Son Bal Bükücü

9.Bölüm/Değişim

Herkese yeniden kocaman bir merhaba!Fazlasıyla uzun süre oldu kitabı kaldırmaya karar verdiğim sırada burda ve dışarda okuduğum kitaplardan bana ilham geldi ve tekrar yazmaya başladım🙋Ben bu kitabın milyonların okumasını beklemiyorum ancak kendime birşeyler katabilirim diye devam ediyorum.Başlıktanda anlayabileceğiniz üzere 'Değişim!' ama neden değişim?Çünkü pek çok şey değişecek spoi vermek istemem.Kapağı bölümü yayınladığım sırada değiştireceğim 😻 buda dipnot olsun.Bölümlerde verdiğim playistler'in yanına ufak ufak notlarda ekleyeceğim artık okuyan ve voteleyen herkese kocaman sevgiler!İyi okumalar🌸

Bölüm playist;
Shawn Mendes-Treat You Better

"Bir şeylerin yoluna girmesi için bazen,herşeyin raydan çıkması gerekir"

*Tamı tamına 5 yıl sonra*

Kaya'dan
Son olaylardan sonra işlere odaklanamıyordum.İşilerin verdiği yorgunluk yetmezmiş gibi bide Özgür karşımda sanki sadece benim işimmiş gibi car car konuşuyordu.Çizdiğim sahanın son haline bakıp elimdekileri kenara ittim."Amma konuştun oğlum!"."Böyle giderse ortada işte kalmayacak" dedim.Muzip şekilde gülümserken."Ohoo sana kalırsa Temmuz ve işten başka hiçbir şey konuşmak istemiyorsun" dedi.Ardından oda elindekilerle oyalanmaya başladı.Tekrar bana döndü.Bu sefer son gölü vurup kaçacaktı ki ayaklanmıştı."Halbuki bundan 5 yıl önce bana Kaya Asar mimarlığa ve intikamını almak için yanıp tutuştuğu kız için ölecek deselerdi çıldırmışsınız oğlum siz! Derdim"dedi.Özgür'dü bu 5 yıl önce nasılsa şimdide aynı çocuk Özgür'dü.Kapıya yaklaştığı sırada kalemlikten bulabildiğim en sert şeyi ona doğru atmıştım.Acıyla inleyip "Olum ya!" dedi.Bu haline gülerken "Hadi!Görelim ense tıraşını" dedim.Oda benim gibi gülerken odadan çıktık.Aklıma1 hafta sonra Sedef'in ölüm yıl dönümü gelince gülümsemem kayboldu.Evet Sedef ölmüştü.Ve onun gibi birçok insanda.
Ama o diğerleri gibi ölmemişti.İntihar etmişti.O günden beri Temmuz hep kendini suçluyordu bense kendimi.Şirketten çıkarken önden giden Özgür'e aldırmadan arkamda kalan koca şirkete baktım.Ben ve bu şirket pekçok şey atlatmıştık.Özel numaranın kim olduğunu öğrenememiştik.Ancak polis çok yaklaşmıştı.Temmuz'un üvey annesi polislerden kaçarken ölmüştü.Babam 2.karısının işlediği suçları duyunca kalp krizi geçirmiş ancak atlattmıştı.Atahan,Özgür ve ben liseyi bitirdikten sonra aynı üniversite tercihlerini vermiş ve bitirmiştik.Üçümüzde mimarlık için canımızı dişimize takmıştık.Temmuz çok yakın bir kampüste sosyoloji okumuştu.Dereceylede mezun olmuştu benim güzelim.Didem başından beri istediği öğretmenliği seçmişti.Başlarda atanamadığı zamanlarda kendini geliştirmek adına bazı öğrencilere ücretsiz ders bile vermişti.Deniz'de aynı şekilde mimarlığı seçmişti.Deniz iç mimardı.Ve Özgür ona evlilik teklifi vermeye hazırlanıyordu.Başımıda bu sebepten şişiriyordu.Ha bire.Bizde Özgür'ün babasının desteğiyle buralara kadar gelmiştik.Eskisi gibi değildim.Hepimiz değişiriz demişti annem.Bu gün onun sayesinde mutluydum.Yani sanırım.
Temmuz'u merak ediyorsunuzdur siz şimdi.Temmuz'la hiç olmayacak kadar mutluyuz.Annesini yani üvey annesini kaybettikten sonra uzun süre elimden geldiğince işe bile gitmemiştim.
Bundan sonra anneside bendim.Biz bu yola beraber çıkmıştık.
Gelelim Barkın'a,Barkın kayıp bu Temmuz'u ürkütsede benim umrumda bile değildi.Bu saatten sonra hepsi benim ailemdi.Babama gelirsek eskisinden daha iyiydik.Ancak onu tamamiyle affedememiştim.Annemin acısı benim için hep tazeydi.Hepte öyle kalacağı için affedememiştim onu.Bunların hepsi gözümün önünden geçerken Özgür beni dürttü."Heey!Öküzün trene baktığı gibi bakmayı keser misin" dedi gülüşünün arkasında."Şuan 17 yaşında bir ergen olsaydım sana dönüp sana bakmayı kesemem der kahkahayı patlatırdım" dedim.

Ardından kahkahaları kahkahalarımla karıştı.Arabama doğru ilerlerken Atahan şirketten koşarak çıkmaya başladı.Camı açıp ne diyeceğini merakla bekledim.Nefes alışverişleri düzene girdiğinde "At gibi koştun hey yavrum!" dedim.Alay etme gibi bakış atıp "Arabam bozuk beni kafeye atsana" dedi.Tamam anlamında başımı sallayıp arabaya binişini bekledim."Kardeşim nasıl?" dedim arabayı çalıştırdım."Hiç bu kadar iyi olmamıştı" dediğinde dikkatle onu süzdüm."O- ha Kaya!İyi gidiyor anlamında dedim" diyince derin bir nefes aldım."Saha'nın çizimi bitti mi?" dedi Atahan.
"Bitti sanırım biri şu Özgür'ü başımdan alsa 1 ay önce projeyi bitirmiştik" "Evlendirsekte kurtulsak ya beni stres sardı sanki ben evlenicem be!" dedim direksiyonu sağa kırarak.Kafeye yaklaştığımız sırada "Kanka düğün sezonu açılmışken benide aradan çıkarsak" dedi.Kısık gözlerle ona baktığımda öksürdü.Kafeye ulaştığımızda "Saol yavrum" dedi.Aynı iş yerinde çalıştığımızdan beri Özgür kendinide bu çocuğa benzetmişti.İstemsizce gülüp Temmuz'un evine sürdüm.