She means nothing to me {Dutch}

-30-

[Austin]

Alles is weer goed en we gaan vandaag een leuke dag tegemoet. We gaan leren surfen! Ik denk dat onze ouders zich toch schuldig voelden dat ze op een tweede huwelijksreis zijn gegaan en ons een beetje thuis lieten creperen. Maar goed laat ze zich maar schuldig voelen, ik vermaak me wel. 

'Austin kom je?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk in het oh zo mooie gezicht van Miral. Oh God wat hou ik toch van haar. Ik spring op en geef d'r een kus op de wang. 

'Wie het eerst bij de taxi is.' Gil ik over mijn schouder. Wetend dat ik dit ga winnen vertraag ik mijn pas. 

'Je bent echt zo'n ontzettende kleuter Austin.' Ik doe net alsof ik beledigd ben en kruis mijn armen. Ik ga zitten en kijk strak voor me uit. 

'Ahh kom op Austin dat was een grapje dat weet jij toch ook wel.' Ik kan me lach niet houden en barst in lachen uit. 

'Daar had ik je mooi tuk.' Miral slaat me op mijn schouder en lacht dan uiteindelijk met me mee. 

'Waar lachen we om.' Liam steekt zijn hoofd in de deur opening en gaat naast Miral zitten. 

'Niets.' en kijk Miral expres niet aan, wetend dat ik dan weer in lachen uitbarst. We zitten al zeker tien minuten in de taxi als Emm er nog steeds niet is. 

'Jezus Li, waar blijft je prinses, kan ze geen goede jurk vinden?' Liam kijkt me moordend aan en haalt dan zijn schouders op. 

'Ah daar hebben we ons prinsesje al.' Emm draagt een licht geel zomerjurkje en het staat haar geweldig. Eigenlijk heeft ze wel een goed lichaam. Ik weet dat je niet zo naar je zusje hoort te kijken, maar ze mag er wezen en Liam mag zich gelukkig prijzen. 

De rit richting het strand is stil, niemand zegt wat, maar ongemakkelijk is het niet. Miral verstrengeld onze vingers. Ik breng haar hand omhoog en ik kus hem. Miral lacht en legt haar hoofd op mijn schouder. 'Dit gaat een leuke dag worden.' Ik knik en kijk naar Liam die naast me zit. Hij reageert niet en ik sla hem op zijn schouder. 'Hé waar slaat dat op?' 'Op jou.' Ik lach om mijn opmerking en naast me voel ik Miral haar hoofd schudden. 'Kleuter.' 

Eindelijk op het strand aangekomen stappen we uit de taxi en strekken onze benen. Nu denk je vast ze zaten toch dichtbij het strand, ja dat klopt maar we gingen naar het beste surfplekje aan de kust. Emm pulkt aan haar jurkje en Liam staat zo'n vier meter van haar vandaan. Ik loop naar hem toe en sla mijn arm om hem heen. 'Vriend doe  niet zo raar, ga naar haar toe. We weten allemaal wat je voor haar voelt. En per slot van rekening weet zij het ook. Liam knikt en loopt naar Emm toe. Dankbaar pakt ze zijn hand en we vervolgen onze weg naar het strand. We lopen naar het huisje waar surfplanken staan en we melden ons. We worden in een swimmsuit gehesen en ons avontuur kan beginnen. 

 [Miral]

Ik ben zo blij voor Emm. liam en zij zijn zo schattig samen. Ik kijk naar Austin die aandachtig de instructies opvolgt. Ik lach om zijn klunelge pogingen om op het surfbord te blijven staan. Hij merkt dat ik lach en duwt me van mijn plank af. 'Als je het zo grappig vindt, laat dan maar eens zien wat je kunt.' Ik knik en kijk hem uitdagend aan. Wat hij niet weet is dat ik dit eerder gedaan heb en dat ik er, zonder opscheppen, best goed in ben. Ik zwem de golven in en ik blijf staan. Austin kijkt me met openmond aan en geef hem een luchtkus. Wanneer ik klaar ben met het bewijzen van mijn kunsten ga ik weer naast Austin liggen. 'Oké oké, jij hebt dit duidelijk als eens een keer gedaan.' Ik knik en met een glimlach op mijn gezicht pedel ik terug richting het strand. 'Oefenen jullie nog maar even, ik ga zonnen.' Ik hoor wat gemompel achter me en beschouw dat als  een bevestiging. 

Ik lig al een tijdje op het strand als ik opeens waterdruppels voel. Verbaast open ik mijn ogen en ik schrik als ik zie dat Austin boven me hangt. Wie had het ook anders kunnen zijn. Ik kom iets omhoog en leun op mijn armen. 'En hoe was het babe.' Austin schudt zijn hoofd en ik geef hem een kusje. Hij gaat naast me zitten en kijkt voor zich uit. Ik weet dat hij van mensen kijken houdt, dus ik laat hem maar. Ik ga iets naar achter zitten bestudeer Austin. Wanneer er een groepje meisjes langsloopt volgt Austin die met zijn hoofd. Ik sla hem van achter en pijnlijk draait hij zich om. 'Waarom doe je dat?' Ik draai met mijn ogen en geef er niet eens antwoord op. Ik pak het boek weer op die ik voor me had neergelegd. 'Miral, geef antwoord.' Ik besluit hem te negeren, niet omdat ik boos ben, maar omdat ik het leuk vind. Austin staat op. 'Oké dan niet.' Hij loopt weg en ik weet niet wat ik moet doen. 

[Austin] 

Wat heb ik nou weer verkeerd gedaan. Ik kijk om en zie Miral verward om haar heen kijken. Blijkbaar weet zij het ook niet. Als je het mij vraagt zijn we zo echt een verschrikkelijk stel. Ruzie om kleine dingen. Al zie ik het niet eens als een ruzie, maar ze kan toch gewoon antwoord geven op een vraag die ik stel. lijkt me niet zo moeilijk. Ik zie Emm naar me toe rennen en ik stop met lopen, zodat de afstand minder is. Als Emm er is slaat ze me tegen mijn achterhoofd. 'Au, Emm waar slaat dat op.' 'Op jou.' Ze steekt haar tong uit, maar kijkt dan weer serieus. 'Je loopt toch niet zomaar weg omdat ze geen antwoord geeft! Ze was je aan het plagen.' Ik voel mijn wagen rood kleuren. Ik ben ook zo dom. 'Waarom sloeg ze me dan?' 'Omdat je een groep meisjes na keek, duh. Ik hou van je Austin en dat weet je, maar soms ben je zo dom en onwetend. Ben je even vergeten dat je de player van de school was, bent. en dat Miral daar soms moeite mee heeft. Ze weet dat je haar niet zou bedriegen, maar ze wil je wel voor haar zelf houden en zorgt ervoor dat, wanneer je afdwaalt je aandacht weer op haar vestigt.' Mijn wangen kleuren nog roder en Emm begint te lachen. 'Net goed meneertje. Schaam je diep en zeg sorry tegen het beste wat je ooit is overkomen.' Ik knik en Emm rent richting de zee waar ik Liam zie staan. Hij vangt haar op en samen vallen ze in het water. 

Ik loop terug naar onze handdoeken, maar wanneer ik daar aankom is Miral nergens meer te bekennen. Haar spullen liggen er nog, maar Miral is weg. Paniek komt in mijn hoofd en ik ren naar de wc's om te kijken of ze daar is. Wanneer ze daar ook niet is ren ik naar het surftentje, ook daar is ze niet. De paniek wordt erger en ik loop richting de boulevard. Daar lopen zoveel mensen dat miral spotten niet mogelijk is. Ik keer weer terug naar de handdoeken en zak neer. Wat moet ik doen?

Ik dacht laat ik dit hoofdstuk eens een keer afmaken. Het staat al zolang te wachten. Pfff 

xxx