Dermane Dilemin ♡

20. Bölüm

Kadim bey kaşlarını çatmış öfkeyle bakıyordu genç adama
"Bu ne saygısızlık böyle destursuz benim konağıma nasıl böyle girersin ?"

Genç adam "niye baba burası benim de konağım değil ? "

Demirhan söze girdi "tabi senin de konağın amma usul erkân bilmek gerek mirza bey böyle silahla bıçakla olmaz bu işler " diyerek kardeşine bir azar çalmıştı

Mirza gülümseyerek "gelişimi önce kendim kutlamak istedim ağabey "

Zümrüt çok şaşkındı Emirhanın 2 abisi vardı sadece evin en küçüğüydü bu adam kimdi kadim beye neden baba Demirhan a neden abi dediğini anlayamıyordu manevi oğulları falan mı acaba diye düşündü

Rojda hanım "hoşgeldin oğlum "dedi çekinerek

Mirza düz bir sesle "hosbulduk" dedi sadece aralarındaki soğukluk herkes tarafınca anlaşılıyordu

Bedirhan "lan deyyus gece gece iş çıkardın başımıza konağı ayağa kaldırdın" dedi şakayla karışık kızarak

Mirza gülümsedi "affet ağabey telafi ederiz" dedi
zümrüt düşündü mirza da çok yakışıklıydı aslında Emirhan ve abilerine çok benziyordu gerçekten kardeşlermiydi bir türlü anlamadı kadim bey e baba diyor Rojda hanıma anne demiyordu gerçekten iyice merak etmişti artık

Emirhan "gel bakalım ifadeni alalım "dedi gülerek

Mirza Mihribanı görünce şaşırdı "yengeee yoksa amca mi oluyorum ha "

Mihriban yüzünde kocaman gülümsemeyle beraber başını eğdi utanmıştı kayınbabası varken Bedirhan başını aşağı yukarı salladı

Mirza "heyttt beee " ve iki el silah sesi daha.
bu sesten sonra berfunun kucağında ki bebek yaygarayı koparmıştı mirza tekrar şaşırmıştı "bu kimin "dedi
ve sonra Demirhan a döndü "abi yoksa seninmi "
Demirhan "benim tabi görmüyorsun babası gibi gür sesli aslan parçam" dedi gerinerek
"vay be ağabeylerime bak hiç boş durmamışlar attıklarını vurmuşlar "diyerek bir kahkaha kopardı

Emirhan mirzanın ensesine vurarak "lan oğlum babam burda ağzını topla lan " dedi
kadim bey tövbe çekerek salona geçmişti
Herkes salon da oturuyordu zümrüt çatlayacaktı artık kimdi bu genç adam  Emirhan'ın suratına sorarcasına baktı Emirhan anlamış olacak ki tanıştırma gereği duydu zaten bitek zümrüt tanımıyordu mirzayı mirza da zümrütün kim olduğunu merak ediyordu

"Tanıştırayım mirza kardeşim "

Sağ ol yani Emirhan dedi içinden zümrüt yakın bir arkadaşından bahsederken de kardeşim diyebilirdi çok yakın arkadaş oldukları için kadim beyi babası gibi görmüş olup ona baba demiş olabilirdi hala anlamamıştı zümrüt öz kardeşi mi yoksa arkadaşı mı? Daha doğrusu eğer 4 kardeşlerse neden rojda hanım oğlum diye bağrına basmamıştı?

Mirza'nın kaşları havalandı " vay be demek abimi aşık olduğu mesleğinden vazgeçiren aslan yengem sensin" dedi sırıtarak

Zümrüt tebessüm etti Bu çocuğu çok sevmişti abim dediğine göre öz kardeşiydi

Zümrüt mirzaya "Memnun oldum " dedikten sonra Emirhan dönüp "bir kardeşin olduğunu neden bilmiyordum " dedi gülümseyerek fakat o an herkesin gülümsemesi dondu

Emirhan mirzanın bu evden gidişini hatırladı "hiç biriniz benim hiçbir şeyim değilsiniz beni yok sayın" demişti

Zümrüt yanlış birşey söylediğini anlayarak konuyu değiştirmek istedi
"Herkesin uykusu kaçtıysa bi kahve yapayım mı " dedi zoraki gülümseyerek yanlış birşey söylediğini anlayınca kendine kızmıştı.