Τα Καλοκαίρια της καρδιάς μου...

Κεφάλαιο 13

"Όχι ρε Μελίνα! Τί μου κάνεις τώρα! Ξέρεις ότι ειδικά σ'αυτή την εκδήλωση δεν θέλω να είμαι μόνη! Θα είναι εκεί όλα τα παιδιά της παρέας και θέλω κάποιον δίπλα μου για υποστήριξη μετά από τόσο καιρό που έχουν να με δουν! Ω, έλα τώρα! Θα με πνίξουν με τις ερωτήσεις τους και...."

"Και εγώ θα κάνω τον ναυαγοσώστη; Α, δεν κατάλαβες! Με τίποτα σου λέω! Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς αδελφούλα!" κάγχασε η Μελίνα δίπλα της ενώ χτένιζε πυρετωδώς τα μαλλιά της για την πρόβα του τελευταίου της κονσέρτου που δυστυχώς είχε προκύψει ξαφνικά. Δεν ήθελε να στήσει την αδελφή της αλλά τώρα πια δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς....

"Και για να'χουμε καλό ερώτημα, γιατί δεν καλείς να έρθει μαζί σου ο Χάρης;;;;  Έχει σπάσει τα τηλέφωνα ο καημένος από προχθές που τον συναντήσαμε. Α, εδώ που τα λέμε είναι καταπληκτική ιδέα!. Για φαντάσου, η προσγειωμένη, ντροπαλή και σοβαρή Νεφέλη, θα εμφανιστεί στην έκθεση του Μάνου μ'έναν παίδαρο δυο μέτρα! Α, αν δεν θελήσει αυτός να σας κάνει το πορτραίτο να μην με λένε Μελίνα!" γέλασε γεμάτη ενθουσιασμό η αδελφή της μα η Νεφέλη κατσούφιασε στο άκουσμα του Χάρη....

"Τον πήρα τηλέφωνο! Μπορεί να βγούμε μαζί όλες τις μέρες εκτός από σήμερα! Να πάρει! Θα ήταν πράγματι ιδανικός αντιπερισπασμός...." μουρμούριζε τώρα πιο πολύ στον εαυτό της και δεν είδε το έκπληκτο βλέμμα της Μελίνας.

"Καλέ τί αντιπερισπασμός και αηδίες! Εγώ για ραντεβού σου μιλάω! Τί καλύτερο απ'το να συνδυάσεις το τερπνόν μετά του οφελίμου, μ'ένα σμπάρο δυο τριγώνια ή όπως αλλιώς το λέμε τελοσπάντων, για να γίνω πιο σαφής"

"Ει, σαν πολύ δεν βιάζεσαι εσύ; Δεν λέω, καλός είναι, πράγματι νιώθω πολύ όμορφα όταν είμαι κοντά του, με τραβάει σαν μαγνήτης μ'ένα τρόπο περίεργο, ξέρω ότι αν προσπαθήσει, μπορεί να με κάνει να τον ερωτευθώ, γιατί όχι, μα ειδικά σήμερα θα είμαι τόσο τσιτωμένη που μάλλον θα οδηγήσω το πιθανόν ραντεβού μας σε καταστροφή! Άσε καλύτερα! Δεν θέλω να τον απογοητεύσω δεύτερη φορά...." μονολόγησε σκεφτική τώρα καθώς εικόνες απ'το νησί μ'εκείνη να τον απορρίπτει ήρθαν και πάλι στο μυαλό της.

Για να ήταν ειλικρινής, είχαν κλείσει ραντεβού με τον Χάρη και μάλιστα μεθαύριο μετά την δουλειά,  αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν θα έλεγε ακόμη στην αδελφή της! Όχι, απλά και σταθερά βήματα χρειαζόταν και μέχρι να γίνουν, δεν θα μάθαινε κανείς το παραμικρό... χαμογέλασε ικανοποιημένη, ενώ μια γλυκιά αίσθηση είχε πλημμυρίσει το κορμί της.