Chapter 35.1
May world war three sa kwarto ko. Ako eto parang nanood ng sine dahil sa kanilang dalawa. Nakaupo sa computer chair ko. Sila andun sa kama ko. Nagsisigawan. Magkaharap na nga eh.
"Tell me nga yung totoo Nate! Kaya mo lang ko ginawang syota mo kasi hindi mo makalimutan si Jessica!"
"Do you think magagawa ko sayo yun?! Grabe ka naman kung magisip."
"Anu bang iisipin ko na wala na talaga eh halos palandakan mo sakin na rebound mo lang ako kagabi!"
"I never meant to say those words! Pwede ba?!"
"Tapos ngayon ikaw pa ang galit! Wow lang ah!"
Para akong nasa supreme court ako yung judge. Si Alex nasa baba kumuha ng maiinom at makain. Tulungan ko na nga tong dalawang toh. Nakakaawa na si Gaile.
"Teka nga! Ang ingay niyong dalawa."
Tumahimik sila at tumingin sakin. Napabuntong hininga si Nate. Si Gaile humiga sa kama ko. OKay lang magkatabi naman kami mamaya eh.
"Nate could you just say sorry na lang. Explain mo kay Gaile kung bakit mo nireplayan si Impaktang Jessica Tolentino na yun." sabi ko
"Kahapon ko pa ineexplain sa kanya na napikon ako kaya ko nireplayan. Pero sa bibig niya mismo nangaling ang salitang ayaw niyang maniwala."
"Eh anu bang kapanipaniwala dun? At bakit mo nireplayan ng ganun? Kung binalewala mo na lang at sana ngayon hindi kayo nagsisigawan."
"Kilala mo ko Cath."
"Oo. Kilala kita. Pero hindi ba pwedeng tiisin mo? Para kay Gaile? Hindi ba yun pwede?"
Napayuko siya. May humawak sa braso ko. Si Alex. Sumasakit na ulo ko sa dalawang toh. Dumagdag pa si Josh kaninang umaga. Wla na pala siya. Pinalayas ko. Nagalit nga sila mommy sakin eh.
*flashback*
"Good morning everyone."
"Joshua. Ang aga mo namang bumisita?" sabi ni Dad.
"Namiss ko po kasi si Cath eh."
(O.O)
What the hell ka Josh!! Papahamak mo talaga ako noh. Muntik na kong mabulunan nung yun ang sinabi niya. Katabi ko si Kuya. HInawakan ko kamay ni Kuya.
"Aray!!!" si Kuya yan
"Oh bakit Mike?" tanong ni mommy
TUmingin ako kay KUya tumingin lang din siya sakin. Eye contact na lang yan. PInisil ko nga pala yung kamay ni Kuya
"Ahh..Ahh...W-wla. Kumirot lang yung sugat ko." sabi ni Kuya
"Ang wierd mo Mike." sabi ni Dad
"Hehe. Kailan ba naging hindi?"
"Josh. Umuwi kana. Baka hanapin ka ng mama mo."
"Ay oo nga pala. Hindi nga pala ako nagpaalam. Sige po. Sorry po naistorbo ko kayo."
Nakahinga na ko ng maluwang. Salamat ng marami Kuya Mike. I owe you one.
*end of flashback*
Wala pa rin nagsasalita sa kanilang dalawa. Nagkatinginan lang kami ni Alex. Lumapit na ko kay Gaile. Narinig ko tuloy yung mga hikbi niya. Tch tch.
"Nate! Go talk to Alex first in your room." sabi ko
"Pero..."
"Wala ng pero pero. JUst go. Alex kausapin mo. PLease."
Tumango lang si Alex tapos umalis na silang dalawa. Hinagod ko yung likod ni Gaile.
BINABASA MO ANG
We belong together??
Teen Fictionkapag ba naging karelasyon mo ang kaibigang sobrang lapit sayo kaya ko kayang patunayan na kahit anung mangyari...you will still be belong to each other??
