Dünya iki eşit parçaya bölünsün isterdim...
Ortasından kocaman bir okyanus geçsin...
Bir gemi geçsin içinden özgürlüğü temsil eden...
Ve kaptanı olmasın rotası olmamakla beraber...
Hiç demir atmasın isterdim...
Çağlayanlar gibi aksın isterdim özgürlük;
Okyanusu maviliklere boğsun isterdim...
Herkes mutlu olsun isterdim ve eşit...
İnsanların tek işi iyilik yapmak olsun isterdim
Hiç kimse karışmadan, sorumluluk yüklenmedendüşünsün isterdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoetryHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...
