Umutlarımla demlediğim çayımı pervasızca masamakoydum...
Seni bekler oldum yüreğimin derin ve loş odalarında...
Mevsimler geçti güneş sönüverdi ansızın...
Kara kış dayandı kapıma;
Çayımda umutlarım ve umutlarımda sen vardınburam buram...
Çayım soğumak istemez bir tavırla;
İsyan etti karanlığın içindeki yalnızlığa...
Teslim etmedi kendini,
Engellere takılıp düşmedi
Diğerleri gibi mahkûm etmedi kendini darağacına.
Verdiğinde ise son nefesini,
Değil darağacı, değil karanlık, tüm cihan şaşıp kalacak;
Rahmete kavuştuktan sonra bile pes etmeyen kocamanyüreğime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoetryHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...
