11. Bölüm

7K 305 11
                                    

Yine ailecek hastanedeydi akdoganlar bu sefer küçük gelin Mihriban için Herkes meraktaydi Zümrüt Çok Korkuyordu Mihribanin bacaklarindaki kanı gördüğünde şok olmuştu inşallah hamiledir ve bebeğe birşey olmaz diye geçiriyordu içinden Bedirhan Perişan Haldeydi Ne Yapacağını Şaşırmıştı sığamıyordu nefes alamıyordu oda baba olmak istiyordu yanıp tutuşuyordu çocuk hasretiyle ama mihribanı da seviyordu başka kadına el süremezdi Hemşire Çıktı - siz yakınları olmalısınız -evet ben eşiyim -doktor hanım sizi bekliyor Bedirhan odaya girdi mihriban yatakta yatıyordu simsiyah saçları beyaz yastığa dağılmıştı -buyrun beyfendi oturun- neyi var karımın-eşiniz hamile yalnız eşinizin kansızlık problemi var bu tehlikeli -neeee ikiside bi birbirlerine bir doktora bakıyordu - olamaz ben adet oldum dedi mihriban bayan doktorun verdiği rahatlıkla -siz öyle zannetmişsiniz bebek rahme yerleşirken böyle küçük kanamlar lekeler görülebilir ikiz annelerinde daha çok olur mesela-gerçekten hamile miyim doktor emin misiniz ben kısır değil miyim -hayır hanfendi kısır falan değilsiniz siz gayet sağlıklı bir bayansınız -ama ben 2 yıldır evliyim hep istedim çocuğum olmadı -eşinizle kan uyumunuzdan kaynaklı olabilir ayrıca bazı rahimlerde çok geç döllenilebilir o yüzdendir muhtemelen hiçbir sorn yok fakat kansızlığınız yüksek doz da size bir liste vericem bir de beslenme programı ona uyarak yiyeceksiniz ve her hafta kontrole geleceksiniz-peki cinsiyeti belli mi sağlığı sağlığı iyi mi diye sordu mihriban heyecanla bedırhan o sıralarda yaşadığı şoku hala atlatmaya çalışıyordu donmuş bir şekilde mihribanın karnına bakıyordu-cinsiyet için şuan küçük ama gayet sağlıklı şuan 1 aylık hayırlı olsun birazdan çıkabilirsiniz -teşekkür ederim gözlerinden yaşlar firar ediyordu ikisininde ikiside birbirine bakarak ağlıyordu bedirhan koştu karısına hasretle sarıldı artık üç kişiydiler öyle yaşlar boşanıyordu ki gözlerinden kapıda onları izleyen zümrüt ve enmirhan dahi duygulanmıştı zümrüt musluklarını açmıştı çoktan ikiside baktı bu yaşlı gözler çok şeyi barındırıyordu içinde sevgi,aşk,mutluluk,şükür,özlem vb daha bir çok duydu birbirlerine sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladılar ne kadar süre ağladıklarini kimse bilmiyordu hemşire geldi ve öksürdü ayrıldılar serumu çıkardı -çıkabilirsiniz dedi Mihriban yavaşça ayaklarını indirdi Bedirhan hemen koluna aldı belinden tuttu yavaş yavaş çıktılar odadan zümrüt le Emirhan kapıda ki bekleme koltuklarında oturuyorlardi hemen ayağa kalktılar  hepsi arabaya yürüdü tek araba gelmişlerdi Emirhan sürüyordu zümrüt yanında oturuyordu arkada da Bedirhan ve Mihriban sariliyordu Mihriban başını omzuna koydu kocasının çok bitkindi eve gidip uyuymak istiyordu fakat uyuması o kadar uzun sürmemişti çoktan kocasının omzunda uyuyakalmıştı araba durduğunda bedirhan mihribanı kucağına aldı odaya doğru götürüyordu herkes avluda onları bekliyordu Rojda hanım - Oğlum noldu neyi varmış ay öldüm öldüm dirildim yavrum söyle -iyi ana iyi yademin sözleri torununu üzmüş biraz oda annesini üzmüş dedi yadenin gözlerine bakarak -nee mihriban gebedir ? -gebedir ana gebe şükürler olsun dedi tebessümle ve odaya çıkmaya başladı 

BERHİV'den 

gözyaşlarım gözümü yakıyordu içime zehir işlemiş gitmiyor gibiydi kkanatıyordu kalbimi canım çok yanıyordu fakirlikten gelmiştim kuma olmayı hanımağa olmak için kabul etmiştim oğlan verirsem bir sürü altınım olur sanmıştım ama bedirhan dokunmamıştı bana yine fakirlik içinde kalmıştım ama yeterdi artıkk ben de hanımağa olmak istiyordum bende sığıntı gibi değilde gelin gibi görülmek istiyordum ama olmamıştı işte o şırfıntı gebeydi ben kısır diye sevinirken gebe gelmişti konağa ölürdü inşallah ta kurtulurdum o kahbeden bıkmıştım canıma yetmişti 

ZÜMRÜT-EMİRHAN

Hastane kokusundan tiksinmiştim hemen duşa girdim duş aldım bornozla yatağa oturdum rahatlamıştım mihriban hamileydi çok sevinmiştim onları öyle ağlarken görünce çok kötü olmuştum hala aklıma geldikçe gözlerim doluyordu bende bir bebek isterdim aslında emirhanımdan bir parça ama daha zamanı vardı biraz daha doymak istiyordum ona biraz daha fazla sevmek daha fazla öpmek ellerini daha fazla tutmak bebek olurna emirhanla ççok ilgilenemezdim elbet bizimde olurdu yeter ki rabbim istesin bornozumu çıkarıp siyah dantelli iç çamaşırlarımi giydiğim de kapı açılmıştı refleks olarak gardıropun kapaginin arkasına atıp başımı uzattım Emirhan Di oh bende kızlardan biri geldi sanmıştım

Dermane Dilemin ♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin