Chapter 22
ALEX'S POV
Here we go again! Kaya ayoko ng may pasok eh. Masaya na nga ako nung nalipat siya ng section 2 ngayon naman tatawagin niya si Cath. D ba niya alam na girlfriend ko na si Cath?!
"Kabwisit!! Nakakasira siya ng araw ah!" sabi ko.
Nasa canteen kami ngayon kumakain ng lunch. Hindi na sumabay samin si CAth. Nabad mood na rin siguro.
"Chill ka lang naman kasi. Pati si Cath nahahawa sa pagkabad mood mo eh." sabi ni Carmela.
"Sisihin niyo yung Dennis na yun. Siya naman ang may kasalanan ng lahat ng ito eh."
"Tanga! Pinakalma ka niya d ba? Hindi mo siya pinansin." sabi ni Gaile.
Bakit nakikisali tong babaeng to sa usapan namin?! Hay naku. Makaalis na nga dito. Masesermuhan lang ako dito ni Carmela eh. Tumayo ako sa kinauupuan ko. Sinundan ko na lang si Cath sa classroom namin.
"Anung ginagawa mo dito?! D ba bawal pumasok sa ibang classroom?" boses ni Cath yun ah.
Sino kausap nun? Bunuksan ko yung pinto ng room at hindi ko nagustuhan ang nakita ko.
"Ma-"
"Alex! Pwedeng iwan mo muna kami ni Cath. Naguusap kami eh." sabi ni Dennis
Kapal naman ng muhka nito. Sino bang nagsabi sa kanya na pumasok siya dito. Section 2 na siya d ba?!
"Bakit ako lalabas?! Classroom ko kaya toh. Ikaw nga dapat ang lumalabas dyan eh!"
Tumingin ako kay Cath. No expression yung muhka niya. Medyo naguilty ako ng konti. Sorry kung nadamay ka mahal. Umupo ako sa upuan ko. Hindi ko na kailangan magaral matalino na ko eh. Kaso wla akong gagawin. Buti na lang at dala ko yung Nintendo DS ko. Naglaro na lang ako.
"San na ba ko sa sinasabi ko?" panimula ni Dennis
"Do we have to do this now? There's nothing to talk about naman eh." sabi ni Cath
"Pero..."
"Just leave me alone for now Dennis."
He ended up going outside the classroom. Barado eh. Tanga mo kasi nilalandi mo pa akin na. Buti nga sayo. Tumingin ako kay Cath then ngumiti ako. Inirapan niya ko. I didnt expect thet kind of response. Well I dont blaame her kasalan ko din naman kung bakit siya nagkakaganyan eh.
Sinubukan kong lumapit sa kanya. Tinabihan ko siya. Tumingin siya sakin with no expression on her face. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong natakot sa itsura niya.
"Ikaw anu naman kailangan mo sakin?" tanong niya.
"Sungit mo ah. Sorry hindi kita pinansin kanina."
"Ako pa ngayon ang masungit."
"Sorry na. Please.." nagpout ako.
"Wag kang pacute."
"Sorry na..."
Sabay nagdatingan yung mga iba naming classmate. Wrong timing kayo mga pare! Tumungo na lang si Cath.
"Cath..patawarin mo na ko..."
No response. PInipigilan ko sarili ko na wag mainis. Hindi pwedeng mainis. Baka bukas pa kami magkaayos nito.
"Sige I'll give you some time to think..pero sana patawarin mo na ko."
Bumalik ako sa upuan ko. Dumating na rin si Carmela. Nakatingin siya sakin. I shrughed. Napakamot na lang siya ng ulo. Lumapit siya sakin.
BINABASA MO ANG
We belong together??
Roman pour Adolescentskapag ba naging karelasyon mo ang kaibigang sobrang lapit sayo kaya ko kayang patunayan na kahit anung mangyari...you will still be belong to each other??
