Siyah'ın Aşkı

&14 "İntikam"

Multimedia: Ecrin'imiz

İyi okumalarr

Hayatta birçok kişiye ihtiyaç duyarız. Yalnız kalmak istesekte elbet bi yardım eli uzantan biri olsun isteriz. Annemden sonra ilk defa biri bana yardım etmek istiyodu. Hemde benim için çok değerli olan hayallerim için.

Karşımdaki kahverengilere hala bakıyodum. Söylediği şeyi kabul etmeli miydim?

Babamdan sonra da ilk defa bir 'erkek' bana yardım etmek istiyodu. Hemde bu kişi Rüzgardı. Aslında söylediği şey beni mutlu etmişti. Acaba ona anlattıklarım onu etkilemiş miydi? Annemden, hayallerimden ve babamdan bahsetmiştim.

"Sen ciddi misin?" dedim şaşkınlıkla. Bu Rüzgardı şaka falan yapıyo olabiliridi. Gerçi bu kadar ciddi bi adamdan şaka beklemek biraz salakça.

"Ciddiyim ama kararımı değiştirmeden bi cevap versen iyi olur"

"Hani hayallerim çocukça olduğunu düşünüyodun Rüzgar Bey" Ellerimi belime koymuş hesap sorar gibi konuşuyodum.

"Hala öyle düşünüyorum ama..." diyip durdu. Ben devam etmesini beklerken o söyleyeceği şeyi tamamlamamış "Evet mi? Hayır mı?" diye sordu.

Evet istiyodum yardım etsin istiyodum. "Evet" dedim gülümseyerek. Bu gülümsemem diğerlerinden çok farklıydı. Bu gülümsememde acı yoktu. Sanırım o da fark etmişti. Çünkü bana şaşkın gözlerle bakıyodu.

"Bu çok farklıydı" dedi birden.

Anlamamış gibi soru sordum. "Ne?"

"Gülümsemen diğerlerinden farklıydı gözlerinin içi gülüyo. Önceden acını saklamak için gülüyordun şimdi hiç acın yokmuş gibi"

Ben onu şaşkınlıkla dinliyodum. Benim gülümsememi bu kadar dikkatli mi incelemiş?

****

Miray benim anlattıklarımı dinliyodu ve dinlerken sürekli yatakta zıplıyodu. Benden çok heycanlanmıştı. Dün yurda geç geldiğim sabah erkenden kalkıp hem hazırlanmış hemde Miraya dün yaşadığımı anlatmıştım.

"Kanka biliyo musun? Sen ve Egemenin soyadı aynı. Ben şaşırdım."
Bu zamana kadar hiç fark etmemiştim.

"Olabilir kanka" diyip gülümsedim.

Yurttan çıkıp okula geldiğimizde gözüm Rüzgarı aradı. Ama ortalarda gözükmüyodu. Sınıfa çıkıp her zamanki yerimize oturduk. Bi süre sonra sınıfa Egemen girdi. Miray'la sarıldıktan sonra bana selam verdi. Dersin başlamasına daha çok vardı.

"Ben biraz bahçeye iniyim. Siz takılın" diyip Miray'ın omzunu sıvazladım.

Bahçeye inip bi banka oturdum. Bahçe yavaş yavaş doluyodu. Ama sadece Rüzgar yoktu. Biraz yürümek için arka bahçeye doğru ilerledim. Bi kaç kişi tartışıyo gibiydi. Biraz daha ilerlediğimde Rüzgar'ı gördüm. Yanında ise orta yaşlarda bi adam duruyodu. O da Rüzgar gibi siyahlara bürünmüştü. Hemen bi yere saklanıp onları dinlemeye başladım.

"İntikam almak istemiyo musun?"

Ne intikamından bahsediyolardı?

"İstiyorum ama bulamadım kızını" Bu konuşan Rüzgardı.

"Nasıl bulamadın oğlum. O kızı bulup öldürmelisin ki o adamı acı çektirerek öldürelim."

Öldürmek? Rüzgarın bana anlatacağı hikayesi bunla alakalı mıydı? Ben burda durdukça korkmaya başlamıştım. Geri geri giderken birden arkamı dönüp koşmaya başladım. Onlar beni görmeden uzaklaşmalıydım.