Το ημερολόγιο μιας τρελής!

Σπαστά απόψε όλα για χάρη μου...

Τα σπάσαμε σήμερα. Και τι δεν σπάσαμε δηλαδή. Θα δείτε στην πορεία.

Πρώτη ώρα τεχνολογία. Έχω να παρουσιάσω σήμερα την εργασία. Μόλις μπαίνει ο καθηγητής μες στην τάξη κοντεύω να λυποθυμισω. Και όχι γιατί είναι κανένας μαναρος. Το αντίθετο είναι. Πήγα να λυποθυμισω από τη ΜΠΟΧΑ του αρώματος του.
Θεέ μου πόσο παίζει να χει βάλει?? Κάθε φορά είναι αυτό, αλλά σήμερα το παρακανε! Χριστέ μου βρομοκοπαει!!! Πως τον αντέχουν οι καθηγητές μέσα στο γραφείο???

Κάποτε τελείωσε αυτή η εφιαλτική ώρα. Βιολογία αρχαία, οικιακή οικονομία. Party for everybody!

Αυτό το τραγούδι ταιριάζει στην οικιακή οικονομία. Sorry for party rocking. Χάος. Εγώ και ο Καρμενελης μιλούσαμε για τραγούδια, ο Νιονιος έλεγε βλακειες, πετούσαν σαιτες, χαρτάκια, ότι να ναι.

Πέρασε και αυτή η τρελή ώρα. Μετά ιστορία και γαλλικά.

Στο διάλειμμα μετά τα γαλλικά, βγάλαμε τις κουρτίνες από το σπασμένο κουρτινοξυλο και τις κάναμε φορέματα και καπες. Εγώ το χα βάλει σαν φόρεμα και χόρευα φλαμένκο. Ο Στέλιος έκανε τον σούπερ ήρωα και χοροπηδουσε πάνω στα θρανία. Τα αγόρια πήραν το κουρτινοξυλο και το κάνανε στύλο του στριπτίζ.

Κάποια στιγμή είχα ανέβει πάνω σε ένα θρανίο και χόρευα, πως τα καταφέρνω, παίρνω μια τούμπα....
Ευτυχώς επεζησα.

Η ώρα πέρασε βαρετά με οδύσσεια. Και σχολασμα.

Ήμασταν μέσα στην τάξη και σνεχιζαμε να κάνουμε βλακειες με τις κουρτίνες. Κυνηγουσαμε τον Γιώργο και τον κουκουλωναμε με αυτές. Ο Ιάσονας είχε πάρει αγκαλιά το κουρτινοξυλο και και έκανε αυτή τη μουσική του στριπτίζ. Πάει η Αθηνά να κλείσει το παράθυρο, και το κούφωμα έσπασε!
😱😱😱😱😱

Μείναμε όλοι παγωτό. Η Αθηνά άρχισε να κλαίει γιατί δεν το ήθελε. Και όντως δε φταίει αυτή. Καλά εντάξει μπορεί να φταίει λιγάκι.

Εκείνη την ώρα παρατήσαμε όλοι τις κουρτίνες και το κουρτινοξυλο και πήγαμε στο παράθυρο. Τα κορίτσια προσπαθουσαμε να ηρεμήσουμε την Αθηνά και τα αγόρια να φτιάξουν κάπως το παράθυρο. Και επειδή δεν μπορούσαμε να το φτιάξουμε, φύγαμε. Θα το ανακαλύψουν και θα φάμε αποβολή.....

Όταν βγαίναμε από το σχολείο, συναντήσαμε τον Δημήτρη και του είπαμε τι έγινε. Εκείνος πήγε να δει και εμείς κατεβηκαμε. Στο δρόμο μετρουσαμε πόσες ζημιές έχουμε κάνει από την αρχή της χρόνιας
1) η τρύπα στον τοίχο
2) ο μεντεσές της πόρτας
3) το κουρτινοξυλο
4) τα σπασμένα θρανία
5) τα βαμμένα θρανία
6) η τρύπα στον έξω τοίχο
7) το σπασμένο κούφωμα του παραθύρου

Το μόνο καλό που κάναμε για αυτή την τάξη ήταν:
1) να αγοράσουμε ρολόι (θα το πάρουμε το καλοκαίρι)
2) το ηχείο (και αυτό θα το πάρουμε το καλοκαίρι)
3) οι ζωγραφιές από τα εικαστικά (το καλοκαίρι αυτές θα ριχτουν στην πυρά)

Κάτω τα ξεχάσαμε όλα και αρχίσαμε να παίζουμε. Αναισθητοι είμαστε 😆😆😆😆😆

Κάναμε ριψεις της κακιάς ώρας με ένα πεντάλεπτο. Η Δέσποινα, πως τα καταφέρνει, το πετάει με δύναμη κάτω στην άσφαλτο και από κει και πέρα δεν ξέρουμε που εξφεδονιστηκε.

Τότε αρχίσαμε να το ψάχνουμε. Να βλέπεις εμένα να λέω: "Πεντάλεπτο καλό μου πενταλεπτουλι που είσαι???"

Η Δέσποινα έκανε ψι ψι ψι σαν να φώναζε τη γάτα της.

Εγώ άρχισα να φωνάζω:
"Πεντάλεπτο alert. Χάθηκε το πεντάλεπτο του Ιάσων! Μπορείτε να βοηθήσετε? Είναι μικρό και χαλκοχρωμο. Χάθηκε εξαιτίας μιας fail ρίψης της Δέσποινας. Όταν το βρείτε να το παραδώσετε στον κάτοχο του. Ευχαριστούμε!!!"

Τελικά το πεντάλεπτο εξαφανίστηκε. Bye bye πεντάλεπτο!!!!
🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~🎵~
Και πάλι βαριέμαι αλλά θα το πω

Stay tuned until the next 🔥😍😱