►Nerd on the outside. Princess on the inside (NOPI)◄

NOPI 55: Don't say goodbye

NOPI Chapter 55

Charles' POV

It's been two days since huli kong nakita si Sephine.

Kainis nga kasi kada magkakaroon ako ng chance na makausap siya, maraming mga bagay ang nangyayari. Para bang pinaglalayo talaga kami ng tadhana. Tss

Nga pala, we're eating dinner so we're now here at the cafeteria. Pinilit ko kasi silang dito kami kumain para naman kung makita ko si Sephine, pwede na ako magkaroon ng chance na makausap siya. Ayoko sa phone eh.

I still think it's better to see and talk to her in person. I'm selfish after all and besides, I just miss her so much.

"Charles, okay ka lang ba? You sick or something? Hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo ah?" tanong ni Ed sa akin kaya naman napatingin ako sa inorder kong pagkain

Sweet and sour soup with vegetable salad and some desert. It smells and looks delicious really.

Pero ano nga bang magagawa ko? Nakakawalang gana eh.

I need my vitamins first - Sephine.

"Alam ko na kung anong problema ni Charles mga tol" sabi ni Ken kaya naman napatingin sila sa kanya

"Hindi nga? Alam mo? 'Yung exam niya ba?" tanong naman ni Rod

Tinignan ko naman sila Rico at Ken nang marinig ko ang mga tawanan nila kaya naman napairap nalang ako. Psh. Go and tease me. Who cares.

"Problema 'yan ng mga taong in love, pare" sagot ni Ken kaya naman nabatukan ko siya

"Shut up and eat" inayos ko 'yung necktie ko saka nilibot ang paningin ko

Noticing a familiar curly hair and tall figure, my eyes immediately sparkled with excitement and happiness.

Agad na akong napatayo ng nakita ko si Sephine na pumasok sa cafeteria.

Hah! I was right!

Usually nagpapadeliver lang siya sa room niya ng pagkain pero since sinabi niya sa akin kanina na may inutos sakanya ang professor nila eh matatagalan siyang bumalik sa dorm niya. So I figured she'd be too tired to wait for the food in her room so that only mean that she has to eat at the cafeteria to not waste her time.

"Ayan na ang problema niya. But no worries, bros. He fixed it already. I mean, just look at the grin in his face" rinig kong bulong ni Rico pero hindi ko na sila pinansin at agad nang tumakbo papunta kay Sephine

"Hey" napatingin naman siya sa akin saka huminto sa paglalakad

Pinagtitinginan na kami ng mga estudyante dito pero wala akong pake. Ang alam ko lang, namiss ko ang babaeng nasa harapan ko ngayon.

"You okay? After making sure you were okay, I just left you because my mom actually sent guards to fetch me. Pagpasensyahan mo na 'yung mom ko"

"Di ko alam na mommy's boy ka pala" aniya saka tumawa kaya natawa nalang din ako saka siya nginitian sabay gulo ng buhok niya.

Hinila ko naman siya sa kamay saka kami tumakbo not minding all those stares and gasps from other people.

"O-oy. Saan tayo pupunta, Charles?" tanong niya pero hindi ko siya sinagot at nagpatuloy lang ako sa pagtatakbo habang hinihila hila siya

"Hindi naman 'to patungo sa dorms natin ah?" tanong niya

"Shh.. Ikaw pa lang ang pinakaunang taong isinama ko dito" sagot ko

Hinayaan niya nalang akong hilain siya nang marinig niya ang sinabi ko.

Nang madaanan na namin 'yung last na building ay naglakad nalang kami while holding hands.