Dermane Dilemin ♡

21. Bölüm

Aslında yeni bölümü 50 vote alınca yayınlayacaktım ama paylaştığım alıntıya gelen güzel yorumlar için erken yayınlamaya karar verdim sırf güzel okuyucularım hatırına bu bölümü yayınlıyorum ve tekrar söylüyorum hikaye benim kurgum ne hissedersem onu yazıyorum şöyle olursa okumayız böyle olursa okumayız diye tehdit edilmek hoşuma gitmiyor sizden rica ediyorum lütfen vote verin ❤

Rojda hanım hemen koştu geldi zümrütün sormak istediği soruyu bi çırpıda sordu
"Ne oldu ağam jinda kızı öldürmüşlerdir yoksa" korkuyla sormuştu kumasının kızı dahi olsa asla ölmesini istemiyordu
Kadim bey yorgun ve ağır aksanıyla cevapladı
" Hüküm Verildi BERDEL olacak !"
Herkesin aklında tek bir soru kiminle ? Kiminle berdel olacaktı ?

Zümrüt'ün kalbine bi ateş düştü öyle bir ateşti ki öyle bir yakıyordu ki gözyaşlarını yüzünü yıkıyordu Emirhanın yüz ifadesinden anlamıştı hissediyordu kalbinde hissediyordu acıyı çaresizliği koşarak odasına çıkmak istedi ama vazgeçti bir umut belki de öyle değildi belki de Emirhan değildi nolur dedi nolur Allahım bizi ayırma

Rojda hanım can alıcı soruyu sordu "kiminle" yüreği yanıyordu hangi oğlunun yandığını bilmek ateşini söndürmek istiyordu kim çekecekti bu acıyı hangi yiğidi çökecekti? Ama ana yüreği hissediyordu yaralı aslan kendini belli ediyor gözlerinden alev fışkırıyordu
Kadim bey
"Emirhan" diyebildi yaşlı adam mahfolmustu

Emirhan..Emirhan..Emirhan....
Zümrüt için dünya durmuştu bu acının tarifi var mıydı töre onları da mı bulmuştu.

"HAYIRRRR! !"
Emirhan anında itiraz etmiş isyanını etmişti
"Aslaaaa ! Asla duydunuz mu asla ! "
Kadim bey bastonunu yere vurdu içi yansa da otoritesini koruyordu
"Bacın mı ölsün onu mu istiyorsun !! Öyleyse git çek vur !" Lafını söyledi ve merdivenleri çıktı

Emirhanın öfkesi dünya ya sığmazdı babasının ardından haykırıyordu

"Asla babaaaa Aslaaaa imkansız duydunuz mu berdel falan olmayacak hangi çağdayız lan hangi !! Beni yakamazsınız kimse yakamaz berdel falan olmayacak beni öldürsünler mezara girerim ama başka kadının koynuna girmem !!! Duydunuz mu !! "
Boğazı yanmıştı bağırmaktan sevdiği kadına bakamıyordu o perişan halini görmek istemiyordu
"Oğlum sakin ol "
"Ne sakini ana ne sakini ben size buraya dönerken demedim mi ha demedim mi ! Mardin değiştiyse töre hüküm diye ağa ol diye benim huzurumu kaçırmayacaksanız dönerim demedim mi sizde tamam dediniz babam söz verdi burda zümrütle mutlu olacağıma söz verdi !!"
Zümrüt artık hiçbir şeyi duymuyor sessizce gözyaşlarını akıtıyordu aklına en sevdiği şarkılardan biri gelmişti

Kan damlar yüreğime
Gözlerine haram değerse
Gül teninde günah Gezerse
Günün birinde

İçi bir kere daha yandı genç kadının bu şarkı ilk defa canını yakmıştı sanki onlara yazılmıştı

Mihriban zümrütün daha fazla soğuk betonda oturmasına dayanamadı sessizce fısıldadı
"Zümrüt gel canım hamilesin oturma böyle soğuk betonda "
Zümrüt Mihribanın yönlendirmesiyle ayağa kalkmıştı Mihriban nereye çekerse oraya gidiyor robot gibi Mihribanın yaptıklarına boyun eğiyordu merdivenleri sessizce çıkarken birden arkasını döndü
Sevdiği adama bakmak istedi sevdiği adama kocası dağılmıştı ellerini ensesinde birleştirmiş dirseklerini dizlerine koymuştu karşısındaki boşluğa bakıyordu bi an göz geze geldiler kocasının kara gözleri bakmalara doyamadığı kara gözleri şimdi başkası mı bakacaktı o gözlere yoo asla dayanamazdı asla...