Selaaam,umarım iyisinizdir çünkü hikayede iyileşme sürecine girdi sanırım 😻 açtıkça ve gördükçe mutlu oluyorum bu bölümkü şarkı;
Güntaç Özdemir-Ecel 💛
Kaya'dan
Sabah kendimi yatağımda bulmuştum.Gözlerimi açıp etrafa bakınca birilerinin üstümü değiştirdiğini anladım.Üstüme salaş beyaz tshirtüm ve gri eşofmanım giydirilmişti.Yataktan kalkıp ellerimle gözlerimi ovdum.Kendime gelemeye çalışıyordum.Dün ne olmuştu?Yataktan kalkıp kendimi banyoya attığım an gülüşme ve kıkırdama sesleri kulağıma doldu.Merdiven korkuluklarına ellerimi dayayıp "Özgür?"diye bağırdım.Gülüşmeler bi anda kesildi.Merdivenlere doğru hareket eden Özgür'ü görünce "Sabah sabah ne bu ses ve evde kim var?"diye bağırınca Özgür yanıma yaklaşmıştı."Sessiz ol dostum,senin kız bizde"diyip gülmeye başladı.Benim kız mı?Anlamında kaşlarımı kaldırınca "Imm...Temmuz"dedi ve merdivenlerden aşağı indi.O sırada Temmuz,Didem ve Deniz gözüktü.Salona doğru ilerliyordu.Gülüşe gülüşe geldikleri yolda beni görünce hepsi bi anda sustu.Temmuz hala gözlerimin içine bakıyordu.Gözlerimi ondan ayırmış arkamı dönmüştümki.Tiz sesiyle Temmuz "Günaydın!"dedi.Takmayıp banyoya ilerledim.Banyodan çıktığımda Özgür'e seslendim.Banyodan girince boğazına yapışınca kahkaha ve öksürük sesleri birbirine karışıyordu."Onun burda ne işi var" dedikten birkaç saniye sonra ellerimi boğazından çektim."Dün gece seni aramak için Temmuz'un evine gittik,oda iyi görünmüyordu.Ağlamaktan hal almıştı ve senin çıktığını söyledi.Telefonla seni aramayı denedik ancak açmadın.Aklımıza bar sahil ve Sedef'e gitmiş olacağın ihtimali geldi.Sedef'ide yanımıza alıp senin sürekli gittiğin sahile gittik ve yerde öyle yatıyordun.Yerde bi kaç bira şişesi ve su şişesi vardı.Temmuz seni görünce Sedef'le beraber ağlamaya başladı.Seni arabaya kadar taşıdık ve eve getirdik.Öküz gibide yatıyorsun oğlum ya.Zaten sürekli "Temmuz" diye sayıklıyordun.Sedef gitmek istemesede onu eve bıraktım.Malum şu numara her an ona birşey yapabilir.Bizim kapıdaki korumalarıda onun evine yolladım.Güvense hissetmesi için,Temmuz'da senin uyanmanı ve iyi olduğunu görmek istiyordu.Bu arada bizim kızlarla kaynaştı.Sürekli Sedef'in kim olduğunu sordu.Immm bende kız kardeşin olduğunu söyledim.Boynundada bir sürü iz vardı.Sen mi yaptın oğlum?"dedi uzun bir nefes çekerek."Saçmalama"diye tısladım.Kapıyı açıp odama gittim.Telefonu cebime atıp aşağı indiğim sırada bir mesajGönderen:Özel Numara
Vaaay demek Sedef'ten artık öyle bir soğudunki senin için endişelenecek bir kız arkadaşın bile var yakın zamanda yakın zamanda tanışalım o zaman ;)Mesajı görünce ani bir sinirle duvara yumruğumu geçirdim.Temmuz ayaklanmış,diğerleri ise susup bana bakmayı tercih etmişti."Bakın!" diye bağırdım,o anda."Benim hayatımda olduğunuz sürece başınız tehlikeden çıkmayacak benden ve ailemden ne istiyorlarsa sizede aynı zararı vermek isteyecekler şu zamana kadar öğrendiğimiz birkaç bilgiylede birşey yapabilmişiz değiliz yani bunlar sıradan adamlar değil,bir insanın canına kıyabilecek nitelikte insanlar,sizi uyarıyorum beni tek başıma bırakıp gidin aramayın sormayın!"dedim hiddetlenerek.Temmuz söylediklerimi üstüne almamış olacakki.Elimi tutup çekiştirmeye başladı."Bırak!"dedim o anda "Sana ölebilirsin diyorum!"dedim aramızdaki mesafeyi kapatınca gözlerini kırpıştırıp "Tamam.Gidicem ama bana 1 gün ver seni tanımam için sadece 1 gün sonra asla karşına çıkmayacağım"dedi.Ne yapıyordum ben amacım onun hayatına tamamen girmekken tüm planlarım alt üst olmuştu.İlk günki gibi acımasız olamıyordum ona."Tamam" diyebildim sadece.O ise arabayı gösterip anahtarılarını benden istedi.Arabaya binip sahile sürdü.Her haltın geçtiği sahile...Arabadan inip ilk günki gibi ellerini arkasına koyup rüzgarın yüzüne çarpmasına izin verdi.Merakla onu izliyordum.Banka çömelip ellerimi saçlarıma geçirdi.Oda benim gibi yaptı banka oturup ellerini saçlarından geçirdi.Komik gözüküyordu.Benim gibi olmaya çalışıp daha komik gözüküyordu."Başlıyorum"dedi gülümseyerek."Kendimi en başta zengin bir ailenim tek çocuğu olarak biliyordum.Herşey güzel gidiyor liseyi bitirip sosyoloji hazırlıklarına girmek için heyecandan ölüyorum"diyip derin nefes alıp bıraktı.Babamı kaybettim.Aslında oda babam sayılmazdı.Ama hal onu özlüyorum.Annem bana herşeyi anlatmak için bunca yıl beklemiş.Ve benden büyük bir abim varmış yani üvey tanımıyorum onuda yurtdışında okuyor.Beni esirgeme kurumundan henüz 2-3 aylıkken almışlar.Bunu öğrendiğimde tabiki yıkıldım.Annemden ayrı yaşamaya başladım.Oda şuan başka biriyle evli.Yine zengin ve 2 çocuğu olan bi adamla.Tanışmak için pekçok kez benimle konuştu.Ancak öyle bi niyetim yok.Beni her ne kadar el bebek gül bebek yetiştirdilersede hayatım dediğim gibi altüst olmuştu.Ardından Barkın...tanıştık.Bana aşık olduğunu sanıyordum.Yurtdışında yabancı dil eğitimi için 2 aylığına gittiğim sırada Buket ile görüşmeye başlamışlar ve olan olmuş işte.Bu sahile geldiğim günde onu affedip affetmeyeceğimi düşünüyordum.Sen o gün beni oraya götürmeseydin belkide şuan ikimizi birden..."dediği an "Tamam.Anladım.Sonrasını beraber yaşadık zaten anlatıp yine bir intihar vakasıyla uğraşamam" dedim "Ee sen?"dedi meraklı gözlerle "Ben..."dedim "Herşeyi sana 12den sonra anlatacağım ama ondan önce bu gece kendimi unutup sadece anı yaşamak istiyorum" dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Bal Bükücü
Teen FictionKadınlara güvenmeyi annesinden sonra bırakan genç bir adam.Asla masallara ve mutlu sonlara inanmayan bir kadın.Ve buda onların zamanla hayatın nasıl değiştiğinin göstergesi olan hikayeleri. "Ben yapamam" dedi gözlerinin dolu olduğu nadir anlardan bi...