Siyah'ın Aşkı

&19 "Uyursam Geçer"

Oylarınızı eksik etmeyin canlarım.
İyi okumalar.

"Ne ?" dedim. Çenem titiriyordu korkudan."Neden ben ? Ne yaptım size ?"

"Baban yüzünde." dedi. Anlamayarak başımı iki yana salladım.

"Yalan söylüyorsunuz." dedim.

Adamın iğrenç bi şekilde gülme sesini duydum."Yalan söylemiyorum." dedi. "Ne yani Rüzgar beni mi öldürecek ?" dedim.

"Sence ?" dedi.

"O zaman sen neden şu lanet olası silahı gözüme sokuyorsun ?   O öldürecekse ?" dedim gözümden akan bir yaşı umursamayarak. Adam bana bakıp, silahı indirdi. Geldiği yöne dönüp koşmaya başladı. Ben ise arkasında titreyen vücudum ile bakakaldım.

Yutkundum...

Adamın söyledikleri aklımı darma duman etmişti. 'Baban yüzünden' bu ses aklımda yankılanıyodu. Babam onlara ne yapmıştı ki. Ama emin olduğum bi şey vardı. Rüzgar'ın ailesinin ölümünde babamın parmağı vardı.

Peki Rüzgar beni öldürebilecek mi? Öldürürdü. Onun nesi oluyodumki.

Derin bir nefes aldım. Hadi ama bu devirde kim kimi öldürebilir diye avutum kendimi. Adamın gitiği yere son kez baktım.

Hızlı adımlarla okula doğru ilerledim. Deli gibi korkuyordum.

Okula geldiğimde tekrar derin bir nefes aldım. Müzik dersi vardı bu gün en sevdiğim ders.Okula girerken lütfen Rüzgarla karşılaşmıyım diye dua ettim
. Ama benim dualarım kabul olur mu? Müzik sınıfının kapısında karşılaştık. Bana hafid bir gülümseme sunarken ben sadece gözlerımı kaçırdım.

Ağzını açacağı sırada kapıdan içeri girdim.

Hoca elindeki cetvele bir şeyler söylüyordu. "Sen şuraya...Hayır hayır keman yanlış yerde. Gitarıda şuraya koyun." Naptığını anlamaya çalıştım.

Herkes birinin yanında duruyordu. Sanırım eşleşme yapmışlardı. Ah Miray hastalanacak günü buldun. Hoca bana doğru dönüp.

"Geç kaldın ?" Dedi. Dudak büzüp. "Üzgünüm..." dedim.

Elindeki cetveli bana tutup. Spnrada yanıma tutu. "Sen ve sen çiftsiniz. Notlarınızı vereceğim önceden hazırlanmış olsanız iyi olur." Gözlerim kocaman bir şekilde yanıma baktım.

Rüzgar? Rüzgar.

içimden bir küfür savurdum.

Rüzgar yanıma gelip. "Hangi şarkı ? Ben gitar çalarım."

Gözlerimi kapattım neyi söyleyebileceğimizi düşündüm. Aklımdaki şarkıları olur-olmaz diye ayırırken en sonunda.

"Söz konusu aşk bu!" deyi verdim.

"Olur." dedi biraz duygusuzca. "Sözleri biliyorsun değil mi ?" Başını olumlu anlamda salladı. Ben de biliyordum. Bir kaç kişi çıktıktan sonra, sıra bizdeydi.

Yavaş adımlarla sahneye çıktığımda, derin bir nefes aldım. Rüzgar mikrofonun  yanında duran sandalyeye oturdu. Elindeki gitarla kızlara bir 'ah' çektirecek derecede yakışıklı duruyordu. Gözleri ondan alıp önümdeki öğrencilere ve öğretmenlere çevirdim. Rüzgar başlamamı işaret edince onun gitarı çalmasıyla başladım.

"Aslında her şey senindir bu kalp bile,şu son bi kaç gün ağır geçti sadece. " Yavaş yavaş sözleri okuduktan sonra gözüm Rüzgara kaydı.

"Belki tesadüf değildir bu aşk bile. Ben biraz çekingenim ulu orta anlatamam yaklaştın canıma kas etme bari." Onunda bana baktığını görünce hafifçe gülümsedim. Bilerek olmamıştı aslında,içimden bir yerlerden gelen ufak bir gülümseme...