Celadet Ali Bedirxan1893'te istanbul'da dünyaya gelmis ve 1951 yılında Şam'da hayata gözlerini yummuş büyük bir Kürt aydınıdır.Cizirê Botan beyliğinin hükümdarı Mir Bedirxanın tornudur. Bedirxan ailesinin pek çok üyesi gibi hayatının büyük bir kısmını doğduğu topraklardan uzaklarda sürgünde acı ve fakirlik içinde geçirmiştir (bkz.Kader kuyusu-Mehmed Uzun). Hoybun Örgüt'ünün kuruluşunda bulunmuş, HAWAR ve RONAHİ adlı kürtçe dergileri çıkarmıştır. Ayrıca en büyük mirası kürtçe'yi 1930'lu yıllarda arapçadan latin alfabesine uyarlaması olmuştur. bugün kullanılması alerji yaratan ve türkçe'de yer almayan w, q, x, ê, û gibi harfleri de kürtçe'ye ekleyen odur.
Kürtçe gramerini oluşturan en önemli isimdir. Kürtçe alfabe, sentaks ve morfolojisini oluşturan değerli bir Kürt Dil Bilimcisidir. Ayrıca Hawar adi altinda zamanında çıkardığı kürtçe dergi sayesinde dilin yaşamasında önemli rol oynamıştır.
Celadet Ali Bedirhan,1893'te, Istanbul'da doğdu. İlk ve ortaöğrenimini orada tamamladı. I. Dünya Savaşı sırasında, Osmanlı ordusu saflarında Kafkas Cephesi'nde bulundu. Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılmasından sonra Kürt aşiretlerinin birliğini sağlamak için çaba gösterdi. 1922'de kardeşi Kamuran'la birlikte Almanya'ya gitmek durumunda kaldı. Almanyada'da bütün zorluklara karşın öğrenimini sürdüren Bedirhan, 1925'te Kahire'ye geçti, daha sonra da Suriye'ye yerleşti. Suriye´de Haco Ağa ve önde gelen diğer Kürt aydınlarıyla birlikte Hoybun'un kuruluşunda aktif bir rol oynadı. 30'lu yıllarda birlikte Kürtçeyle ilgili çalışmalarını yoğunlaştırdı. "Hawar" ve "Ronahi" adlarında iki Kürtçe dergi çıkardı. Hawar'da kısa sürede Latin alfabesine geçildi. 15 Temmuz 1951'de Şam'da vefat etti.
Ölümünden sonra hayattayken yaptığı Kürtçe dil araştırmaları bir araya toplandı.
Vejêne zimanê xwe ey xwendevan,
Nebûye milet hîç kesek bê ziman imanê me xoş û xeroş û ciwan Eger baş bizanî tu nakî ziyan Tu kurmanciya xwe ji bîr nekî Eger baş nizanî divê zêdekî Elîfba û dîwan û ristan bixwîn Heta ko wekî min nebî dil bi xwîn Binêre zimanê te çend dewlemend Li bajêr,
tu carek xwe bighêne gund Bibêhne çi şêrîne ev reng ziman Çi payebilind û çi rûmetgiran Bi pirsê xwe nazik, bi dengan sivik Ne pirsek biyanî bî nabî girik Tu paqijke zarê xwe şêrîn bike Bi kurdî tu baxêv û qêrîn bike
