She means nothing to me {Dutch}

-9-

Dus hier mijn tweede hoofdstuk en tot donderdag

xxx

[Austin]

Zenuwachtig loop ik de school in. Ik ben vroeg. Te vroeg, maar ik hoopte dat ik Miral nog tegen zou komen. Ik loop naar haar kluisje toe. Emm heeft gezegd waar die zat. Na enkele minuten zie ik Miral de hoek al omkomen. Mijn hart maakt een sprongetje. 

'Hee.' Zeg ik en haal een hand door mijn haar. Iets wat ik altijd doe als ik zenuwachtig ben. 

'Hee.' Ze kijkt me niet aan, maar staart naar haar tenen. 

'Kunnen we na school praten?' Vraag ik haar en ze knikt. 

'Oké dan zie ik je dan.' Als ik langs haar loop kan ik het niet laten en raak even haar hand aan. Een tinteling trekt door mijn hand en het voelt geweldig. Ik kijk nog een keer achterom en zie dat ze blosjes op haar wangen heeft zitten. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik loop door naar het lokaal. Natuurlijk ben ik de eerste, maar voor een keer maakt het me niet uit. Ik haal mijn mobiel naar boven en ik besluit om Miral een appje te sturen

Austin: Hee na school praten in het cafeetje bij de rotonde.

Miral: Oké

Ik kijk op en de klas is nu wat voller aan het stromen. Ik kijk op de klok. Nog 5 uur en dan is deze dag voorbij. Het duurt me nu al te lang. Liam stoot me aan. 

'Hoe was de gymzaal schoonmaken met super nerd?' spottend kijkt hij me aan. Ik schud mijn hoofd.

'Was gezellig.' Vreemd kijkt hij me aan.

'Was gezellig?' Ik zucht

'Dat zeg ik toch.' 

'Hoe kan het nou gezellig zijn met super nerd.' Ik voel dat ik iets boos begin te worden. Hij moest eens weten wat voor lief meisje het eigenlijk is.

'Ze is geen super nerd en ze is echt aardig' Ik voel dat ik het warm krijg en ik hoop dat Liam het niet merkt. 

'Ze is aardig? Gast weet je wel wat je zojuist gezegd hebt?' Ik knik ik weet het namelijk, maar al te goed. 

'Oké ander onderwerp. Het feestje van miss lekkere kont is verplaatst naar morgen. Haar ouders zijn namelijk eerder weggegaan en volgende week komt er een nanny, vraag niet waarom.' Ohja het feest totaal vergeten. Ik heb er nu al geen zin in maar ik moet gaan.

'Oké prima zal ik langs jou fietsen dan?' Hij steekt zijn duim op.

De uren vliegen voorbij en tot mijn verbazing sta ik nu bij de fietsen. Ik dacht dat deze dag lang zou duren. Ik fiets naar het cafeetje en neem plaats aan een tafeltje. Ik ga bij het raam zitten zodat ik uitzicht heb over de straat en de deur. Opnieuw deze dag begin ik zenuwachtig te worden. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik hier nu al zo'n tien minuten zit. Er komt een jong en knap meisje aan mijn tafel en vraagt of ik iets te drinken wil. Ik bestel een cola en geef haar een knipoog dat haar doet blozen. Binnen een minuut staat er een cola voor mijn neus. Ik haal mijn hand door mijn haar en staar uit het raam. Ik zucht als ik mijn cola op heb. Zou ze wel komen? Ik twijfel. Voor de vijfde keer kijk ik op mijn horloge en ik zie dat ik hier al een half uur zit. Ik besluit nog een kwartier te blijven zitten. Ik bestel nog een cola en wanneer die geseveerd wordt zie ik Miral haar fiets in de stalling zetten. Ze loopt naar binnen en kijkt zoekend om haar heen. Ik steek mijn hand op als ze deze kant op kijkt. Een glimlach verschijnt op haar gezicht en gaat tegenover me zitten. 

'Hee.' zegt ze zacht.

'Hee.' Groet ik terug.

'Wil je wat drinken.'