Son Bal Bükücü

7.Bölüm/Herşey Yeni Başlıyor|7 Temmuz 2016

Öncelikle selaaam 😻 şu zamana kadar 7 bölüm yayımladım ve 1'i karakter tanıtımıydı.Yine öncelikle tanıtımı en kısa sürede güncelleyeceğim bu bölümde Kaya'daki ve diğer karakterlerdeki değişimi göreceksiniz çünkü aradan tam 1 yıl geçmiş olacak herneyse aıskosmxsk okunmalar kadar votelerde gelirse çok mutlu olurum.Bide bundan sonra her bölümde şarkıda vereceğim okurken dinleyebilmeniz amaçlı şimdiden iyi okumalaar :d🙋🎈🌃

Christina Aguilera-Hurt 🎶

Kaya'dan

Yine hayata gözlerini erken kapatan güzel kadının mezarının başındayım.Bugün onun ölüm yıl dönümü...Benim içimde yaşattığım tek insan.Annem...Onun ölümüne sebep olan birçok kişiye acı vermiştim bu zamana kadar.Babamla ilişkimi tamamen kesmiş,sadece Didem'le görüşür olmuştum.Lise son sınıfta bitmişti.Devlet okulunda saçma sapan insanlar tanımıştım.Sedef...Güvenebileceğimi sandığım tek insandı.Hala kapıma kadar geliyor ve geri gönderiliyordu.Özgür anneme zarar verenlerin intikamını almamda bana yardımcı olmuştu ve hala oluyordu.Bende elimden geldiğince acımasız oluyordum.Böyle olmalıydım çünkü.Bir insanın hayatına mal olan şerefsizler bunu çok ağır ödeyeceklerdi elebette.Aradan 1 yıl geçmesine rağmen Özel Numara bana hala mesaj atıyordu ve o günlerden birindeydik.Çiçekleri mezara bırakıp annemle her geldiğimde konuştuğum günlerdendi.Yanından ayrılıp Özgür'ün arabasına doğru ilerlerken.Bir mesaj

Gönderen:Özel Numara
Üzgünüm çocuk bu gün sana mesaj atmasam yarın canın yanacaktı ama Sedef elimde :)

Mesajı görmezden geldim.Ancak sondaki Sedef kelimesine pek takılmamıştım.Arabaya bindiğimde Özgür noldu anlamında kafasını sallamıştı."Sedef"dedim sadece.Atahan arka koltukta yayılmış bana bakıyordu."Özel numara Sedef'i kaçırmış!"dedim ellerimi saçlarıma daldırırken.Atahan söze başlayamadan i*ten bir mesaj daha...

Gönderen:Özel Numara
Bugün için çabalama çocuk.Eğer çok özlediysen sana komplo kurmuş bu kızı yarın akşam tek başına parkın arkasındaki depoya gel :)

Gitmeyeceğim diye fısıldadım.Ona olan aşkımı nefrete döndürmüştü.Gitmeyecektim.Gitmeyecektim.Sadece doğru mu diye Atahan ve Özgür'ü yollayacaktım.Özgür'e beni sahile bırakmasını söyledim.Yarın orda olmaları gerektiğini söyleyip arabadan indim.Herzamanki bankım yine boştu.Bu gece gerçekten acı yerine öfke hissediyordum.Tüm gece burda oturucaktım.Kafamı gökyüzüne kaldırıp onu bulmaya çalıştım.Küçükken annem ölen insanların gökyüzünde birer yıldız olduğunu söyleyip kendininde öldükten sonra her gece beni ordan izleyeceğine söz vermişti.Buna bu güne kadar inanıyordum.1 yılda başımızdan geçenler hayatımın en tuhaf günleriydi.Eskisi gibi değildi hiç birşey.Önce bunları planlayanların başında babamın yeni eşi olduğunu öğrenmiştim.Babam buna inanmak istememişti.Ardından aldığımız depoyu yakmışlardı.İçindeki rehinelerle.Didem Atahan'la yakınlaşmıştı.Normalde böyle şeylere izin vermezken şuan umrumda bile değildi.Annem nasıldı acaba üzülüyor mudur bu halimize,diye geçirdim içimden.Derin bir iç çekişten sonra.Kafamı sola çevirdim.Kollarını iyice açmış,gözleri kapalı giyimi iyi ve fiziği düzgün bi kız...Bir şeylere hazırlık yapıyor gibiydi.Uzaktan izliyordum onu.Gece geç saat olduğu için 2-3 kişiden başka kimse yoktu.Usulca ayağa kalktım.Yanına ilerledim.Konuşmadan izliyordum sadece.Varlığımı hissetmiş olacakki gözlerini açtığı an sağladığı dengeyi kaybedip kayalıklara düşecek gibi oldu."Boşuna çabalama,yaralarını böyle saramazsın." dedim ve oturduğum yere geri dönmek için geri döndüm.Benim peşimden geldiğini hissedince durdum.Başımı çevirip gözlerine kabaca bakıp adımlarımı hızlandırıp banka oturdum."Kalk." dedim konuşmasına izin vermeden."Sen kalk çok istiyorsan"dedi.Verdiği cevap karşısında yüzümü ona çevirip ciddi olamazsın bakışı attım."Hayır yani yanıma gelip beni durduruyorsun sonrada kalk amacın ne?" diye devam etti."Acını hafifletmek için saçma sapan girişimlerde bulunma" "Birsürü haltın başımdan geçmesine rağmen ben bile böyle davranmadım" dedim cümlemi tamamladıktan sonra."Ben intihar etmiyordum aptal" dedi bana pis bakış attıktan sonra."Kollarını sonuna kadar açmış,ne diye kayalıkların başında gözlerin kapalı duruyordun?" dedim.Çok geçmeden cevap geldi "Belki birazda olsun nefes alabilirim diye gelmiştim ukala"diyince salladığı elini kavrayıp "Kalk!" dedim.Kolunu benden kurtardıktan sonra kalktı.Canım zaten sıkkındı hayatımın en berbat günlerinden biri...Annemin ölüm yıl dönümü uzaklaşıp gittiği an arkasından bakıyordum.Aklıma benzer sahneleri Sedef'le yaşadığımız gelince 'S*ktir,s*ktir' diye bağırdım.Oturduğum yerden kalkıp Özgür'ü aradım.Didem'le olduğunu öğrenince gelmesinin gerek olmadığını söyledim.Hava iyice kararmıştı.Yol ayrımına doğru yürüdüğümde sokakta bir kaç çocuk vardı.Ve önlerinde laf savurdukları bir kız.Bu oydu beni tersleyip kalkan kız.Aldırış etmeden yürüyordu.Aralarından biri 'fıstık naz etme' diye ıslık atınca arkasına dönüp çocuğa güzel bir tekme bastırdı.O an çocuğun haykırışlarıyla keyfim yerine gelmişti.Ağlanası halim olmasına rağmen kahkahayı basınca çocuklar ve tanımadığım kız bana baktı.Tekme yiyen yerde yuvarlanırken diğer 2'si üstüme geliyordu."Hayırdır?" dedi biri oda olduğu yerden bizi izliyordu."Yediği dayak,pardon tekme güzeldi,ona bastım kahkahayı size hayırdır?"diyip bir adım öne atıldım.Birbirlerine birşey fısıldadıktan sonra,elini bana vuracakken tuttum ve arkasında duran arabaya kafasına vurdum.Yerde inlerken diğeri harekete geçti.Bu sırada bi kaç darbe aldım iki tekme sonrası yerde duran arkadaşını alıp diğerinin yanına koştular."Sen göreceksin!" diye bağırdı son dayak yiyen üstümü silkeledikten sonra buz kesmiş şekilde olduğum tarafa bakıyordu.Bir kaç saniye sonra arkasını dönüp 'Aptal sürüsü!' diye bağırdı.Aldırış etmeden bende eve doğru yürüdüm.Eve vardığımda Özgür koltukta beni bekliyordu."Neden gitmedin?" diye tısladım."Yeni şeyler öğrendim"dedi ayağa kalkarak "Anlat" dedim koltuğa oturmuş ellerimle şakaklarıma bastırarak."Babanın yeni eşinin annenin ölümünde payı olduğunu biliyordun zaten,bu kadın babandan öncede zenginmiş ve bır kızı varmış ancak kızı annesinden bağımsız yaşıyormuş ayrı evlerdeymiş yani kız şuan senin benim yaşımda ve adı Temmuz sanırım bu kız sayesinde bu kadınla iş birliği yapan onca kişiyi bulabiliriz" dedi elleri ceplerinde derin nefes alırken.'Temmuz' diye fısıldadım."Tamam sen git ve daha fazla bilgi alamaya çalış." olumlu anlamda başını salladı.Kapıdan çıkarken "Eve yeni şeyler lazım herşey bitmiş,yarın gelirken alırım kendine dikkat et kardeşim" diye bağırıp kapıyı ardından kapattı.Sonra sessizlik.Atahan'ı aradım açmadı.Uyuyordu.Uyumak denince gözümde bi gıdım uyku hala yoktu.Anahtarımı alıp evden çıktım.Bahçede oturup tüm gece yıldızları,annemi izlemeye karar verdim.Öyle de yaptım.Sabah kafamda Özgür'ü görünce afalladım.Oturduğum,yattığım yerden kalkıp ellerimle gözlerimi avuşturdum."Kızı buldum" dedi gururlanmışçasına "2 sokak ötede 2 katlı bir evde tek başına oturuyor,komşun sayılır kanka"dedi.Kolumu kaldırıp saate bakarken,çatladığını farkettim.Dün olan kavgadan dolayı bir yere çarpmış olmalıydı.Ama hala çalışıyordu.Saat 10du.O sırada arkada poşetlerle Damla Didem ve Atahan gözüktü.Didem Atahan'ın elini tutmuş tepkimi ölçüyordu.Halbuki s*kimde değildi.O sırada Damla Özgür'e sarılarak sessizce 'Günaydın' dedi.İçeri anlamında başımı eve doğrultunca.Didem Atahan'ın elini bırakarak yüzüme baktı."Yüzüne n'oldu senin?" dedi "Önemli birşey yok 2-3 serserinin işi" diyip eve doğru gittim.Kapıyı açtım.Eve poşetleri bırakacak olan Damla'nın yanına giderek poşetleri ondan aldım.Eve girip koltuğa bıraktım kendimi."2 sokak ötede mi oturuyor demiştin sen?" dedim Özgür'e evet anlamında başını salladı."Siz ne yapıyorsanız yapın ben Temmuz denen kızın yanına gideceğim"deyip ayağa kalktım.O sırada Özgür hatta Atahan'da ayağa kalktı.Gelmelerine izin verdim.Kızla yakınlaşmam gerekiyordu.En azından annesiyle ilgili birkaç ipucu bile işimize yarayabilirdi.Bende bu tür işleri 1 yıl önce bıraktığım için hiç bir bok anlamıyordum.Yolda normal bi kaç konudan bahsedip.Bahsettiği sokağa girdik 'İstiklal sokağı' birkaç ev vardı.Bizim aradığımız ev 2 katlı pembe bir evdi.Aman ne şeker diye fısıldadım içimden.Bir kaç adım sonra aradığımız evi bulmuştuk.Kızı tanımadığımız için ne yapacağımızı bilmediğimizden biraz bekleyip nasıl biri olduğunu izlemeye karar verdik.Çok geçmeden kapı açıldıktan sonra o gözüktü.Atarlı giderli cadı...Ah diye haykırınca,ikisininde bakışları bana döndü."Tanıyorum" diye fısıldadım."Bu kızla tanıştım ama adının ne Temmuz olduğunu nede o aptal kadının kızı olduğunu bilmiyordum." "Olmaz..."oldu son kelimem ellerimi ceplerime atıp yürürken Özgür kolumdan tuttu."Fırsat ayağına gelmiş ne yapıyorsun ahmak!" diye bağırdı "Özgür seni s*kerim olmaz diyorsam olmaz!Bu kız oyun oynayacağımız bi kız değil!"diye bağırdım.Atahan "Özgür haklı Kaya saçmalayı kes!Senin annenin ölümüne sebep olan insanlara mı acıyorsun?" diyince ellerimle Atahan'ın tshirtünü sıyırdım.Yumruğu gözüne geçirdikten sonra birkaç adım geri gittiiü."Sorun yok" dedi Atahan nefes nefese arkamı dönüp kızın olduğu yere doğru olabildiğince hızlı adımlarla yürüdüm.Yanına vardığımda kolunu tuttum.Neye uğradığını bilmiyordu."Napıyorsun aptal!" diyip hışımla kolunu çekti.Ardından yediğim 2.tokat 2.bir kadından.Dönüp düzgünce yüzüme baktı.Şok yaşadığı belliydi."Sen dün geceki ahmak çocuk..." dedi nefes nefese kalmış haliyle."Ne işin var burda!Ve kollarımı tutmuş ne yapıyorsun?O tokadı hakettin.Dün geceden sonra teşekkür borcum vardı ama sanırım bu gerçekleşmeyecek bişey artık şimdi git" diyip yürümeye devam etti.Biri şu kızı... diye fısıldadım."Dur!" diye bağırınca afalladı.İçimden kendime lanetler ediyordum yakınlaşmak için çabuk harekete başlamam gerekiyordu.2 yıl kaybetmiştim zaten yeterince."Ben...Kaya Mimarlık fakültesinde okuyorum" diyip olabildiğince neşeli gözükmeye çalışıyordum."Ee bundan banane?" diyip kafasını sallayınca sen erkek olacaktında ben sana gösterecektim kızım diye bağırasım gelsede.Aklıma annem geldi.Yüzünü tamamen bana çevirince gerçekten güzel olduğu gerçeği kafama dank etti.Kendime gelmem gerekiyordu.Temmuz sadece oyunun bir parçası olacaktı.En önemli parça."Sen?" dedim bıkkın bi şekilde "Yani adın?Falan anlarsın işte!" diyip kolunu bi kez daha sıktım.Bu sefer o Temmuz gitmişti.Korkmuş gözüküyordu."Temmuz..." dedi dönmüş bana meraklı gözlerle bakarken "Senin derdin ne?" dedi "Derdim falan yok sadece bi atak bekledim ve beklediğim atağı görmeyince gerçekten sinirlendim"diyip sıktığım kolunum kızardığını görüp rahat bıraktım."Akşam 8'de yemeğe gideceğiz" dedim arkamı dönmüş ilerlerken topuklu sesleri kulağıma doluyordu.Yanıma geldi."Aptallaşma daha dğn tanıdığım hiç bir hareketi belli olmayan kafasız odun ve kaba biriyle asla..." demesine izin vermedim öptüm ama bu sefer Sedef gibi değilde mecburiyettendi bu."Artık tanıyorsun"diyip adımlarımı hızlandırdım.Ardından 2 3 çığlık ve küfür savurmuştu.Nasıl kızdı bu.Erkek gibi küfürler kız gibi olmayan tavırlar.İşim zordu.Özgür ve Atahan hala olduğumuz yerde bekliyordu ancak bu sefer arabayla Atahan'ın gözü morarmış.Özgür'ün ağzı kulaklarındaydı.Birşey söylemesine izin vermeden arabaya binip sür anlamında elimle yolu gösterdim.İkiside gülüyordu.