Dermane Dilemin ♡

25. Bölüm

ZÜMRÜT'ten

Mutfağa inmiştim rojda annemin sevdiği gibi güzel bol köpüklü bir kahve pişirmiştim hemen odasına çıktım kapıyı tıklattım rojda annem gir deyince girdim

"Anne "
"Kızım ne zahmet ettin "
"Olur mu annecim ne zamandır çıkmıyorsun odadan bizleri mahrum bırakıyorsun senden"
"Biliyorsun kızım olanları rezil oldum konağa ne diye çıkacağım insan içine "
Yaşlı kadın olanları tekrar hatırlayınca içine bi sıkıntı çöktü
"Niye çıkamayacakmışsın anne senin bir ayıbın yokki ayıbı yapanlar konakta salına salına geziyor sen odandan çıkmayınca biz yalnız kalıyoruz anne ne Demirhan abinin ne Bedirhan abinin ne Emirhanın hiçbirimizin keyfi yok sen olmayınca mirza bile yadeden rahatsız hiç rahat bırakmıyor her gördüğü yerde Meryemi kötüleyip mirzaya hakaretler ediyor sanki evlilikleri düzgün gidiyormuş gibi iyice mahfediyor onları sen dur demezsen kim der anne sen bizi kanatlarının altına almayınca biz üşüyoruz senin şefkatin lazım bize "
Rojda hanım zümrütün sözleri karşısında gözyaşlarını tutmamış sıkıca sarılmıştı gelinine
"Kızımmm" öyle içten söylenmişti ki bu kelime zümrüt anne hasretiyle yanıyordu bu sözü duyar duymaz oda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı
"Annemmm"

Emirhanı kaç günün stresiyle bir baş ağrısı almıştı işleri mirzaya devredip konağa gelmişti hejaya zümrütü sorup annesinin odasında olduğunu öğrenince odanın yolunu tutmuştu gördüğü manzarayla duygulanmıştı kendini bu konuda hep suçlamıştı zümrütü ailesinden koparmış gibi hissetmişti hep sürekli suçluluk duymuştu zümrütün aile hasreti çektiğini görmek yüreğine korlar düşürüyordu.

Berfu valizleri toparlamış annesine gitmek için hazırlanıyordu Demirhan onu götürmek için konağa gelmişti odadan içeriye girdi
"Gülâmin (gülüm) hazır mısınız ?"
"Hazırız hazırız 2 çocuk olunca valizde çok oluyor ama napalım "
"4 gün kalıyorsunuz 4 günün sonunda alıyorum sizi "
Berfu dudaklarını büzmüştü
"Yapma demirxan bu kadar hazırlığı 4 gün yapmadım ben çok eziletli oluyor gidip gelmek gitmişken biraz kalalım annem babam çocukları çok özlüyor gitmişken biraz hasret gidersinler olmaz mı ? "
"Ben sizi 1 saat görmesem yanıp tutuşuyorum nasıl dayanayım hasretinize hasratemin (hasretim) "
Ellerini karısının saçlarına daldırmış dudaklarına hırçınca yapışmıştı. Karısını yatağa yatırıp üzerine uzandı berfunun boynuna göğüslerine öpücükler bırakırken beşikten tiz bir ses duyuldu
"Ah bu oğlanlar babalarını hiç sevmiyorlar Eymen de böyle yapardı ne zaman sana yanaşsam ağlardı " demirxan hayıflanırken Berfu kıkırdayarak beşiğe yürüdü.

Akşam yemeği yenip sofralar toplanınca herkes odasına çekilmişti eski teras sohbetleri yok olmuştu yade geldiğinden beridir Bedirxan mihribana bahçeye çay getirmesini söyleyip bahçeye gitmiş yer minderine oturmuştu berhiv camdan bedirxanı izliyordu
Odasında tek başına olmasına rağmen sesli konuşuyordu
"İnsan kocasına hasret kalır mı insan kocasına kavuşamaz mı? Kavuşamıyorum Allahım sen kavuştur beni " yaslandığı kanepeden kalkıp odasından çıktı mutfağa gidip hemen çay doldurdu o sırada Mihriban çay tepsisi hazırlıyor tabaklara kuru yemiş bisküvi koyuyordu berhiv hemen 2 bardak çay doldurdu hızla çıktı mutfaktan Mihriban anlam veremedi ama çokta umursamadı herhalde yadeyle yine dedikodu yapacak diye düşündü  berhiv hemen bahçeye çıktı yerde oturan bedirxana çayı uzattı göğüslerini gözüne sokuyordu Bedirxan gördüğü manzara karşısında sinirlendi sevmesede namusuydu
"Doğru düzgün giyin bir sürü koruma şoför çalışan var bana laf getirme " berhivin uzattığı çayı aldı berhiv erimişti Allahım şükürler olsun dedi içinden dualarım kabul oldu beni de sevecek
"Peki ağam dikkat ederim " öyle mutlu çıkıyordu ki sesi hemen bedirxanın yanındaki mindere oturdu Mihriban hamileliğin verdiği ağırlıkla yavaş yavaş ilerledi bahçeye gördükleri karşısında şaşırdı Bedirxan berhivle oturmuş çay içiyordu bedirxan hemen ayağa kalkıp mihribanın elindeki tepsiyi aldı tepsiyi ortaya koyup yerine oturdu Mihriban da bedirxanın sol tarafındaki mindere oturdu Mihribanın içine bir sıkıntı çöreklenmişti belli etmemeye çalıştı zaten konak gergindi bedirxan annesine atılan tokata yeterince üzülmüştü birşey söyleyerek onu darlamak istemiyordu yan tarafında kuması keyifle çayını içiyor bisküvisini yiyordu.