She means nothing to me {Dutch}

-33-

[Austin]

De vakantie is snel voorbij gegaan en het was kort gezegd geweldig. Miral en ik zijn dichter naar elkaar gegroeid en met Emm en Liam gaat ook alles goed. Er zijn alweer weken school voorbij geraasd en het is nu tijd voor ons gala. Natuurlijk ga ik met Miral en ik heb er zoveel zin in!

Zenuwachtig sta ik voor het huis van Miral. Nooit verwacht dat ik nog zenuwachtig kon zijn als het Miral betreft, maar vandaag is het wel het geval. Ik bel aan en in de deuropening staat de vader van Miral. Hij bekijkt me van top tot teen en geeft me dan een glimlach en zet een stap naar voren. Ondanks dat ik een kop groter ben dan hem word ik toch geïntimideerd door de houding die hij aanneemt. Hij legt zijn handen rond mijn gezicht en trekt die naar zijn gezicht toe. Hij kijkt me in de ogen en meteen heb ik de neiging om weg te kijken, maar ik laat me niet kennen en blijf de man in de ogen kijken. 'Ik weet dat je van mijn dochter houdt en ik weet dat ze van jou houdt. Je doet haar pijn en ik doe je pijn. Zorg goed voor haar.' Dit keer verbaast kijk ik de man aan. Ik heb al meer dan een jaar verkering met Miral en nu pas krijg ik deze preek. Ik knik en hij laat me los. Hij draait zich van me af en loopt terug het huis in. Onderaan de trap staat hij stil en steekt zijn hoofd het trappen gat in. 'Miral je date is er kom naar beneden!' 'Bijna klaar, laat hem nog niet binnen!' Ik hoor de vader van Miral grinniken om dat laatste. Hij wijst me naar de woonkamer en legt zijn vinger op z'n lippen, als teken dat ik stil moet zijn. Ik luister netjes en neem plaats op de bank.

'Miral als je niet opschiet denkt hij nog dat je niet met hem mee wilt!' schreeuwt haar vader na een kwartier wachten. Er klinkt wat gestommel en dan verschijnt Miral in de deuropening. Haar mond valt open als ze mij ziet zitten. 'Pap je mocht hem nog niet binnen laten!' 'Hem zeker buiten laten staan, denk het niet.' Ik sta op en loop richting Miral en bekijk haar van top tot teen. Ze ziet er geweldig uit. En dan kom ik eigenlijk nog woorden te kort. Ze draagt een lange bordeaux rode jurk en hij is strak aan de bovenkant. Hij glinstert iets en hij is geweldig. De jurk valt over haar voeten en ik kijk haar met een lach aan. 'Wat voor schoenen draag je?' Haar wangen kleuren rood. Ik kniel voor haar neer en til haar jurk een stukje omhoog. Ik schiet meteen in de lach als ik zie dat ze zwarte lage Alstars draagt. 'Is het niet goed? Ik kan andere schoenen aan doen.' De paniek is in haar ogen te zien en ik sta op en geef haar kus op haar voorhoofd. 'Ik had niks anders van je verwacht.' Een glimlach verschijnt op haar gezicht en dan zet ik een stap achteruit en gun haar vader een moment met haar dochter. Ik kan niet verstaan wat hij zegt, maar het zorgt ervoor dat Miral hem een knuffel geeft. 'Austin zorg goed voor haar en breng haar vanavond netjes thuis.'  Ik maak een buiging en de vader van Miral lacht. 'Als jullie iets anders plannen hoor ik het graag. Oh en Austin je bent altijd welkom.' Mijn hart maakt een sprongetje dat is serieus iets wat ik fijn vind om te horen. 

Miral drinkt nog een glas water voordat we gaan. Ik kijk haar aan en ik weet dat ze zich nu ongemakkelijk voelt. Beiden schrikken we op als de bel gaat, wie kan dat nou zijn. We lopen naar de gang en daar zien we de biologische ouders van Miral staan. Miral en haar vader weten duidelijk geen raad. 'We gaan zo weer weg, maar we moesten even zien hoe ze eruit ging zien en we wouden mededelen dat wij vertrekken naar Zuid-Afrika. Wij gaan daar wonen, maar mocht je ooit de behoefte hebben om langs te komen, dan ben je van harte welkom.' Miral knikt en geeft ze dan beiden een knuffel. 'Je ziet er echt beeldschoon uit.' complimenteren ze haar beiden en draaien zich dan om. Verbluft kijkt Miral nog even naar de deur en dan schudt ze haar hoofd. Zullen we dan maar gaan. Ik knik en pak haar hand. 

We stoppen voor het schoolgebouw en in de verte zie ik Emm en Liam al staan. Miral gaat meteen naar haar vriendin toe en ze geven elkaar de ene compliment naar de andere. Ik sla Liam op zijn schouder en zeg hem nog even dat hij voorzichtig moet zijn met mijn zusje. Hij kijkt naar zijn voeten en beloofd haar nooit pijn te doen. 

Het gala is in volle gang en het is geweldig. Ik heb de hele avond met het mooiste meisje op de wereld doorgebracht en ze is gewoon perfect. Ik zie dat Miral moe wordt en ik stel voor haar naar huis te brengen. Opgelucht haalt ze adem en we vertrekken naar haar huis. Daar aangekomen loopt ze naar boven en sleept mij mee. 'Jij slaapt hier vannacht.' Ik lach, maar knik dan. 

Ik word wakker met het mooiste meisje ooit, in mijn armen,  ik mag mezelf zo gelukkig prijzen. Dit is het beeld dat ik altijd wil vasthouden. 

Dit was het dan! Ik hoop dat leuk was om te lezen. Ik vond het anders wel leuk om eraan te werken. 

Lees ook mijn andere verhalen:

-Ik ben het maar...

-Allienated

En op mijn tweede account, samen met een vriendin:

-Dreamteam 

xxx