Son Bal Bükücü

6.Bölüm/Affet

Selaaaaam her bölüme böyle başlıyorum neyse aşaşskxkdk bu sefer kıss kesiyorum umarım beğenirsiniz 🙋

Saat 12yi göstediğinde barın kapısının önündeydim.Saçmalıkları dinleyecek vaktim var mıydı?Hayır.Ama beni bu denli takip eden şerefsize kendi payını verecektim.Arabadan usulca indim.İçeri girdiğimde,birbirinden bağımsız insanlar vardı.Bir kısmı baygın,bir kısmı sarhoş.Telefonumu elime alıp ilk gördüğüm koltuğa bıraktım kendimi.Bunca insanın arasından o insan müsveddesini çıkarmak zor olacaktı.O an etrafı izlemeye başladım.Yanımda oturup benim gibi etrafı izleyip birşeyleri izleyen ve önünde alkolsüz meyve kokteyli olan kumral saçlı kadını görünce gülmemek için kendimi zor tutmuştum.Bu gece olanlar oldukça fazlaydı.Ben onu o etrafı izlerken,aklıma Sedef'in gelmesiyle silkindim.10 dakika boyunca etrafa boş gözlerle baktım ve gelecek mesaj için tetikteydim.O an mesaj geldi.Gönderen oydu...S*çtığımın özel numarası

Gönderen:Özel Numara
Ne o beni o kadar kolay bulacağını ve sama teslim olacağımımı sandın.Etrafına boş gözlerlerle bakmayı bırakta barın 2.katına çık bakalım kim varmış orda genç adam ;)

O an bağırarak kodumun şerefsizi oyun oynuyor benimle demek geldi.Olduğum yerden kalkınca yan tarafta oturanın beni izlediğini farkettim.O sürtüğe bu sürtüğe çarparak 2.kata çıktım.Etrafı incelerken.Onu gördüm.Sedef...Hemde geçen gün gördüğüm itle oturmuş geçen seferkinin aksine normal ve kıkırdayarak konuşuyordu.Özgüre bilgi toplamasını ve hemen bana yazmasını söylediysemde,bu konu tamamiyle kafamdan çıkmıştı.Hızlı adımlarla yanlarına yürüdüm."Sedef?" dedim barda çalan müzik ve çığlıkları bastıracak şekilde.Yanında oturana karşın daha kendindeydi."Kaya?Sen napıyorsun burda?" dedi korkmuş bana baktığı zaman.Yanında oturan şerefsizde Sedef'le beraber ayaklanmıştı ancak hala Sedef'e bakıp gülüyordu."Burda neler dönüyor?" diyip ellerimi yumruk haline getirdim."Gerçekten 2dir yanında gördüğüm bu adam kim?Senin benden bişey saklamama anlayışın gerçekten bu mu?"diye ekledim."S*ktir Sedef sen daha anlatmadın mı?Kaya'ya" diye gülümsedi ayyaş olan."Neyi söylemesi gerekiyordu.İnsan müsveddesi"diyip yakalarından tuttum.Benim aksime daha sarışındı.Gözleri mavi hafif kirli sakalları vardı.Daha önce Sedef'in yanında bunu gerçekten görmemiştim.Ellerimi yakalarından indirip Sedef'i kolundan tuttuğum gibi önce merdivenlerden aşşağı sonrada bardan dışarı çıkardım."Seni 1 değil 2 dir bu şerefsizin yanında görüyorum,istediğin zaman yemekten kalkmak istiyorsun,konuşalım diyorsun,sonra normal devam ediyorsun." dedim kaldırıma çöküp ellerimi dizlerime koydum.Beni izliyordu.Ama herzamanki hayran bakışlarıyla değilde pişmanlık ve acıma duygusuyla bakıyordu."Bak,bugün güzel bir gün geçirmedim.Zaten seninle olmadığım her saniye zehir gibi geçiyor.Gerçekten derdini anlamıyorum.Benimle görüşmek istemediğin zamanlar seni o adamın yanında mı bulacağım ben ha?Ne saklıyorsun ne derdin var Sedef s*ktiğimin dünyasında bi seni bulmuşken bide sen başka heriflerle haberim olmadan dolaşıyorsun!"diye bağırdım.Sokakta kimse yoktu.Bağırışım sokağı inletmişti.Ağzından bişeyler çıkacak ancak ben engel oluyormuşum gibi kafasını gökyüzüne kaldırıp bana döndü.Oturduğum kaldırımdan kalkıp bakışlarımı açıklama yapmasını bekler gibi baktım."Anlat"diye fısıldadım.Gücüm kalmamıştı.Herşey bana 2 yıl önceki acılarımı hatırlatıyordu."Bak Kaya,ben senin düşündüğün gibi biri değilim" diyip benim bakışlarımdan rahatsız olmuş gibi elleriyle kızaran gözlerini kaşıdı."2 yıl önce olan hiçbirşey tesadüf değildi ne annenin ölümü ne seninle karşılaşmalarımız anlıyor musun?"dedi fısıldayarak.Ellerimi yumruk yapmış dinliyordum günlerdir gelen mesajın sebebi gerçekten Sedef miydi?Annemin ölümüyle onun mu alakası vardı?"Anlat"diye bağırdım bu sefer daha hiddetli biçimde,ağlamaya başlamıştı ne olduğunu anlamamıştım sarılıp gözyaşlarını silmek herşeyi yanlış anladığım için özür dilemek istiyordum."Herşey planlandı annenin ölümü benim senin karşına çıkışım...Ben yani beni yönlendiren biri vardı.Sizin aileden annenin ölümünün babanın işlerini zayıflatacağını düşünen biri beni kukla gibi oynatıyordu.Anneni bir gün tek başına markete giderken yakaladık ve plan istediği gibi ilerledi.Ardından anneni kaybettin.Ve ben çıktım karşına sana yemin ediyorum hissettiğim tüm duygular doğruydu.Sana aşık oldum ben gelip benimle konuşup niyetinin kötü olmadığını anladığım zaman senin gerçekten iyi biri olduğunu düşündüm.Bana hayatımda ilk defa biri böyle değer vermişti.Seni kaybetmek istemedim.Bana emirleri veren kişiyide tanımıyorum tek bildiğim beni birileri aracılığıyla yönettiğiydi.Bir süre sonrada peşimi bıraktı ama beni pişman edeceğini söyleyerek.Sana özel numaradan mesaj atan seni bana yönlendirende oydu.İnan çok pişmanım çok üz..."dediği an kolunu tutup sımsıkı kavradım "Seni sürtük seni gerçekten çok sevmiştim.Annemi öldürdüğünü nasıl bu kadar soğuk kanlı anlatabilirsin!" diğer kolunuda iyice sıktıktan sonra devam ettim."Sen koskoca 2 yılda bunu bana nasıl açıklamazsın.Ben yalan dolan olan hayatımda tek doğrunun sen olduğunu vurgularken sen nasıl bu kadar gaddar olabildin." hıçkırıkları sokağı doldururken bardan adını bilmediğim çocuk gelip Sedef'e sarılarak uzaklaştırmaya çalışınca Sedef'in kolundan tutup " Yarın sabah olan herşeyi kişileriyle beraber anlatacaksın saat 8'de seni alıcağım yalancı sevgilim"deyip arabama doğru ilerledim.Tekrar ben kaybetmiştim.Annemden sonra birini daha.Az önce annemi öldürdüğünü söyleyen kıza tekrar sevgilim demiştim.Oda ödeyecekti yaptıklarının bedelini.Belki ona değil ama en yakınlarına ödecektim.Eve vardığımda tekrar mesaj gelmişti.Aldırış etmeden yukarı çıkmıştım.Kimse hiçbirşey umrumda değildi.Kandırılmıştım.Hayatımda yaşadığım en sikimsonik günlerden birini yaşıyordum.Odaya çıkıp kenarı çatlayan telefonumu penceren hışımla dışarı atmıştım.Duvarı olabildiğince yumruladığımda ellerim kan ile dolmuştu.Bi vurduğum duvara bi ellerime bakıyordum.Acımıyordu hiç bir acı bu kadar acıtamazdı artık canımı.Odada ne var ne yoksa yakıp yıktım.Önce babamla geçirdiğim o saçma gece ardından gerçekleri öğrenmem benim için yeterince acıydı.Dolabı açıp bulduğum ilk valize elime gelen herşeyi tıkıştırdım.Yarın sabah Sedef'ten herşeyi öğrendikten sonra buralardan gidecektim.Beni buraya bağlayan hiç birşey yoktu.Son sınıfıda devlet okulunda okuyup babamdan hiç birşey istemeyecektim.Sadece bi kaç parça eşya alacaktım yanıma.Bana gelen son mesajı okumadan aşağı atmıştım.Anneme bunu yapanlar cezasını çekecekti.Sedef bile olsa.Benim içimde bulunan acıma duygusu bugün ile birlikte ölecekti.Giderken aileden sadece Dideme veda edecektim.Özgür herzaman yanımda olacaktı.Yerimi sadece ona söylemeyi geçirmiştim içimden.Arkamı dönüp bıraktım harabeye baktım.Ellerimin kanaması durmuştu.Kanlar kurumuştu.Yere damlayan damlalarla beraber.