Gündüzden farksız şimşeklerin gürültüsündeaydınlanan odam...
Korkuyla yoğrulmuş bir kâbus gibi çöküyor üzerime
Yağan yağmur taneciklerinin narin dokunuşuyla;
Sessizliğini bozuyor bahara açan çiçekler...
Bir anda şiddetleniyor yağmur...
Bahar gafil avlıyor âdeta rengârenk çiçekleri ansızın...
Habercilerini,
Öldüresi bir yağmur ve korkunç şimşeklere teslimediyor bahar...
Çiçeklerin mırıldanışlarını duyar gibiyim
Neden yaptı, hiç böyle yapmazdı
Gözümüzü açar açmaz pişman etmezdi.
Ve son nefesini veren çiçekler hep bir ağızdan isyanediyorlardı;
"Yalancı bahar!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoésieHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...
