Elimdeki tüm malzemeyi,
Yetmeyeceğini bile bile yüreğime katıp,
Kafamdaki bilmeceyi çözmeye çalışmak kadar zorgelmedi hiçbir şey
Her harfi her an değişebilecekmiş gibi hissedişlerim,
Yazdığım her harften sonra,
Boşlukların yetmeyeceğini düşünmelerim
Ve kaderimi o anlamın merhametine sığınacak kadarbiçare bırakmamıştı
Hislerimde dolaşan kaos...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Kuşatması
PoesíaHüzün apansız düşer yüreğimize, kuşatır bizi... Küçük saf bir çocuk gibi karşılarız onu ; kağıttan bir uçakmış gibi... Uçağın ucu metalleşip yüreğimize battığında, gözlerimizdeki perde kalkar ve hayatın illüzyondan ibaret olduğunu anlarız. Tam da...