Sincerely yours, Ellie. #Wattys2018

Kabanata 6

Kabanata 6

Paikot-ikot ako sa kama habang kausap si Daddy sa phone.

"Aura's being paranoid, daddy. She even ignored Aidan when we saw him at the photoshoot. How did he know that I was in the studio? Sinabi mo ba sakanya?" Sambit ko. I heard dad's nervous laugh.

"She's concerned about you. Baka overprotective lang yun. And yes, I-i told A-aidan that you were in the studio at that time."

Suminghap ako, "Dad, You silly ol' man!" I heard his chuckle and I remained smiling.

"I love you, princess. Be strong always." Aniya

"I love you too, dad. I'm strong naman ah? Right?" Narinig ko ang buntong-hininga niya.

"Yeah, stay strong, anak."

We bade goodbyes after an hour of telling stories of what happened today. Pero deep inside my head, I'm wondering where Aidan is. Mag-gagabi na ah?

Medyo napatalon ako sa gulat nang biglang may magmessage sa akin:

Unknown Number: hey, Ellie! I just came back from Milan. Mind to meet? - Seth H.

Nanlaki ang mata ko nang magparamdam siya! Gosh, akala ko nagloloko lang siyang seryoso siya sa paghingi ng number ko!

My fingers were shaking while typing my reply:

Yeah, sure! I'm in Puerto Galera rn so maybe when I come home?

Mahigit sampung minuto bago niya nabalik ang mensahe:

Of course, looking forward to see you, El. ;)

I wouldn't want to look desperate so I didn't message him back.

Where is Aidan?!

I scoffed and went outside my hotel room to roam around a 5-star hotel by Freon's parents. So they're really good in managing Merlaque hotels and restaurants and even real estate homes, huh? They're the Marianos' domain. They're their kingdom and wealth. Nanay Bree as the queen and tatay Yohan as the king.

Namangha naman ako sa infinity pool sa taas ng building ng hotel at sinasalo ng isa pang building na mas mababa. They're like the Philippines' twin towers... But in paradise, not in the city.

Humikab ako pagkatapos ng ilang oras na paglalakad sa malaking hotel ng Merlaque at nagdesisyong matulog.

As I lay on the bed, unclear memories of my past haunted me in my sleep..

Dinig ko ang lakas ng tugtog ng isang pipitsuging EDM sa isang club dito sa Tondo.

"Ellisha, hindi ka bebenta niyan kung daster and suot mo!" Pansin sa akin ng boss ko.

"H-hindi naman po a-ako n-nag-nagpapa-benta..." Suminghot ako para pigilan ang luhang nagbabadya.

Si inay kasi ay sinumpong ng pagkatalo sa mahjong at ibinida sa akin na ang isang anak ng amiga niya ay nagtatrabaho na kahit katorse lamang at ako ito'y kinse anyos ay walang ginagawa kaya hinila niya ako papunta rito sa mausok at mapusok na lugar sa isang bahagi ng Maynila.

"Hubad." Nanlaki ang mata ko at tinakpan ang dibdib ko nang sapilitan nilang tanggalin ang aking mga saplot at pati aking panty ay pinalitan ng isang maliit at manipis na tela.

"Ano iyan? Pa-virgin ka pa, neng. Eh natikman ka na pala ng ibang lalaki." Turo ng boss ko sa mga chikinini na gawa ni Tommy.

"N-ni rape po--"

"Ay nako! Ang daming arte! Humayo kayo't magpaganda na! Jusko hindi tayo bebenta nito at madami na tayong kalaban!" Umalis na siya at naiwan ako kasama ang mga babae na walang-hiyang ibinabalandra ang mga dibdib at singit habang nakatuwad at nagsasalamin sa basag ng salamin habang nagsisiksikan.

"Halika ka nga dito, neng!" Yaya sa akin ng isang makapal ang make-up.

Dahan-dahan akong lumapit at di pa ako nakakaupo ay kinausap na nila ako,

"Hindi dapat Ellisha ang ipakilala mo sa mga kliyente mo, at hindi ka dapat nila makilala kinabukasan kaya dapat baguhin mo ang pangalan mo at kapalan natin ang kolorete mo sa mukha. Mahirap na, maraming mga tarantado ang hahabol saiyo kahit kinse ka pa lang. Ang bata mo pa masyado para maging makire!" Ani ng isang babaeng may nilalagay sa mata.

"Oh ano? Anong pangalan mo ngayong gabi?" Tanong ng isang sabog ang buhok.

Napaisip ako ng isang pangalan ngunit malapit lang sa aking pangalan.

"Eleona." Nagtawanan sila sa aking sagot.

"Akala ko pangalan ng ninuno mo! Hahahahaha puta!" Pinilit kong wag magulat sa mga tawa at kutya nilang may malulutong na mura at minabuting manahimik na lang.

Buong gabi ay mukha akong mang-mang sa mundo at tila kuting kung maghanap ng kasagutan sa mga nangyayari ngayon. May mga umuugang lamesa, mga umuungol na mga babae, mga sumasayaw habang nakahubad, mga sigarilyo na hindi pinapatay at natapon lamang sa basurahan, at sa mga amoy-alak na lalaking wala sa sarili at nasa mundo ng kamunduhan.

Hindi ko na alam ang gagawin ko sa buhay ko..

"Eleona! May mga kliyente ka!" Kinikilig na sambit ni Rebecca, hindi niya totoong pangalan, at tinuro ang isang medyo matandang lalaki na malaki ang katawan at may mga pitong kasamang katulad niya, "Lapit na dali! Ikaw ang hanap nila!"

Rumagasa ang kaba sa aking dibdib sa posibleng mangyari ngayong gabi. Napatingin ako sa entrance na may bouncer sa tabi ng bintanang basag at may mga nakakalat na bubog na may nakasabit pang bra.

"A-ano po i-iyon?" Tanong ko sa mga lalaki. Tumawa sila na para bang isang joke ako ngayon.

"Gusto ka namin! Fresh!"
"Puta ka, Fred. May chikinini na pala yan, may nakatikim na dyan!"
"Mas ayos iyon, wala nang dugo kapag nagsabay-sabay tayo!"

Pinakinggan ko lamang ang mga mahahalay nilang wika at nagulat na lamang ako nang magabot ang isang lalaki sa boss ko ng isang envelope na may makapal na pera sa loob. Nangintab naman ang mata ng aking boss at tumango saakin na tila alam ko na ang mangyayari.

Mas gusto ko nang mamatay ngayon.

"A-ayoko po sumama sainyo!" Sigaw ko at dali-daling pumunta sa bintanang may bubog at ligaw na bra tsaka inilaslas ang isang matalas na glass sa aking pulso, "MAMAMATAY NA LANG AKO!"

"Hindi kami makakapag-payag diyan!" Sabay-sabay silang sumugod sa akin ngunit ang tanging nakita ko na lamang ay liwanag.

Liwanag na akala ko matatapos na ang lahat..

Yun pala'y liwanag ng kadiliman ng reyalidad ngayon, na kapag wala kang magawa ay hahayaan mo na lang mangyari ito..

Kaya naman ako, si Ellisha bilang Eleona na naglaslas at walang malay, ay ginahasa ng walong lalaki, sa isang kwarto ng isang pampublikong ospital.

Binaboy..

Pinagsaluhan na parang ulam..

Tinanggalan ng dignidad na matagal nang wala..

At kinuha ang aking pagkababae ng lagpas sampung beses..

Walang nagawa ang sugatan at mahinang babae na katulad ko kundi sumigaw at humingi ng tulong..

"HUWAG PO, MAAWA KAYO!"