&22*Oyuncağındım Ben*

40 4 3
                                    


O babam gibi değildi. O hayallerime dokunan adamdı. Dışarıdan sert, acımazsız ve kötü gibi görünüyordu ama içinde bir çocuk yatıyordu. Yüzümden damlayan bir iki damlayı elimin tersiyle sildim. 

Hem şaşırmış hem mutluydum. Bunu Rüzgar'ın yapması beni şaşırtandı. Okuduğu günlüğümde bunların hepsi yazıyordu. Biraz dalga geçse de bunu yapmıştı.

"Ne diyeceğimi bilmi..." sözümü kesip konuşmaya başladı.

"Bir şey demene gerek yok" diyip kolumdan tuttu ve beni sandalyelelere  yaklaştırdı.

Kendi oturup "Hadi izleyelim" dedi. Bu sırada yüzü ifadesizdi ama ben oturduğum sırada yan gözle onun gülümsediğini gördüm.

İçimde anlamdıramadığım bir his...

O güzel hayallerimde sadece bir tanesinin ortasındaydım. Hafifçe kafamı Rüzgar'a çevirdiğimde filmi izliyodu.

Benim ona baktığımı fark etmiş olacak ki kafasını aniden çevirdi. Gözlerimi ondan kaçırmak yerine bakmaya devam ettim. Yüzünü inceledim. Çok güzeldi.

Şiir gibi...

"Beni mi kesiyosun" güldü "yok yok bu kesmekten öte doğradın kızım" ve yine güldü.

Omzuna vurup önüme döndüm.
"Susarsan filmimi izleyeceğim" dedim.

"Beni izleyen sensin bu durumda benim sana kızmam gerek"  dedi tek kaşını kaldırarak.

"Sana kızmadım"

"Beni izlediğini kabul ediyosun yani?"  dedi yüzünde oluşan sırıtışla.

Onu izlemek mi? Asla. Kimi kandırıyorum onu izliyodum bas bayağı.

"Seni izlemiyodum sadece dalmışım" Umarım söylediğim yalana inanmıştır.

"Öyle olsun." dedi daha fazla ısrar etmeden.

*****

Film bitmişti ve ikimizde öylece duruyoduk. Ne yapmam gerektiğini bilmiyodum. En sonunda ağzımı oynatıp bir iki bişey söyleyebildim.

"İyi ki varsın"

Kafasını bana çevirip baktı.

"Sadece bir yardımdı." dedi umursamayarak.

"Senin için ufak bir şey olsada benim için büyük bir şey" dedim tüm vücudumu ona döndererek.

"Gidelim mi artık"

Neden söylediğim şeylerdenkaçıyordu ki ? Kafamda ki onlarca soruyla yine baş başa bıraktı beni.

O yürümeye başlayınca bende onunla birlikte gittim. Durağa geldiğimizde otobüsü 10 dk falan beklemiştik.

En sonunda gelince ben en arkaya oturdum. Rüzgar da yanıma oturdu. Yol boyunca hiç konuşmadık. Gözlerim sürekli ona kayıyordu en sonunda gözlerimi kapattım ve cama yasladım.

Yurda mesafe çok uzak değildi ama Rüzgar yanımdayken zaman çok yavaş geçiyordu.

Otobüs durunca gözlerimi araladım. Kafamı yavaşça Rüzgar'a çevirdim. Kafasını koltuğa yaslamış uyuyordu ya da sadece gözlerini kapatıyordu.

Otobüsten indiğimizde ikimizde yavaşça yurda doğu ilerledik. Neredeyse gece olmuştu ve sanırım yoklamada yok yazılmıştık. Eminim miray çok merak etmiştir.

"İyi misin?" diye sordum Rüzgara  onla konuşmak istiyordum, en azından yurda gelene kadar.

"Evet, sen?" Bu soru karşısında afladım iyi değildim onun içten içe öldüğünü düşündüğümde içimden bir şeyler gidiyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 01, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Siyah'ın AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin