Bir deniz kıyısında oturmuş dalgaları izliyorum...
Acımasız bir rüzgâr esiyor bedenimin üstüne,
Üşüyorum donup kalıyorum o anda...
Bir türlü anlam veremiyorum olanlara,
Ne tuhaf geliyor bedenim üşürken yüreğimin yanması,
Dalgalar vuruyor ayaklarımın dibine ürperiyorum,
Yanımdan geçen sevgililere haykırıyorum...
O anda bir hançer saplanıyor yüreğime,
Koşmaya çalışıyorum kumsallarda,
Ağlıyorum çaresizliğime...
Yok oluyorum belli ettirmeden kimselere,
Bir uçurumdan savruluyorum,
Ne olur gel kurtar beni!
Yalvarırım uzat elini!
Tut ellerimden koşalım seninle mutluluklarındiyarlarında...
Sevginin yollarında
El ele, göz göze, baş başa
Sen ve ben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoesiaHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...
