Siyah'ın Aşkı

&21*Değer*

Multi: Ecrin ve Rüzgar

*****

O kadar acının üstüne bi de bu eklenmişti sanırım. Onun canını yakan, onu üzen her şey beni de etkiliyodu.

Neden böyle hissediyorum ki?

"Kanser mi? Nasıl olur gayet sağlıklı gözüküyosun. Dalga geçmiyosun dimi?" sorularım karşısında sessiz kalmayı tercih etmişti.

"Konuşsana bi şey de şaka yapıyorum Ecrin de"

En sonunda dayanamayıp konuştu.
"Kanserim dedim işte şakasımı olur bunun boşversene benim gibi biri için neden üzülüyosun ben kötü bir..." sözünü yarıda kestim elimle susmasını işaret edip.

"Sen kötü biri degilsin ben..."
Duraksadım.

"Ben sana değer veriyorum Rüzgar." Elimle yüzüne hafif dokundum. Ona değer veriyodum her ne kadar onun öldüreceği kişi olsam da...

Belki de bunu bildiğimi ona söylememeliydim. İçimde söylememe dair bi his vardı. Böylesi daha iyi sanırım.

Rüzgar yüzündeki elimi kendi elleriyle iteleyip yüzünü çevirdi.
"Senin verdiğin değeri hakettiğimi sanmıyorum."

Neden böyle dediğini çok iyi biliyodum ama bu intikamı almak zorundaydı belkide onun ailesini katleden, hayatını, hayallerini, anılarını, en önemlisi kalbini yok eden adam babamdı.

Onun yüzünün dönük olduğu tarafa geçtim. "Ben değer veriyosam haketmişsindir. Unutma bunu"

Gözlerini gözlerime sabitledi hiç kıpırdamadan bakıyodu. İçimi ısıtan bakışı... Biraz da mahçupluk vardı sanki. Çokça endişe...

"Şey hadi kalk gidelim burdan artık" dedim saçımı kaşıyarak utandığım için aniden kalkmamla başımın dönmesi bir oldu.

Rüzgarın elinden tutunup dengemi sağladım. Elimi onun ellerinden çekip hastaneden uzaklaşmak için yola çıktık.

MİRAY'IN AĞZINDAN

"Egemen!" Egemen üst katan aşağa inip. "Ne var başımın belası?" Egemene kocaman gülümseyip.
"Acıktım"dedim.

"Mutfak orda!"dedi eliyle sağ tarafı işaret ederek.

"Üşeniyorum ya."
Egemen derin bir nefes dışarıya verip.
"Telefonum orda güzelim ara bir şeyler söyle."

"İstediğim herşeyimi?"dedim.

"İstediğin herşeyi..."

Düşündükten sonra.
"Tamam kabul." dedim ve Egemenin telefonuna doğru ilerkedim. Merdivenden yukarı çıkış seslerı geldikten sonra telefonun kilitini açtım.

O sırada Piç diye biri mesaj atmıştı. Sanırım arkadaşıydı. Kendimle büyük bir savaş verip mesajı açtım.

Piç
Bu geceki partiye gelcen mi lan ? Kaç gündür ortalarda yoksun.

Elimdeki mesaja bakarak sinirle inledim. Parti demek kız demek kız demek aldatmak demek. Aklımda düşüncelerle savaşırken.

"Söyledin mi?"

"Daha değil."
Yanıma doğru yaklaşırken mesaj bölümünden çıktım yanıma yerleşip elimdeki telefonu aldı.

"Ne düşünüyorsun kara kara?"

"Parti mi ne varmış." dedim pek umursamıyormuş gibi gözükerek. "Demek mesajlarımı okuyorsun Miray hanım."

"Gidecek misin?"