She means nothing to me {Dutch}

-28-

[Austin]

'Austin kom op we gaan het water in.' Liam staat als een kleuter aan mijn arm te trekken, wat er erg lachwekkend uitziet. 

'Nee ik zit hier goed.' Ik kijk opzij en kijk in de prachtige ogen van Miral. 

'Miral is er morgen ook nog, deze golven misschien niet.' Ik zucht, en sta vervolgens op. Liam kijkt me met een twinkeling in zijn ogen aan en begint te rennen.

'Wie het eerst in de zee ligt.' Ik sprint achter hem aan en op een wonderbaarlijke manier haal ik hem nog in ook. Ik zwem naar Liam toe en sla hem op z'n schouder; 'Jammer man, maar ik win.' Liam rolt met zijn ogen en wil me kopje onder drukken. Ik ontwijk hem en hij verdwijnt zelf onder water. Proestend komt hij boven. Boos kijkt hij me aan. Ik haal mijn schouders op en baan me een weg terug naar het strand. Ik schrik wanneer Liam me hard aan mijn arm trekt. Dit keer is het mijn beurt om boos te kijken. 'Gast!' Een schuldige blik staat in zijn ogen. 

'Sorry, het was niet mijn bedoeling dat je boos werd.' Hij heeft iets onschuldigs en zie ik het goed... iets zenuwachtigs, onzekers over zich. 

'Li wat is er aan de hand?' Zijn wangen kleuren rood en hij kijkt naar beneden.

'Stel nou eens dat ik een meisje leuk vindt, en niet weet wat ik moet doen?' Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. 

'Ga je me vertellen wie?' Li kijkt me aan en bijt op zijn lip. Ik weet natuurlijk allang wie hij leuk vindt, niet dat hij dat weet. 

'Wat moet ik doen?!' 

'Rustig Li, alles komt goed. Ik denk dat je moet laten merken dat je haar leuk vindt, maar niet te opvallend. Toon interesse in haar, praat met haar en ga niet met andere meisjes staan flirten als zij in de buurt is.' Liam trekt een moeilijk gezicht en ik sla hem opnieuw op zijn schouder. 

'Sorry bro, maar je moet wat over hebben voor een meisje. Maar ga je me nog vertellen wie het is?' 

'Vertel je het niet tegen Miral of Emm?' Ik schud mijn hoofd en hou onze gebruikelijke eed, voor als wij elkaar iets beloven. 

'Goed.' Liam haalt diep adem en kijkt me dan aan met een twinkel in zijn ogen. 'Ik hoop dat je het niet erg vindt, want ze betekend veel voor je, maar..' 

'Liam.' Onderbreek ik hem 'Vertel het nou maar.'  

'Ik vind Emm leuk.' Ik moest me beheersen om niet een kilometer de lucht in te springen. 

'Sorry Li, maar dat kan echt niet.' Bang kijkt hij me aan. 

'Grapje! Ik vind het super, alleen als je haar pijn doet vermoord ik je eigenhandig.' 

'Dat is een gevolg die ik kan begrijpen. Thanks bro.' En als een klein kind huppelt Liam de zee uit en rent het strand op. Ik bekijk hem van een afstandje en ik weet zeker dat hij een geweldig vriendje gaat worden. Die jonge heeft het hart op de goede plek zitten. 

Miral staat met haar rug naar mij toe en als een tijger besluip ik haar. Wanneer ik achter haar sta sla ik mijn natte armen om haar heen. Ze laat een klein kreetje, maar herpakt zich snel. En plaatst teder een kusje op mijn wang. 

'Hoe was het in het water?' 

'Prima.'

'Prima? Dat is alles?' ik knik.

'Oké.' Ik zie aan Miral dat ze door wilt vragen maar ze doet het niet en dankbaar plaats ik een kusje op haar kruin. Achter ons hoor ik een gil en verschrikt kijken we om. Liam heeft Emm boven zijn hoofd getild en holt in een gevaarlijk tempo de zee in. Wanneer hij een paar passen in de zee staat laat hij Emm los. Wanneer ze het water raakt is ze stil. Verbaast van deze plotselinge stilte ren ik naar de zee toe. Miral rent achter me aan en ik voel haar hand in die van mij glijden. Wanneer we bij de zee staan, zie ik Liam voorover gebogen en met zijn lichaam verbergt hij mijn zusje. Ik wil de zee inlopen, maar Miral houdt me tegen. 

'Laat hem het oplossen, wij weten niet wat er aan de hand is, misschien zoenen ze wel.' Maar dat laatste blijkt als snel niet waar te zijn. 

'Godverdomme Liam moest dat nu?! Wou je me dood hebben ofso godverdomme!' En jep daar heb je mijn zusje. Miral trekt aan mijn hand en we lopen achteruit terug het strand op. Emms haar stem lijkt steeds harder te worden, want wanneer we bij de handdoek zitten horen we haar nog schreeuwen. 

'Wat dacht je?' Aan de lange stilte te horen praat Liam nu tegen haar. 

'Dat is geen excuus verdomme.' in het laatste hoor ik de stem van Emm zachter worden en ik weet dat als Liam nu iets verkeerd zegt ze begint te huilen. Ik duim voor hem dat hij het juiste zegt. En al vrij snel weet ik dat hij het verkeerde gezegd heeft. Emm stormt langs hem heen en slaat hem in zijn gezicht. Liam staat even verbijsterd, maar zet de achtervolging in. 

'Emm luister naar me verdomme!' Ze negeert hem en loopt stug door. 'Het was toch niet mijn bedoeling! Emm!' Serieus op dit moment ben ik blij dat het grootste gedeelte van het strand geen Nederlands spreekt of verstaat. Emm komt dichterbij en ik zie de tranen over haar wangen rollen. Oh Liam toch, je hebt het echt voor jezelf verpest. 

'Miral ga je mee terug?' Miral staat snel op en propt de spullen in de tas en volgt haar vriendin snel.  

'Man wat heb je gedaan? Zo krijg je haar nooit.' Liam komt met een diepe zucht naast me zitten. 

'Dat was ook niet de bedoeling. Ik ging met mijn voet in een krab staan, kijk' hij tilt zijn voet op en een nare rode plek, met bloed puntjes verschijnt aan de onderkant van zijn voet. 'En toen liet ik haar vallen, maar geloof me dat was niet mijn bedoeling. Ze maakte een nare klap en kreeg even geen lucht. Ik wist niet wat ik moest doen, maar al snel had ze weer lucht en ik neem aan dat je gehoord hebt wat er toen gebeurde.' 

'Sorry gast, maar ze kan niet voor altijd boos op je blijven. Je hebt het haar toch vertelt en laten zien?' 

'Ja, maar ze geloofde me niet en toen liep ze weg. Ik weet echt niet hoe ik dit goed kan maken.' 

'Doe niets, laat Emm het maar even zelf uitzoeken. Als het over een paar dagen nog niet goed is vertel je haar de waarheid.' verbaast kijkt hij me aan. 

'Dat je haar leuk vindt jij oen.' 

xxx

Sorry weer niet aan mijn afspraak gehouden.

sorry sorry sorry