Prologue
kung alm ko lang na ganito ang mangyayri hindi ko na sana tinuloy alm ko nman din na ako ang talo. bakit ba kailangan mainlove ka sa taong gustong mong ingatan habang buhay? kailangan ba talaga na mafall ka sa guy na ayaw mong mawala sa tabi mo kahit anong mangyari? d ba hindi nman pero bakit ganito ang nararamdaman ko...
"Cath! just hold on a minute"
Wow! english XD
"Catherine Mikaela Garcia Santos! tumigil ka nga! para na kong tanga kakasigaw dito."
"kailangan isigaw ang buong pangalan ko Alexander James Valencia Delos Reyes. tsaka sino ba kasi may sabing sumigaw ka? ako ba? ang lapit lapit ko sigaw ka ng sigaw."
"eh kasi hindi ka nakikinig sakin. ayaw mo ko pansinin kanina pa."
"eh d ba sabi mo nung isang araw eh wag kitang pansinin kahit anong mangyari?"
"hala! hindi kaya."
"oo kaya. lasing ka nun dre! baka hindi mo lang matandaan. cge na bye pagalitan pa ko ng driver ko."
"teka lang kasi."
"Anu ba kasi yun? may sasabihin kaba? tawagan mo na lang ako mamaya sa bahay. 15 minutes ko na pinaghihintay si manong oh. nakakahiya naman"
"sige na nga. umalis ka na kung gusto mo. tawagan na lang kita mamaya"
"sabi mo eh. BYE Mr. matampuhin."
"ewan ko sayo."
dilaan daw ako. parang bata lang ah. hay naku mga lalaki nga naman...
----------------------------------
chapter 1
Anyway I'm Catherine Mikaela Santos. i'm at my junior year in high school same with the guy earlier...
Friend ko siya since nung bata kami. masakit mang isipin pero bestfriend ko siya. Siya ang lalaking nagpapaskit ng ulo ko. masyado siyang papilit at lagi akong sinisigawan. wow! puro nega ang nasasabi ko ah. XD yung maganda naman. as you can see gwapo daw sabi nila, matalino, magaling mag piano (pero mas magaling ako XD). oo pareho kaming musikero. haha.
Back to the story na haba na ng intro ko haha XD
Hay nakauwi na din sa wakas. bwisit kasi yung matampuhin na lalaking yun ayaw akong pauwiin. Parang hindi uli magkikita sa susunod na araw. Jusme!! nakita ko si manang delia.
"manang may pagkain ba?" tanong ko kay manang
pansensya gutuming bata ako. XD
"meron. nasa kusina. pinagluto ko ang kuya mo."
"Andito na si kuya?"
"kanina lang siya dumating. hindi mo ba nakita yung kotse niya sa harapan ng bahay?"
Umiling ako. pagkatapos nun pumunta na ko sa kusina. para kumain. after nun pumunta na ko sa kwarto ko.
madami pa lang assignment. meron sa math, sa english sa science at sa history. kung hindi ako nalate ng uwi siguro may nasimulan na ko. kainis naman oh!
unahin ko muna yung sa english research paper lang naman to eh. (akala napakadali no XD) sasabay ko narin ang pagopen ng MSN ko. Online kaya yung unggoy na yun. anyway habang ako ay online sa MSN gumagawa na ko ng research paper ko. may mga katabi din akong mga libro. matalino din naman ako eh. top 2 sa buong year. haha yabang ko no? XD
habang ginagawa ko yung mga assignment ko. may umistorbo sakin.
wiseprince: hoy! panget!
pianoprincess: sino mas panget satin dalawa? kapal nito.
wiseprince: done ka na sa mga assignment?
pianoprincess: hindi pa bakit? tapos ka na siguro.
wiseprice: kanina ko pa tapos yung math at science. gingawa ko pa lang yung sa english.
pianoprincess: yabang mo!
wiseprince: madali lang naman isolve yun.
pianoprincess: ikaw na matalino. cge na mamaya mo na istorbohin hindi ko matatapos to.
wiseprince: iniiwasan mo ba ko. kanina ka pa taboy ng taboy sakin ah.
pianoprincess: sa tingin mo ano. hindi ko talaga matatapos to kaya stop disturbing me.
wiseprince: oo na! suplada mo!
hindi ko na siya nireplayan. tinuloy kong gawin yung dapat kong gawin. before magdinner natapos ko na lahat ng assignment ko. minsan ko lang makasabay sila dad kumain. minsan nga ako lang magisa ang kumakain. ang drama ko! XD
habang ako ay kumakain magisa. hay lonely again. diglang dumating si kuya sa kusina.
"kakain na pala hindi ka man lang nagyaya." sabi niya
pasensya na ulit gutumin din tong kapatid ko. XD
"malay ko ba na sasabay ka."
"sana kasi nagtatanong dba."
"oo na! kumain ka na kung kakain ka."
"hala! nagalit bigla. meron kaba?"
"wala ah! badtrip lang."
"siya nanaman ba?"
galing ah. Alam agad. Sabagay open naman ako lagi sa kanya eh.
"sino pa ba?"
"anu nanaman ba ginawa niya?"
"nagiging mayabang na mapilit na hindi ko maintindihan."
"oo pati ako hind kita maintindihan."
umupo siya sa harap ko at sinabayan ako sa pagkain.
"kayong dalawa talaga hindi na kayo nagkasundo sa tuwing uuwi ako dito lagi kayong nagbabangyan." hala! andyan na si daddy tsaka si mommy.
"hi Dad!" sabi ko.
"kain na po." sabi naman ni kuya.
for the first time nagsabay sabay kaming kumain nang buo. dream came true. gaganda na sana kaso...
*ding dong*
"manang sino po yan?" tanong ko.
may biglang sumilip sa kusina na unggoy which cause for me na mabilaukan.
"Hala! Cath! Manang tubig po." sabi ni kuya
"ang takaw kasi." sabi ng unggoy.
uminom ako ng maraming tubig. sino ba naman hinid mabibilaukan sa kanya para siyang mushroom na biglang susulpot o kaya multo na mananakot.
"bakit ka nandito?" tanong ko
tapos na kaming kumain at nasa kwarto ko na kami.
"bakit masama?"
"bahay mo to? grabe hindi ka na nagsawa sa muhka ko."
"hindi muhka mo ang pinunta ko dito."
"eh ano?"
-------------------------------------------------
AN: pabitin po muna hehe ^^ corny nung story noh.. pero thanks sa magbabasa. sobrnag thanks. fisrt time ko gumawa eh so pasensya na medyo panget. (hindi ako sanay sa tagalog eh)
comment na lang po kung may mali ^^
BINABASA MO ANG
We belong together??
Teen Fictionkapag ba naging karelasyon mo ang kaibigang sobrang lapit sayo kaya ko kayang patunayan na kahit anung mangyari...you will still be belong to each other??
