EMSAL-İ SEVİ

Emsal-i Sevi 15. Bölüm

Beyza'nın donuk halde işittiği söz beyninde yankılanırken hızla içeri girdi. Kapıyı açan Ali Amca ona şaşkınca bakarken ise konuştu. 

"Abim evde mi Ali Amca?" Ali amca başıyla onaylarken eli de yukarıyı göstermişti.

"Evet odasında."  Beyza başını sallayıp teşekkür niteliğinde bir şeyler mırıldanırken hızla abisinin yanına çıktı. Bazı şeyleri çözmenin vakti gelmişti artık. Kapıyı tıklayıp abisinin müsait olduğunu öğrenmesiyle içeri girdi. Yavaş ve sakin hareketlerle yanına oturdu. Tarık kardeşinin ifadesinden bir şeyler olduğunu anladı ve Beyza konuşmadan o sordu.

"Ne oldu Beyza bir derdin var gibi?" Beyza sıkıntıyla nefesini verirken konuştu.

"Sence daha ne kadar burada durmamız doğru? Gitmeyi düşünüyor gibi durmuyorsun abi?" Tarık yakın zamanda Beyza'dan böyle bir hareket beklediği için şaşırmamıştı. Ama bu kadar sert ve çıkışlı olacağını önceden tahmin edememişti.

"Bundan ne zamandan beri bu kadar rahatsızlık duydun Beyza?" Beyza aşağıdaki gördüğünün de verdiği sinirle söylendi.

"Bilmem önceki yerimizden ne için döndüğümüz geldi de aklıma. Nedense eskisi gibi güvenemiyorum sana. İçimde bir tedirginlik var ve ben kendi evimize çıkmak istiyorum." Tarık'ın kaşları çatılırken sinirle konuştu.

"Daha ne kadar vuracaksın yüzüme! Unut artık ne yapsam yaranamıyorum sana!" Beyza, Tarık'ın bağırmasına daha da sinirlenerek konuştu.

"Yaranamazsın tabi! Güvenimi yıktın bir kere! İnsanın abisi dahi kendisini satmaya kalkışınca güvenemiyor kimseye!" Tarık seslerin duyulmaması için çabalarken sessizce başını eğip fısıldadı.

"Mecburdum Beyza anlamıyor musun?" Beyza sinirle tekrar bağırdı.

"Anlamıyorum!" Tarık Beyza'ya bir adım yaklaşırken kapı açıldı. Bilal hızla içeri girerken kaşlarını çatıp Tarık ve Beyza arasında gezdirdi. Beyza'nın sesini duyunca endişelenmişti.

"Ne oluyor burada?" Beyza sinirle nefes alıp verirken sinirli gözleri tam abisinin gözlerine bakıyordu. Tarık cevap vermek isteyeceği sırada Beyza net bir sesle Bilal'i yanıtladı.

"Ne zamandan beri abi-kardeş arasına giriyorsun Bilal?" Bilal, Beyza için endişelenip gelmesine karşılık bu yanıtı alınca doğal olarak bozulup sinirlenmişti. Ama altta kalmayacaktı.

"Sen kardeşimle arama girdiğinden beri Beyza." Beyza bu sefer sinirle Bilal'e bakarken Bilal de gözlerini dikmiş onu süzüyordu. Araya Tarık girdi. 

"Biz kendimize uygun bir ev bulacağız Bilal. Bende buradaki hekimin yanına işe gireceğim ya da kendime bir yer ayarlayacağım çalışmak için, Beyza da hemşirelik yapacak." Beyza abisinin mecburiyetten kendini dinlediğini anlayabiliyordu. Evet kendisi için sonradan çok çabalamıştı ama yaptığı bu gaf unutulacak bir şey değildi. Bilal şaşkınca Tarık'a bakarken konuştu.

"Ne acelesi vardı şimdi? Kalsaydınız..." Beyza Bilal'in lafını kesti.

"Fazlasıyla kaldık zaten. Artık gidip çalışmaya başlasak iyi olacak." Bilal, Beyza'nın da çalışma isteğine sinirlenirken sakince konuştu.

"Buradaki sağlık ocağında bir adam çalışıyor zaten Tarık da çalışsa kâfi. Sana gerek olacağını sanmıyorum Beyza." Beyza bir hışımla Bilal'e baktıktan sonra sinirle konuştu.

"O zaman yeni bir sağlık ocağı kurar orada çalışırım Bilal!" Bu sefer Bilal sinirlenmişti.

"Ne gerek var çalışmana! Abin çalışacak zaten! Kadınların işe gittiği nerede görülmüş?" Beyza da Bilal'in üzerine yürürken konuştu.