Η Νεφέλη, μετά από χρόνια μακριά του, συναντά και πάλι τον Αλέξη, τον εφηβικό και ανεκπλήρωτό της έρωτα. Ενήλικη πια, με τις πληγές του βαθιά ριζωμένες στην καρδιά της, πρέπει να προσποιηθεί πως τίποτε από εκείνον δεν μπορεί πια να την επηρεάσει. Μα...
Εγειρε πίσω και κοίταξε με μισόκλειστα μάτια την όμορφη κοκκινομάλλα που τον κοιτούσε χαμογελώντας με νόημα από απέναντι. Άλλοτε, μια τέτοια πρόκληση δεν θα έμενε αναπάντητη από μέρους του αλλά τώρα..... Γύρισε από την άλλη μεριά και έκανε νεύμα στον μπάρμαν. Άλλο ένα! παράγγειλε και βύθισε το βλέμμα του μέσα στο βαρύ ποτό. Ήθελε να πιει, να ξεχάσει, να βγάλει από το μυαλό του την εικόνα της, που τον τελευταίο καιρό τον στοίχειωνε κάνοντάς τον ανήμπορο ν' ανασάνει.
Δεν περίμενε ποτέ στην ζωή του πως θα βρισκόταν σ' αυτή την θέση! Όταν μπροστά του εδώ και δυο μήνες είχε δει τον Ντάνιελ, δεν φανταζόταν την απογοήτευση που θα τον κατέβαλλε όταν θα τον συναντούσε και πάλι μπροστά του! Να πάρει! Ηταν πάνω από τις δυνάμεις του αυτό! Να μπορέσει να χαλιναγωγήσει την ζήλια του όταν ήταν γύρω από την Νεφέλη. Και ας είχε εκείνος αρραβωνιαστικιά και ας του έλεγε εκείνη πως ήταν μόνο φίλοι!
Όταν ήξερε πόσο λίγο την πρόσεχε, πόσο αδιαφορούσε, πόσο μόνη την άφηνε, ένιωθε όλο του το είναι να επαναστατεί, να θέλει να ορμήσει μπροστά και να του δώσει ένα μάθημα για το τι θα πει πίστη, αφοσίωση, φιλία, αγάπη! Μα τί μπορούσε να ξέρει εκείνος για όλα αυτά! Μήπως την ήξερε από τόση δα παιδούλα; Μήπως είχε μοιραστεί μαζί της τόσες ατέλειωτες εμπειρίες; Μήπως την είχε δει να μεταμορφώνεται από μικρό κορίτσι σε γυναίκα; Τίποταδενήξερε! Ήταν σίγουρος πως ακόμη και τώρα, εκείνος δεν γνώριζε τί πραγματικά της αρέσει, τί την ηρεμεί, τί την βοηθάει να είναι αυτό που είναι! Να πάρει! βλαστήμησε δυνατά κάνοντας ένα δυο θαμώνες να γυρίσουν να τον κοιτάξουν με απορία.
Πλήρωσε βιαστικά και σηκώθηκε παραπατώντας ελαφρά, μα αποφασισμένος...Ηταν ώρα να διεκδικήσει ό,τι του ανήκε! Και δεν θα του έμπαινε κανείς εμπόδιο! Κανείς!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Κοιτούσε αφηρημένη πέρα από τα μεγάλα παράθυρα, εκεί όπου η φύση απλωνόταν μαγευτική, χιονισμένη, παγωμένη μα απόλυτα όμορφη, κρυστάλλινη μέσα στην απόκοσμη ομορφιά της....Παρατήρησε τα ήρεμα νερά της λίμνης, τους γκρίζους λόφους που την περιστοίχιζαν, τις μικρές βαρκούλες, ενλιμενισμένες στην άκρη της όχθης προσεκτικά, ώστε να μπορούν οι θαμώνες του ξενοδοχείου όλη μέρα να κάνουν την βαρκάδα τους και ξεφύσηξε ανακουφισμένη, καθώς τα έντονα γεγονότα της σημερινής ημέρας εισέβαλλαν και πάλι δυνατά στο μυαλό της.
