Etrafı karanlıklarla çevrili bir ışık gibiyim
Her yandığında ışığım, karanlık kucaklıyor beniansızın
Ürpertici ve bir o kadar güven vericiydi;
Karanlığın korkusunda huzur buluşlarım,
Hele ki karanlığın bir parçası olduğumu hissedip;
İçinde küçük bir çocuk gibi usulca kayboluşlarım...
Karanlığa inat sönmek bilmeden korkusuzcasavaşlarım,
Uğruna değeceğini sanışlarım.
Zaman geçtikçe azalsa da ışık saçışlarım,
Erise de bir bir umutlarım,
Anlamasa da beni karanlık, gömülse de karanlığa birbir anılarım,
Ben her zaman varım,
Son ışık taneciğimin içindedir can verişlerim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoésieHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...
