Siyah'ın Aşkı

&16 "Korku"

İyi okumalarrr

ECRİN'İN AĞZINDAN

Ben bakmaya çalıştığım sırada Rüzgar telefonu ters çevirip dizine koydu. Rüzgar'ın kolunu dürtüp "Bende bakmak istiyorum" dedim.

"Ama bakmayacaksın. Getirdiğime pişman etme ve sus" dedi sessizce.

"Sen in arabadan ben gelicem" dedi tekrar konuşmaya başlayıp benim tarafıma uzanıp kapıyı açtı. Onu daha fazla sinirlendirmemek için sessizce indim. Arabadan biraz uzaklaşıp kaldırım taşının üstüne oturudum.

O kızı gerçekten merak ediyorum. Niye bana göstermedi ki? Gitmem iyi olmuştu sürekli Rüzgar'ı götüren bu adamı görmüş oldum. Ben böyle düşüncelere dalmışken arabadan Rüzgar'ın inmesiyle ayağa kalktım.

Ona doğru hızlı adımlarla ilerledim. Yanına gider gitmez "Noldu?" diye sordum.

"Bilmen gerekmiyo" dedi tüm soğukkanlılığıyla.

Bende konuşmadan yürümeye başladım.

"Hayret ısrar yok" dedi. Ben ondan hızlı yürüdüğüm için durup arkamı döndüm.

"Evet artık ısrar yok" dedim.

------------------

Okula doğru yürüken Rüzgar'la karşılaştım. O selam vermeden yanımdan geçerken ben hızlı adımlarla ona yetiştim. Hiç konuşmadan yürüyoduk.

Telefonumun çalmasıyla ekranda psikopatım yazısını gördüm. Hemen açtım.

"He Miray"

"Çabuk buraya gel çabuk" dedi. Sesi telaşlı geliyodu.

"Nerdesin hemen söyle" dedim. Onun sesi benide tedirgin etmişti.

"Yeditepe Hastanesinin yakınındaki AVM'deyim" diyip telefonu kapattı.

Telaşla Rüzgar'ın kolundan tutup sarsmaya başladım.

"Rüzgar Miray'a bi şey oldu kesin hemen gidelim. Bi taksi bul bi şey bul hadi" dedim aceleyle. Onu beklemeden etrafta koşmaya başladım. Arkamda Rüzgar'ın bağırışını aldırmadan koşuyodum. Gözlerimden yaş gelmeye başladı.

Arkamdan koşan Rüzgar hızlıca önüme geçip beni durdurdu.

"Bİ DUR!" dedi bağırarak. Sesinden ürkmüş bi halde geri adım attım.

İkimizde olduğumuz yerde dururken yanımızda bi araba durup "Geldim hadi binin" dedi.

Rüzgar hızlıca arabanın yanına gidip kapıyı açtı binmem için işaret etti. Vakit kaybetmeden bindim. Arkamdanda Rüzgar bindi. Adama gideceğimiz yeri söyledim.

Kendi kendime 'Nolur bi şey olmasın nolur' diye konuşuyodum.

"Olmuycak" diyen Rüzgar'a çevirdim kafamı. Güven veren gözleri dediği şeye inanmamı istiyodu.

Kafamı tekrar yola çevirip beklemeye başladım.

AVM'ye geldiğimizde hızlıca arabadan inip giriş kapısına doğru koşmaya başladım. Arkamdan gelen Rüzgar ile birlikte.

İçeri girdiğimizde etrafa bakındım. Bakmamla Miray'ı görmem bir oldu. Bi masada Egemen ile birlikte oturuyodu. Üstelik gülerek. Hızlıca yanlarına gidip Miray'ın arkasında durdum.

"Ne bu şimdi" dedim sinirle. Belli ki bana oyun oynamışlardı.

"Bak kızma ama seni buraya getirmenin başka yolu yoktu. Hem eğleniriz diye yap..." Miray'ın sözünü kestim.