanneer ik me omdraai zie ik dat ze bloost en ze draait zich van me weg. Ik trek snel een andere broek aan en ga dan achter haar zitten en sla mijn armen om haar heen. Ik druk een kus op haar hoofd vervolgens een op haar wang, haar neus en op haar mondhoek. Haar ogen zijn genietend gesloten en alleen door dat aanblik voel ik de vlinders opnieuw deze ochtend in mijn buik. Ik kan het niet laten en ik begin haar te kietelen. 

'Stop Austin Stop.'  lacht ze en ik ga door.

'Austin stooop.'  Ze probeert me te slaan, maar ontwijk haar hand behendig. 

'Genade!' roept ze en dat is het teken dat ik stop. 

'Waar was dat goed voor?' ik haal mijn schouders op.

'Austin zullen we ontbijten?' Ik knik en til haar van m'n bed af. 

'Austin zet me neer.' Ik luister niet en loop met Miral in mijn armen de trap af. 

'Zet.me.neer.' haar stem klinkt dreigend, maar door de lach op haar gezicht kan ik het niet heel serieus nemen. Maar toch zet ik haar neer. 

'Hier is een bord en de rest zoek je maar uit succes. Ik wil graag een boterham met pindakaas.' Ik ga op een stoel zitten en leg mijn voeten op de tafel. Miral kijkt me verbaast aan. En het zorgt ervoor dat ik mijn lach niet kan inhouden. 

'Je bent niet serieus toch?' 

'Jawel.' Ze kijkt me boos aan, maar draait zich dan van me af. Ze weet toch dat ik een grapje maakte. Nog geen tien seconden later draait ze zich terug om.

'Hier.' en zo gooit een boterham, met pindakaas naar mijn hoofd. Wanneer de boterham mijn witte shirt raakt barst ze in lachen uit. 

'Goaaall.' schreeuwt ze en gooit haar armen in de lucht. 

'En nu opeten ik heb het met liefde gemaakt.' en ze steekt haar tong uit. Ik haal mijn schouders op haal de boterham van mijn shirt. Ik neem een hap en trek een vies gezicht.