Η Νεφέλη, μετά από χρόνια μακριά του, συναντά και πάλι τον Αλέξη, τον εφηβικό και ανεκπλήρωτό της έρωτα. Ενήλικη πια, με τις πληγές του βαθιά ριζωμένες στην καρδιά της, πρέπει να προσποιηθεί πως τίποτε από εκείνον δεν μπορεί πια να την επηρεάσει. Μα...
«Ώστε έτσι.....Σου αποκαλύφθηκε λοιπόν....» μια προβληματισμένη Μαργαρίτα της μιλούσε τώρα σιγανά, με μάτια μισόκλειστα και βλέμμα καρφωμένο πάνω στη θήκη του κινητού της που την ανοιγόκλεινε αφηρημένα θαρρείς και περίμενε να ξεπεταχτεί από μέσα με τρόπο μαγικό, κάποιο χαριτωμένο παιχνιδάκι....
«Και....πώς σου φάνηκε; Θέλω να πω....σχετικά με εκείνο το τελευταίο περιστατικό ανέφερε τίποτε;» έσπασε τον όρκο της σιωπής της και ρώτησε μετά από τόσα χρόνια γι' αυτό που είχαν συμφωνήσει πως δεν θα αναφέρουν ποτέ πια....
«Εννοείς, τότε που....πήγα σπίτι του; Όχι. Δεν έκανε την παραμικρή νύξη, λες και δεν είχε γίνει ποτέ.... Και εδώ που τα λέμε, γιατί θα ήθελε να το θυμάται, αφού έδειξε ξεκάθαρα από τότε την γνώμη του για την ...ε, χμ...."πρότασή" μου; Άσε Μαργαρίτα και μόνο που το σκέφτομαι ντρέπομαι!»
«Δεν θα έπρεπε να ντρέπεσαι καθόλου! Ναι ήσουν μικρή, όμως εγώ ήξερα πόσο πολύ τον αγαπούσες! Και αν δεν κάνουμε κάτι με την πρώτη, την αληθινή αγάπη μας, ε τότε δεν ξέρω και εγώ με ποιον πρέπει!» της απάντησε με απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες, που φανέρωναν άλλωστε και τον χαρακτήρα της καθεμίας...
Γιατί, φανατική φεμινίστρια και με ανοιχτές απόψεις η Μαργαρίτα, έμαθε από μικρή να κυριαρχεί στο παιχνίδι με το αντρικό φύλο, κάνοντας ωστόσο πάντοτε άριστες επιλογές, όφειλε να της το αναγνωρίσει... Και σε λίγο καιρό θα παντρευόταν τον άντρα που κατάφερε τελικά να της κλέψει την καρδιά, έναν νεαρό δικηγόρο, που αποφάσισε να μείνει και να δουλέψει στην Σκιάθο, ακόμα και αν οι δουλειές εδώ ήταν λίγες.
«Μαργαρίτα μου, δεν έχει νόημα να αναλύουμε πια το παρελθόν.Το μέλλον με νοιάζει πια και....»
«Ναι σίγουρα! Αν σε ένοιαζε κορίτσι μου το μέλλον, θα άκουγες επιτέλους την συμβουλή μου και θα άφηνες το παρελθόν εκεί που ανήκει! Κι όμως, εσύ το μόνο που κάνεις τόσα χρόνια είναι να συγκρίνεις τον κάθε άντρα που συναντάς με τον Αλέξη! Πόσες φορές επιτέλους θα σου πω, ότι κάθε άντρας είναι διαφορετικός και ποτέ δεν ξέρεις που θα σε βγάλει αν στην ευχή δεν προσπαθήσεις και εσύ λίγο!» την κοίταξε επιτιμητικά τώρα και ήταν λες και έβλεπε τον Μάνο να της μιλάει λίγες μέρες πριν....Τί στην ευχή, συνεννοημένοι ήταν; αναρωτήθηκε η Νεφέλη απορημένη μα δεν σχολίασε τίποτε.
